เพลงรักเพลงปืน

พวกหินกับหาญส่งเจ๊บุหลันกับสาวๆในสังกัดไปป่วนขบวนรถขนเงินของเสี่ยภุชงค์ เหล่าสมุนของเสี่ยภุชงค์คุ้มกันทนายผดุงเต็มที่แต่ก็ต้านสาวๆจากซ่องเจ๊บุหลันไม่ไหว ทนายผดุงถูกลักพาตัวในที่สุด!

ทนายผดุงหน้าซีดเมื่อเห็นกลุ่มโจรใส่ผ้าคลุมหน้าพาตัวไปกลางป่าละเมาะ พวกหินกับหาญนั่นเองที่แกล้งขู่ทนายเจ้าเล่ห์จนกลัวหัวหดก่อนฉกกระเป๋าเงินของเสี่ยภุชงค์ไป

พวกหินกับหาญแกล้งขู่ให้ทนายผดุงแก้ผ้าจะได้หนีไปไหนไม่ได้ กระนั้นทนายเจ้าเล่ห์ก็ยังหอบสภาพล่อนจ้อนไปขอความช่วยเหลือจากพวกชาวบ้านโคก

แต่ไม่มีใครช่วยเพราะต่างก็เกลียดชังเขาที่ทำตัวเป็นลิ่วล้อเสี่ยภุชงค์เอารัดเอาเปรียบชาวบ้านมาตลอด

เปรียวกับบัวบานขับเกวียนผ่านมาเจอทนายผดุงก็แทบกลั้นขำไม่ไหว ทนายเจ้าเล่ห์ไม่ได้สนใจ อ้อนวอนขอความช่วยเหลือให้สองสาวพาไปแจ้งความหมวดรำพึงที่สถานีตำรวจ เปรียวส่ายหน้าปฏิเสธแถมตอกไม่ไว้หน้า

“ไปทำไม...หมวดรำพึงจะช่วยอะไรได้ เห็นมีการฆ่ากันทีไรไม่เคยจับฆาตกรฆ่าชาวนาได้เลยสักคน”

บัวบานผสมโรงซ้ำเติมทนายผดุงให้ปลงและทำใจกับเหตุปล้นก่อนผละไป ทิ้งทนายผดุงให้มองตามเครียดๆ ...ไม่รู้เสี่ยภุชงค์จะว่าอย่างไรบ้างหากรู้ว่าเงินโดนปล้นอีกรอบ!

เสี่ยภุชงค์โกรธมากเมื่อรู้ว่าเงินถูกปล้น คาดคั้นและทรมานชาวนาที่มีเงินใช้หนี้จนได้ความว่าพวกโจรก่อเหตุเป็นพวกมีอุดมการณ์เพื่อช่วยคนจน

“มันปล้นคนรวยไปช่วยคนจนยังงั้นหรือ...กูรู้แล้วว่ามันเป็นใคร”

จบคำก็ควักปืนจ่อยิงชาวนาตายคาที่ ก่อนหันไปสั่งเหล่าสมุนเอกเสียงเข้ม

“เอาศพมันไปแขวนไว้ที่ทางสามแพร่งให้พวกไอ้หินไอ้หาญเห็นว่านี่คือผลของการปล้นคนรวยไปช่วยคนจน!”

ooooooo

ความตายของชาวนาผู้โชคร้ายกลายเป็นข่าวใหญ่ทั่วบ้านโคกในเวลาไม่นาน สภาพถูกแขวนคอของเขาเป็นที่โจษจันจนเปรียวทนเฉยไม่ไหวต้องออกจากบ้านไปดูให้เห็นกับตา

แก้วเห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนของลูกสาวก็ปรี่ไปห้ามแต่ไม่สำเร็จ เธอเลยหันไปขอดนัยที่เพิ่งมาถึงให้ช่วยพูด แต่นอกจากปลัดหนุ่มจะไม่ห้ามยังพยายามบอกให้แก้วทำใจ

“ปล่อยเปรียวไปเถอะครับ...คนอย่างเปรียวถ้าจะทำอะไรใครก็ห้ามไม่อยู่”

“แม่ไม่อยากให้เปรียวยุ่งเรื่องชาวบ้านอีกแล้ว คดีของตัวเองก็ยังไม่จบแต่มันดื้อ มันไม่ฟังแม่เลย...แม่คงต้องรีบยกลูกให้คุณปลัด คุณปลัดจะได้ช่วยคุ้มกะลาหัวของนังเปรียว”

ดนัยลอบยิ้มเหี้ยมที่ทุกอย่างเป็นไปตามที่ใจคิด “ผมยินดีครับ”

“คุณปลัดไม่ตำหนินะคะ ว่าแม่...”