ตอนที่ 1
บรรยากาศใน พ.ศ.2517 เป็นช่วงที่เพิ่งผ่านเหตุการณ์ระหว่างนักศึกษากับรัฐบาลเผด็จการในเหตุการณ์ 14 ตุลา 2516 นักศึกษายังเป็นกลุ่มปัญญาชนที่พยายามผลักดันช่วยเหลือสังคม...
ธุรกิจไนต์คลับ บาร์ และเพศพาณิชย์ ยังคงบูม ผู้หญิงจำนวนมากหาเงินด้วยการขายร่างกายทั้งด้วยการยินยอมและโดนบังคับ โดยอยู่ในความดูแลของนักเลง มาเฟีย อั้งยี่และผู้มีอิทธิพลมากมาย
และสาวโรงงานคืออาชีพสำคัญสำหรับเด็กสาวจากต่างจังหวัด
เพชร เด็กหนุ่มวัย 17 เติบโตในชุมชนแออัดแห่งหนึ่งในเมืองหลวงแห่งความรุ่งเรืองในยุคนั้น...
เพชรเรียนจบแค่ ป.4 ทำงานที่อู่ของเฮียตงที่มีความเมตตา เพชรทำงานอย่างขยันขันแข็งมุ่งมั่นหมั่นศึกษาจนมีฝีมือการซ่อมรถที่ลูกค้าเชื่อถือทั้งด้านฝีมือ ความ รับผิดชอบและความซื่อตรง
วันนี้เพชรรับซ่อมรถเก่าคันหนึ่ง ซ่อมแล้วให้ลุงเจ้าของรถลองสตาร์ตดู ปรากฏว่าสตาร์ตติด
“เรียบร้อย” เพชรภูมิใจบอกลุงว่า “แบตมันเก่าแล้วน่ะลุง ขั้วก็หลวม สายไฟก็เริ่มเปื่อยหมดแล้ว ถ้าลุงว่างก็เอารถไปอู่เฮียตงนะ เดี๋ยวผมช่วยดูให้อีกที”
ลุงขอบใจเพชรแล้วเอาค่าเสียเวลาให้ เพชรบอกไม่เป็นไร เล็กน้อยเอง บอกลุงให้รีบไปเถอะป้ารอนานแล้ว เดี๋ยวโดนเล่นงานอีก ลุงนึกได้ ขอบใจแล้วรีบไป
พอลุงขับรถออกไป เพชรก็สะดุ้งเพราะได้ยินเสียงกรีดร้องขอความช่วยเหลือของเด็กสาว เพชรออกมามองตามเสียง เห็นที่ลานโล่งฝั่งตรงข้าม ชายฉกรรจ์สองคน กำลังฉุดกระชากเด็กหญิงอายุไม่เกิน 15 ที่ดิ้นรนหวีดร้องอย่างหวาดกลัว เด็กผู้ชายอีกคนอายุประมาณ 10 ปีพยายามเข้าไปช่วยแต่ถูกชายฉกรรจ์ถีบจนคว่ำแล้วลากเด็กหญิงไป
เพชรมองตามชายฉกรรจ์ที่ลากเด็กหญิงไปแล้ววิ่งลัดตัดไปอย่างชำนาญเส้นทาง พลางตะโกนบอกคนแถวนั้นให้แจ้งตำรวจด้วย
ที่อีกมุมหนึ่งในสลัม ณรงค์กับเอ กำลังยืนเผชิญหน้ากันอยู่อย่างตึงเครียด ณรงค์ตะคอกอย่างเกรี้ยวกราดว่า “มึงตัดหน้ากูไอ้เอ...งานนี้เป็นของกู มึงต้องแบ่งเงินมาให้กูด้วย”
“อะไรของมึงวะรงค์ งานอะไร คนสูงส่งมีเกียรติอย่างมึงจะมีงานอะไรให้กูแย่งได้ งานของกูมีแต่งานร้อนๆ ผิดกฎหมาย หรือว่ามึงก็ทำงานแบบนี้...ถ้ามึงอยากได้เงิน ก็ไปบอกแม่มึงให้มาจัดการให้เหมือนทุกครั้ง...กล้าไหมล่ะ ไอ้ลูกแหง่”










