ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "เพชร"

กลับจากวัดคืนนี้ ณรงค์เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วจะออกไป จิตราที่ยังนั่งร้องไห้อยู่ถามว่าจะไปไหน

ณรงค์โกหกแม่ว่านัดวุธไว้ วุธจะพาไปรู้จักเจ้านายใหม่ของมัน จิตราติงว่าเพิ่งกลับจากงานศพพ่อนะ

“รงค์รู้ครับ รงค์เสียใจไม่น้อยไปกว่าแม่หรอกครับ ถึงแม้ที่ผ่านมาพ่อจะไม่เคยเห็นรงค์อยู่ในสายตาเลยก็เถอะ” จิตราติงว่าพูดอะไรอย่างนั้น “พูดความจริงไงแม่ แม่ก็เห็นมาตลอดนี่ครับว่าพ่อไม่รักรงค์ แถมยังปกป้องไอ้ขี้เมานั่นจนตัวตาย ไอ้พ่อลูกคู่นั้นมันสมควรตายยิ่งกว่า”

“มันทำลายความสุขของเราแม่ลูก ขอให้กรรมตามสนองมัน อย่าให้มันมีความสุขอีกเลย”

“แม่ไม่ต้องรอกรรมสนองหรอกครับ ผมจะสนองพวกมันเอง” ณรงค์เสียงเหี้ยมดุดัน

ฝ่ายไกรสรเมื่อถูกจิตรากับณรงค์ไล่ไม่ให้ขึ้นศาลาไปกราบลาอ่อง ก็กลับบ้านไปนั่งดวดจนเมาพร่ำเพ้อ

“ข้าไม่รู้จะขอโทษเอ็งยังไง ข้าขอขมาเอ็งด้วยไอ้นี่นะ”

ไกรสรรินเหล้าใส่แก้วที่ให้อ่อง แล้วจู่ๆก็ร้องไห้ก้มกราบรูปอ่องด้วยความรู้สึกผิด

“ข้าไม่มีปัญญาซื้อเหล้าดีๆมาเลี้ยงเอ็ง เอ็งอย่าโกรธข้านะ มา...มา ข้า...ข้าขอ...โทษ” พูดได้แค่นั้นแล้วร้องไห้อย่างหยุดไม่ได้

ไกรสรพูดเองเออเองตรงนั้น จนเพชรเข้าไปเรียก ไกรสรก็บ่นว่ามายุ่งทำไม ตนจะขอขมาไอ้อ่อง...เพชรบอกว่าอาอ่องไม่กินเหล้านะพ่อ ไกรสรบอกอ่องว่าเพชรมันไม่รู้เรื่องอะไร อย่าถือสามันเลยนะ แล้วนั่งกินเหล้าต่อเหมือนอ่องนั่งอยู่ด้วย เพชรมองพ่ออย่างหนักใจ

เพชรตามมาพาพ่อกลับบ้าน ย่าพุดถามว่า “ดูสภาพมันสิ...แล้วไปเจอมันยังไงล่ะ”

“พ่อไปหาอาอ่องที่ศาลาครับ...ไปชวนอาอ่องกินเหล้า...แบบนี้อาการไม่ค่อยดีแล้วนะย่า”

“แล้วเพชรจะทำยังไงล่ะ ทั้งพ่อเอ็งทั้งเจ้าพิมไม่รู้ว่าต่อไปมันจะเป็นยังไง”

เพชรบอกย่าว่าไม่ต้องเป็นห่วง ตนจะอธิบายให้พิมฟังเอง ย่าพยักหน้าพลันก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังมาจากห้องนอนพิม ย่ารีบเข้าไปดูเห็นพิมน้ำตาไหลทั้งที่หลับอยู่ ย่าลูบหัวพิมอย่างเวทนา

ที่แท้พิมนอนหลับฝันไปว่าเห็นอาอ่องกับพ่อกำลังตะลุมบอนกัน ไกรสรร้องบอกอ่องว่าตนผิดไปแล้ว อย่าทำอะไรตนเลย แต่พอสะดุ้งตื่นจึงรู้ว่าฝันไป มองไปรอบตัวจึงรู้ว่าอยู่ในบ้านตัวเอง ได้ยินเสียงพิมพูดว่า

“อาอ่องเขาไม่เอาพ่อไว้แน่...”

“มันมากินเหล้ากับข้า มันอภัยข้าแล้ว”

พิมถามว่าเหล้ามันช่วยอะไรพ่อได้บ้าง มีแต่จะทำให้พ่อเพี้ยนขึ้นทุกวันไม่รู้หรือ ไกรสรประชดว่า ใช่ ตนเพี้ยน นอกนั้นเป็นเทวดานางฟ้ากันทั้งบ้าน พิมบอกว่าพ่อไม่ต้องเป็นคนดีอย่างใครเขาก็ได้แค่เลิกทำตัวให้ย่าหนักใจก็พอ พ่อไม่สงสารพวกเราก็สงสารตัวเองเถอะ พ่อไม่รู้หรือไงว่าคนอื่นเขาพูดถึงพ่อยังไง

ไกรสรไม่สนใจลุกไป พิมถามว่าพ่อจะไปไหน พ่อหนีสิ่งที่ทำไว้กับอาอ่องไม่พ้นหรอก พูดเสียงเครือว่า

“หนูไม่ได้อยากเป็นลูกเลวๆของพ่อหรอกนะ แต่หนูก็ทนสิ่งที่พ่อทำไม่ได้เหมือนกัน”

ooooooo