ตอนที่ 4
พอย่าเห็นเพชรก็ถามว่าทำไมสะบักสะบอมอย่างนี้ เพชรบอกว่าไม่ต้องห่วงตนไม่เป็นอะไร ปริมเป็นทุกข์เป็นร้อนจะพาไปหาหมอ พิมบอกว่าให้พี่รินทร์พาไปก็ได้ เพชรยืนยันว่าไม่เป็นไรตนกินยาแก้ปวดก็พอ
ปริมขอให้ตนได้ตอบแทนที่เพชรเคยช่วยตนเถอะ รินทร์ให้เพชรไปหาหมอกับปริมตนจะอยู่เป็นเพื่อนพิมกับย่าเอง พิมหมั่นไส้แกล้งถามว่าคุณปริมจะสั่งขนมไม่ใช่หรือ ปริมบอกว่ามาสั่งทีหลังก็ได้ ยังไงก็ต้องกลับมาส่งคุณเพชรอยู่แล้ว พูดแล้วคล้องแขนเพชรทันที เพชรขอบคุณแต่ตนไม่เป็นอะไรจริงๆ แล้วชวนย่าเข้าบ้าน
พิมเร่งให้ปริมสั่งขนมอีก ปริมทำเป็นยิ้มทั้งที่ใจกำลังจะระเบิด
พอกลับถึงบ้านดูรูปรินทร์กำลังร้องเพลงที่ลูกน้องแอบถ่ายมาแล้วขยำทิ้งถังขยะคำราม “เพราะเธอ เพชรเขาถึงปฏิเสธความหวังดีของฉัน” แล้วก็ต้องรีบนั่งตั้งสติเพราะหัวใจเต้นเร็วมาก
ฝ่ายรินทร์คืนนี้ไปร้องเพลงตามปกติแต่ถูกแก้วตาถามว่าเป็นอะไรร้องเพลงเหมือนคนป่วย รินทร์ปากแข็งว่าก็ร้องเหมือนปกติแล้วขอไปหาอะไรจิบหน่อย แก้วตาพึมพำ...ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าแกกังวลเรื่องอะไร
ฝ่ายไกรสรนับแต่อ่องตายก็ฝันร้ายและหลอนว่าอ่องมาแก้แค้นจะเอาไปอยู่ด้วย คืนนี้ก็นอนไม่หลับเพราะไม่ได้กินยาก่อนนอน จะออกไปหายากิน เพชรว่า “ดึกแล้ว พ่ออย่าไปเลย”
“ห่วงเหรอ...ข้าตายตามไอ้อ่องไปพวกเอ็งน่าจะดีใจ”
“ไม่มีใครอยากให้พ่อตายหรอก ทั้งเพชร หนูพิม ย่าพุด อยากเห็นพ่อกลับมาเป็นพ่อคนเดิมของเราทั้งนั้น”
ไกรสรนิ่งไปก่อนพูดอย่างสิ้นหวังว่า “มันสายไปแล้ว ข้าเป็นพ่ออย่างเอ็งอยากได้ไม่ได้หรอก” แล้วออกไปเลย เพชรห้ามพ่อไม่ได้หันไปชกผนังระบายความอัดอั้น
ooooooo
หลังจากอ่องไม่อยู่แล้ว ตี๋ก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ในหมู่ช่างแทน บอกลูกค้าว่าน้าอ่องไม่อยู่แล้วแต่ไว้ใจณรงค์ได้ ณรงค์ก็วางตัวเป็นช่างใหญ่แทนพ่อ ปฏิบัติต่อโต้ง โก้ และเพชรเยี่ยงลูกน้อง แม้แต่ศักดิ์ที่เป็นช่างอาวุโสก็ถูกมองเป็นลูกมือ ณรงค์มีตี๋ถือหางก็กร่างข่มทุกคน แต่ก็ต้องเจ็บใจที่ไม่มีใครลงให้
ความขัดแย้งปะทุขึ้นเมื่อลูกค้ามาเปลี่ยนหม้อกรอง ตี๋สั่งเพชรให้เอาหม้อกรองมือสองมาเปลี่ยนให้ เพชรติงว่าลูกค้าบอกให้เอาหม้อกรองใหม่และตี๋ก็รับปากเขาแล้ว ตี๋ย้อนถามว่าใครจะรู้ถ้าไม่มีคนปากโป้ง ศักดิ์แย้งว่าถ้าลูกค้ารู้จะเสียถึงเฮีย
ณรงค์สอดเข้ามาว่าน้าศักดิ์จะเถียงเฮียเขาทำไมเป็นเจ้าของอู่เหรอ ศักดิ์โต้ว่าถ้าเป็นไอ้อ่องมันไม่ย้อมแมวขายอย่างนี้แน่










