ตอนที่ 11
หาญก็ไม่ได้ใส่ใจจะคาดคั้นที่มาของข่าว มัวดีใจที่สู้พวกเสี่ยภุชงค์ได้ “ดีนะที่ไอ้หินได้ข่าวนี้มาก่อน เราถึงอาศัยใบบุญของญาติธรรมที่ไปถือศีลในวัด
ยังไงหมวดรำพึงก็ไม่กล้ายิงถล่มเข้าไปในศาลาหรอก”
“นี่ถ้าผู้กองคนใหม่มารับหน้าที่เร็วๆบ้านโคกคงไม่เป็นเมืองเถื่อนยังงี้หรอก!”
น้ำหวานซึ่งมาช่วยพวกหินกับหาญอดบ่นลอยๆ ไม่ได้ หาญกับหินมองหน้ากันเจื่อนๆก่อนเบิกตาโพลงเมื่อได้ยินประโยคต่อมาของน้ำหวาน
“หรือไม่ก็ผู้กองคนใหม่กลายเป็นสาวกของเสี่ยภุชงค์ไปอีกคน”
หาญสวนทันควันว่าไม่มีทาง น้ำหวานนิ่วหน้าสงสัย
“คุณรู้ได้ยังไง”
“แล้วคุณล่ะ...คุณรู้ได้ยังไงว่าใครจะขายวิญญาณให้ใคร”
“ก็เพราะเงินซื้อหมวดรำพึงซื้อปลัดดนัยได้ มันก็เป็นไปได้ที่จะซื้อคนที่ใหญ่กว่าด้วยทอง”
น้ำหวานมั่นใจ หาญจะค้านแต่ไม่ทันอ้าปากหมวดรำพึงก็ยกพวกมาโจมตีตามคำสั่งเสี่ยภุชงค์เสียก่อน หินกับเปรียวที่มาช่วยฝึกพวกชาวบ้านควักปืนมายิงสู้เฉียดแขนหมวดรำพึงบาดเจ็บ!
ooooooo
หมวดรำพึงรีบไปทำแผลที่สุขศาลาบ้านโคกแต่ไม่มีหมอหรือพยาบาลคนไหนยอมช่วยเหลือเพราะแค้นที่ตำรวจหนุ่มเป็นพวกเสี่ยภุชงค์ข่มเหงชาวบ้านเสมอ
เสี่ยภุชงค์ไม่ได้ยี่หระอาการบาดเจ็บของหมวดรำพึง แต่เตรียมการรุกครั้งต่อไปทันที
“เราต้องกวาดล้างพวกไอ้หินไอ้หาญ ถึงตอนนี้มันไม่ใช่เด็กวัดเกเรอีกแล้ว มีคนไปเข้าพวกกับมันมากขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่มันเอาชนะหมวดรำพึงหนีรอดการจับตายไปได้”
ดนัยที่มาฟังผลพยักหน้าเห็นด้วย “ไอ้หินไอ้หาญได้ใจพวกชาวบ้านเพราะมันปล้นคนรวยไปช่วยคนจน”
“มันก็เงินของผมทั้งนั้น”
“เงินที่เสี่ยได้มาด้วยการรีดนาทาเร้นชาวบ้าน ชัยชนะของไอ้หิน ไอ้หาญมันไม่ได้แค่ชนะแต่มันได้ศรัทธาของชาวบ้านด้วย เสี่ยคิดดูว่าเวลาลงเลือกตั้งใครจะลงคะแนนให้เสี่ย”
นัยน์ตาของภุชงค์แดงก่ำด้วยความโกรธ ดนัยยิ่งยุแยง
“เสี่ยต้องกวาดล้างพวกไอ้หินไอ้หาญไม่ให้เหลือแม้แต่ซาก”
“ใช่...ต้องฆ่าพวกมันให้หมดทุกคน!”
สีดาได้ยินทุกอย่างและแอบไปบอกหินเหมือนเคย หินลำบากใจมากแต่สีดาไม่สนใจ สวมกอดเขาจากด้านหลัง
“คุณต้องระวังตัวนะคะคุณหิน เสี่ยภุชงค์ยอม
ให้พวกคุณอยู่ร่วมแผ่นดินกับเขาไม่ได้เพราะเขากำลังจะลงเล่นการเมือง เขาจะใช้คนบ้านโคกเป็นบันไดไปสู่
สภา เขาจะมีอำนาจล้นฟ้า เขาจะกำชะตาชีวิตคนบ้านโคกไว้ในอุ้งมือ”
“คุณเองก็ต้องระวังตัว คุณไม่ควรมาพบผมบ่อยๆ มีข่าวอะไรให้คนของคุณมาบอกผมก็ได้”
“สีดาคิดถึงคุณ...สีดารู้ว่าคุณไม่มีความรักเหลือให้สีดา แต่สีดาขอแค่ได้รักคุณ...ได้เห็นหน้าคุณบ้าง”
หินอึดอัดใจ ไม่อยากให้สีดาเสี่ยงมากกว่านี้แต่เธอไม่ฟังเหตุผลของเขาเลย










