ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "เพชร"

ที่อู่เฮียตง ช่างพูดกันว่าไม่เห็นเพชรมาทำงานหลายวันแล้ว วันนี้น่าจะมา อ่องถามว่ารู้ได้ไง ช่างบอกว่าวันนี้วันเงินเดือนออกพี่สรจำได้แม่น ช่างอีกคนบ่นสงสารเพชรทำงานจนไม่ได้เรียนหนังสือแต่มันก็ดีสมชื่อมัน อ่องเห็นด้วยว่ามันแข็งแกร่งเหมือนเพชรน้ำดี ที่พ่อมันเคยตั้งใจไว้

แต่ไกรสรที่ตั้งชื่อเพชรตั้งใจให้เหมือนเพชรน้ำดีนั้น ตัวเองกลับเมาหัวราน้ำทุกวัน แต่พุดกรองก็ดูแลลูกอย่างดี วันนี้เมื่อไกรสรมาขอเงินไปกินเหล้า พุดกรองบอกว่าไม่มีก็บ่นต่างๆนานาแล้วจะไปเอาเงินเดือนของเพชรที่ออกวันนี้

เพชรรับเงินเดือนแล้ว อ่องบอกว่าคราวนี้จะได้เรียนต่ออย่างที่ตั้งใจไว้สักทีนะ เพชรบอกว่าจะตั้งใจเรียนให้จบ พอเรียนจบก็จะเก็บเงินไปเรียนช่างต่ออีก บอกว่าตนอยากเป็นช่างยนต์เก่งๆแบบอาอ่อง เฮียตงก็ให้กำลังใจ เตือนว่าถึงจะมีคนชื่นชมก็อย่าเหลิง เพชรบอกว่าตนจะไม่ลืมตัวเด็ดขาด

ขณะนั้นเองไกรสรก็เข้ามาขอเบิกเงินกับเฮียตง เฮียตงบอกว่าไม่มาทำงานสักวันจะเบิกเงินได้ไง ไกรสรจะขอเบิกส่วนของเพชร เฮียตงบอกว่าเพชรเบิกไปแล้ว ก็หันไปบีบเอาจากเพชร ในที่สุดเพชรก็ให้พ่อไปบอกอ่องที่ทักท้วงว่า ให้พ่อไปเถอะ ถ้าพ่อเอาไปแล้วมีความสุขก็ไม่เป็นไร แล้วเพชรก็ขออนุญาตเฮียตงไปหาครูหมาย

อ่องสงสารเพชรที่จะเก็บเงินไปเรียนแต่ถูกไกรสรเอาไปกินเหล้า จะเอาเงินของตนให้เพชรก็เชื่อว่าเพชรไม่รับแน่จึงเอาเงินไปฝากย่าพุดกรองให้เพชร ย่าขอบคุณขอรับแต่น้ำใจ อ่องหน้าเจื่อนเป็นห่วงว่าเพชรจะเป็นยังไงก็ไม่รู้

เพชรไปนั่งซึมดูใบสมัครเรียนที่ศาลาเก่าริมคลองน้ำเน่าในสลัม เอเข้าไปชวนไปทำงานด้วยกันเพราะงานที่อู่ทั้งเหนื่อยทั้งสกปรกทนทำมาได้ไงเป็นสิบปี เพชรว่า แต่มันก็ทำให้ตนกับที่บ้านมีเงินพอประทังชีวิตมาได้ เอบอกว่าตามใจ แล้วเอาเงินให้ เพชรถามว่าค่าอะไร

“ก็ที่เอ็งฟัดไอ้โบ้วันนั้นไง ข้าบอกแล้วว่าถ้าเอ็งชนะเอ็งจะได้ส่วนแบ่งด้วย เอ็งเอาไปให้ย่าเอ็งเอาไปใช้หนี้ หรือเอาไปซื้อเสื้อผ้ารองเท้าดีๆก็แล้วแต่เอ็ง”

เพชรมองเงินแล้วล้วงเอาใบสมัครเรียนในกระเป๋าออกมาดู เอบอกว่าแค่ไม่กี่สิบบาทถ้าเพชรจะเปลี่ยนใจไปทำงานกับตนก็จะได้เงินอีกก้อนโต

ระหว่างนั้นย่ามายืนแอบดูอย่างหนักใจ

เพชรขอบใจที่เอให้โอกาสแต่ตนทำไม่ได้ เพราะรับปากกับย่าไว้แล้วว่าจะไม่ทำอะไรที่ทำให้ย่าทุกข์ใจ ยืนยันกับเอว่า

“ต่อให้ต้องอดทน ต่อสู้ และเหน็ดเหนื่อยขนาดไหน ผมก็จะไม่ยอมแพ้ ขอให้ผมได้ต่อสู้ในเส้นทางที่ผมเลือกแล้วเถอะนะพี่”