เพลงรักเพลงปืน
ตอนที่ 14
บรรดาแนวร่วมเสือหินเสือหาญที่เหลืออย่างน้ำแข็ง บัวบาน ดินและดำหนีไปเจอกันแถวชายป่านอกบ้านโคก ทั้งหมดตัดสินใจไปกบดานที่ซ่องเจ๊บุหลันเพราะทั้งแม่เล้าและสาวๆอพยพย้ายไปหมดแล้ว ทั้งสี่จึงถือโอกาสซ่อนตัวและหาข่าวภายในบ้านโคกไว้บอกพวกหินกับหาญต่อไป
หินพาเปรียวหนีไปทางป่าห้วยขาแข้ง เป้าหมายคือกำแพงเพชร โดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาลึกลับแอบมองตามตลอด หาญกับน้ำหวานหนีไปอีกทางเพราะหาญตั้งใจจะไปค่ายทหาร น้ำหวานนิ่วหน้าไม่เข้าใจ
“ทำไมไม่บอกฉันว่านายต้องการมอบตัว”
“มอบตัวหรือ...ผมต้องบอกคุณทำไมล่ะ”
“ก็บางทีฉันอาจจะช่วยนายได้นะเสือหาญ”
หาญไม่คิดจะแก้ความเข้าใจผิดของเธอ “ช่วยตัวเองให้ได้ก่อนเถอะ ผมว่าตอนนี้วิทยุทุกสถานีอาจจะออกข่าวเสือหาญแยกกับเสือหินไปตั้งก๊กโจรก๊กใหม่ร่วมกับเมียเสือ”
น้ำหวานสะดุ้งหันมาตวาด “นี่...ฉันไม่ใช่เมียเสือเมียสางนะ”
“คุณจะให้คนอื่นเขาคิดยังไง เสือหินหนีไปกับเปรียว เสือหาญหนีไปกับน้ำหวานคนขายเสื้อยกทรง หนีมาด้วยกันยังงี้ใครๆเขาก็ต้องคิดว่าเราเป็นผัวเมียกันแล้ว”
หาญแกล้งพูดหยอกหวังเบี่ยงเบนประเด็น น้ำหวานโมโหแต่พยายามระงับอารมณ์ “นี่...อย่าเฉไฉ บอกฉันมาว่าจะไปค่ายทหารทำไม...จะมอบตัวหรือ ฉันจะได้ดีใจที่นายคิดกลับเนื้อกลับตัวทั้งที่ฉันรู้ว่านายทำไปเพื่อบ้านเมือง”
“ผมจะขอกำลังไปช่วยเสือหินปราบไอ้เสือตัวจริง!”
เสี่ยภุชงค์ส่งคนตามสืบจนรู้เส้นทางหนีของหินกับเปรียว ดนัยข้องใจว่าเหตุใดสองหนุ่มสาวจึงมุ่งหน้ากำแพงเพชร เสี่ยภุชงค์คิดว่าหินอาจไปรวมกับก๊กโจรอื่น หมวดรำพึงเลยอาสาประสานกับตำรวจกำแพงเพชรเพื่อออกหมายจับ ดนัยยังไม่ปักใจและคิดจะไปตามหาหินกับเปรียวด้วยตัวเอง
ดนัยผละไปทันที ทิ้งหมวดรำพึงให้มองตามด้วยความสงสัย เสี่ยภุชงค์ได้แต่หัวเราะหึๆ
“คุณปลัดดนัยเขาร้อนที่นั่งกว่าคนอื่น เพราะเมื่อไหร่ที่ความจริงแดงออกมาเขาโดนไล่ออกแน่!”
ooooooo
ไม่ใช่แค่พวกเสี่ยภุชงค์ที่สงสัยเรื่องหินมุ่งหน้ากำแพงเพชร แม้แต่เปรียวก็ไม่รู้สาเหตุ เพียรถามเท่าไหร่ก็ไม่ได้คำตอบจนเธอกลัวว่าเขาจะไปมอบตัว
หินอึกๆอักๆจนเธอใจไม่ดี “พี่มอบตัวแล้วใครจะสู้เพื่อโค่นอิทธิพลเสี่ยภุชงค์ล่ะ มันอาจไม่ถึงกับขายชาติแต่มันกำลังขายลูกขายหลานให้ยาเสพติดนะ”
“เปรียว...พี่จะทำให้ดีที่สุด พี่จะโค่นอิทธิพลมืดให้ได้!”
เปรียวเอะใจน้ำเสียงและท่าทางดุดันของเขา
แต่ไม่ทันถามก็ได้ยินเสียงขลุกขลักจากมุมหนึ่งในป่า หินหันขวับและกระโจนตามเสียงทันทีแต่ก็ไม่ได้เรื่องอะไร นอกจากสังหรณ์รุนแรงว่าจะมีคนสะกดรอยตาม...
