ตอนที่ 4
“อย่าเอาพ่อมาอ้างเลย ผมรู้นะว่าพอพ่อผมตายน้ากับไอ้เด็กพวกนี้อยากจะขึ้นมาแทนพ่อผมเต็มทีแล้ว ยังดีที่มีคุณตี๋อยู่ ไม่อย่างนั้นก็คงยึดอู่เป็นของตัวเองไปแล้วล่ะผมรู้ทันหรอก” ณรงค์ด่ากราด
“ผมไม่เคยคิดอย่างนั้นนะครับคุณตี๋” เพชรบอกเมื่อถูกตี๋มองอย่างไม่ไว้ใจ
ณรงค์กร่างหาว่าตนได้ยินมากับหูตัวเองแล้วจะไปรายงานเฮียตงให้ระวังตัวไว้ เพชรยืนยันความบริสุทธิ์ใจ ตี๋ท้าว่างั้นก็พิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจด้วยการทำตามคำสั่งตน แล้วเรียกณรงค์เข้าไปคุยข้างใน
เพชรหนักใจถามศักดิ์ว่าจะทำยังไงต่อ ศักดิ์ส่ายหน้าไม่มีคำตอบ...
เพชรไม่ยอมทำตามตี๋สั่ง ณรงค์ที่มาคุมเข้าไปกระชากเพชรถามว่ากล้าขัดคำสั่งเฮียตี๋หรือ อยากลองดีหรือไง ศักดิ์บอกไม่ได้อยากลองดีแต่ถ้าเอาของมือสองไปเปลี่ยนเดี๋ยวลูกค้าก็ต้องกลับมาเปลี่ยนใหม่อีก ณรงค์พูดไม่ละอายใจว่าเราก็ได้ค่าแรงอีกรอบไง ด่าศักดิ์ว่าคิดได้แค่นี้ก็เป็นได้แค่ลูกน้องอย่างนี้แหละ
เพชรกับศักดิ์โต้เถียงกับณรงค์ ตี๋ออกมาถามว่ามีเรื่องอะไรกัน ณรงค์ใส่ไฟฟ้องตี๋ว่า
“สองคนนี้มันว่าเฮียตี๋โกงลูกค้าครับ แล้วยังขู่อีกว่าจะฟ้องเฮียตง”
“พวกแกจำไว้นะ” ตี๋มองกราด “ตอนนี้ฉันเป็นคนดูแลที่นี่ เพราะฉะนั้นต้องฟังคำสั่งของฉัน...ใครมีปัญหาก็ออกไปเลย...ณรงค์ไปช่วยผมเช็กสต๊อกหน่อย”
ตี๋สั่งศักดิ์กับเพชรอย่างวางอำนาจแต่พูดกับณรงค์อย่างกันเอง ทำให้ณรงค์ยิ่งได้ใจยิ้มเย้ยทุกคนแล้วเดินตามตี๋ไป เพชรกับศักดิ์มองหน้ากันแล้วถอนใจ...
ooooooo
พิมกำลังสอบ ย่าพุดกรองจึงต้องไปขายขนมคนเดียว วันนี้พิมบอกย่าขณะเดินกลับบ้านด้วยกันว่าตนสอบอีกแค่ไม่กี่วันก็เสร็จ แล้วตนจะมาช่วยย่าทำขนมเยอะๆเพราะร้านที่พี่รินทร์ไปติดต่อเขาชอบขนมของย่าทุกคนเลย
แต่พอเปิดประตูเข้าบ้านย่าพุดตกใจสุดขีดเมื่อเห็นไกรสรห้อยต่องแต่งขากำลังชักกระตุก ย่าวิ่งไปรวบขาไกรสร บอกพิมให้เอาเก้าอี้มา พิมไปหยิบเก้าอี้ที่ล้มกลิ้งอยู่ใกล้ๆมารองขาไกรสรไว้ บอกให้พิมไปหามีดมาเพื่อจะตัดเชือก แต่ไกรสรดิ้นสุดแรง เชือกที่รัดคอไกรสรเปื่อยยุ่ยจนขาดเอง
พอดีพิมเอามีดมาให้ย่า ไกรสรตกลงมาก็เข้าแย่งมีดจากแม่แกว่งจะทำร้ายทุกคนที่เข้าใกล้ พิมวิ่งไปหายายเจียมจะให้เบี้ยวไปช่วยจับพ่อ แต่เบี้ยวไม่อยู่ ยายเจียมจึงคว้ากระทะวิ่งไปช่วย พอไปถึงก็ชูกระทะขู่ไกรสร ส่วนพิมเห็นท่าไม่ดีก็วิ่งไปหาครูหมายให้มาช่วยย่าพุดกับยายเจียม










