พรหมพิศวาส

“ถ้านายคิดว่าฉันทำรุนแรงกับแฟนนาย...นายช่วยบอกฉันหน่อยถ้านายเห็นแบบนี้นายจะทำอย่างไร” ปนิตาพูดจบเปิดคลิปที่มินจูแอบถ่ายปานตะวันกับปพลให้ดู มองจากมุมนี้แล้วเหมือนทั้งคู่กำลังกอดจูบกัน ตั้มถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออก ปนิตาตะคอกใส่เงียบทำไม และถ้าไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์

แบบนี้อีก ไปเตือนแฟนของเขาด้วยอย่ามายุ่งกับแฟนของเธอ แล้วผละจากไปทิ้งตั้มให้ยืนตะลึงอยู่ตรงนั้น...

ทางฝ่ายปานตะวันเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จออกจากร้านอาหารจะกลับบ้าน ปพลมาจากไหนไม่รู้คว้าแขนไว้ถามเสียงเขียวว่าจะไปไหน เธอไม่ตอบ ดึงมือเขาออกแล้วเดินหนีไม่อยากมีปัญหาซ้ำซ้อนอีก เขาเห็นเธอมึนตึงใส่ก็ยิ่งโมโหตามมาลากตัวเธอออกไป คลาดกับตั้มที่เดินกลับมาที่ร้านอาหารหวุดหวิด

ตั้มต้องผิดหวังเมื่อมาถึงร้านอาหาร พบว่าปานตะวันกลับไปแล้ว...

ปพลลากปานตะวันมาถึงลานจอดรถของห้างฯ เธอขอร้องให้ปล่อยเธอไป เขาตวาดแว้ดว่าไม่ เธอกำลังอ่อนไหวเรื่องที่ถูกปนิตาประจานกลางร้านอาหารก็ปล่อยโฮอย่างอัดอั้น ตัดพ้อเขาว่าโกรธอะไรเธออีก เธอไม่เข้าใจทำไมใครๆต้องโกรธต้องเกลียดเธอตลอดเวลา เธอทำอะไรผิด เขาเห็นเธอร้องไห้ฟูมฟายก็ตกใจ

“ร้องไห้ทำไม เดี๋ยวใครมาเห็นก็หาว่าฉันเป็นโรคจิตทำอะไรเธอหรอก...ฉันบอกให้หยุดร้องไห้”

ยิ่งห้ามปานตะวันยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม สะอื้นจนตัวโยน ลงไปนั่งกับพื้นกอดเข่าร้องไห้ ปพลไม่เคยเห็นเธอเป็นขนาดนี้มาก่อน นั่งยองๆข้างเธอทั้งดุทั้งขอร้องให้เธอหยุดร้องไห้แต่ไร้ผล เขาทำท่าจะเช็ดน้ำตาให้ เธอชิงปาดน้ำตาทิ้งเอง

“เพิ่งรู้นะนอกจากร้องเพลงเก่งแล้วยังร้องไห้เก่งอีกเนี่ย” ปพลพูดติดตลก

เธออดยิ้มทั้งน้ำตาไม่ได้ เขาเขกหัวเธอหนึ่งทีด้วยความเอ็นดู แล้วลุกขึ้นยื่นมือไปให้เธอจับเพื่อจะฉุดให้ลุกตาม เธอไม่ยอมจับยันตัวลุกขึ้นเอง ถามเขามีอะไรกับเธอถึงมาหาถึงที่นี่ เขาเห็นคราบน้ำตาที่แก้มเธอยังไม่ทันจางหายก็เลยไม่อยากต่อว่าเรื่องอานนท์ที่มาใช้หนี้ให้ โกหกว่าไม่มีอะไร เธอมองเหล่

“คุณแค่อยากมาหาเรื่องฉันสนุกๆแค่นั้น

คุณคิดว่าฉันเป็นอะไร ที่ระบายอารมณ์ของคุณหรือไง”

“นี่ยัยบ๊อง ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอสักหน่อย เธอก็ร้องไห้ของเธอขึ้นมาเองนะ ฉันระบายอารมณ์กับเธอตรงไหนไหนเล่ามาซิเป็นบ้าอะไร” ปพลเห็นปานตะวันเงียบไม่พูดอะไร ในเมื่อไม่อยากบอก เขาก็เลยไม่เซ้าซี้ เธอเห็นเขาไม่มีอะไรกับเธอแล้ว ขอตัวกลับก่อนเพราะต้องไปร้องเพลงที่ผับ เขาอาสาจะไปส่ง เธอปฏิเสธว่าไปเองได้ แต่เขายืนกรานจะไปส่งให้ได้แล้วลากแขนเธอมาขึ้นรถ

ooooooo

ปพลไม่ได้ตรงดิ่งไปที่ผับ แต่พาปานตะวันไปเลือกซื้อกีตาร์ตัวใหม่ เธอถูกใจกีตาร์ตัวหนึ่งมากแต่พอเห็นราคารีบวางแทบไม่ทัน ปพลคว้าตัวที่เธอชอบเอาไปจ่ายเงินซื้อให้ เธอส่ายหน้าไม่เอาไม่อยากเป็นหนี้เขาเพิ่ม

“อย่าหยิ่งไปเลยน่า ถ้าเธออยากเล่นดนตรี อยากทำวงกับเพื่อนๆ สิ่งแรกที่เธอต้องมีเป็นของตัวเองก็คือเครื่องดนตรี ไม่งั้นเวลาเธอเป็นนักร้อง เธอจะเที่ยวไปยืมใครต่อใครได้ไง เสียภาพลักษณ์ค่ายฉันหมด”

“คุณหมายความว่าไง”

“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันจะให้เธอทำวงกับเพื่อนๆ ฉันไม่อยากฝืนใจเธอ เธอฝืนฉันฝืน มันก็พังด้วยกันทั้งคู่”