ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "เพชร"

เอกับเพชรเดินคุยทั้งขำทั้งสมเพชการกระทำของณรงค์ว่าทำไมมันหน้าด้านแบบนี้...ป่านนี้หน้ามันคงบานเป็นกระด้งไปแล้ว นี่ถ้าไม่ติดว่าตนไม่ชอบตำรวจ ก็คงได้ไปยืนเสนอหน้าแข่งกับมันสนุกไปแล้ว

“พี่รงค์เขาก็เป็นแบบนี้แหละ เขาชอบทางนี้ซะแล้ว ปล่อยเขาไปเหอะพี่”

“เอ็งมันก็ชอบปิดทองหลังพระ แต่ทำแบบนี้

เมื่อไหร่คนเขาจะรู้ว่าเอ็งต่างหากที่เป็นคนทำ”

“แหมพี่เอ ผมก็ไม่ได้ดีอะไรมากขนาดนั้น ผมช่วยใครได้ผมก็ช่วย ใครจะรู้หรือไม่รู้ก็ช่างเขาเถอะ ผมไม่ได้สนใจ ขอแค่ย่ากับหนูพิมรู้ แค่นี้ผมก็พอใจแล้วพี่”

เพชรพูดถึงย่าพุดกรองกับหนูพิมน้องสาววัย 10 ขวบของตนอย่างรักใคร่ห่วงใย เอมองอย่างชื่นชมแกมหมั่นไส้แล้วจะแยกไปอีกทาง สวนกับภารโรงสมที่วิ่งออกมาอย่างดีใจที่เจอเพชร บอกให้ไปดูพ่อคือไกรสรที่เมาอาละวาดอีกแล้ว เพชรกับเอมองหน้ากันยิ้มแหยอย่างเกรงใจภารโรงสม แล้วรีบเดินตามเข้าไปในโรงเรียน

ooooooo

ที่ตลาดสด...แม่ค้าพ่อค้าที่มีแผงขายก็ดูดีมีของขายเยอะและบ้างก็แบกะดินมีของเล็กๆน้อยๆวางระเกะระกะ ถัดจากตลาดสดคือร้านอาหารโต้รุ่งที่ขายอาหารทั้งที่สำเร็จและตามสั่งสลับกันขายทั้งวันทั้งคืน

อ่อง ชายวัยกลางคนกำลังเดินตามจิตราภรรยาที่เดินกรีดกรายรับไหว้การทักทายจากพ่อค้าแม่ค้าในตลาดอย่างไว้ตัว พ่อค้าคนหนึ่งทักอย่างรู้เรื่องดีว่า

“อ้าว...คุณนายจิตกลับจากโรงพักแล้วเหรอครับ แล้วคุณรงค์เป็นไงบ้างครับ ได้โล่ได้รางวัลอะไรจากทางการบ้างหรือเปล่าครับ”

“อุ้ย...รางวี่รางวัลอะไรกัน ตารงค์น่ะเขาเป็นเด็กดี ชอบช่วยเหลือผู้คนแบบนี้เอง ไม่ได้อยากทำดีเอาหน้าเอารางวัลอะไรหรอก” จิตราพูดถึงณรงค์อย่างปลื้มอกปลื้มใจ

ขณะพ่อค้าแม่ค้ากำลังยอลูกชายให้จิตราได้ปลื้มอยู่นั้น เสียงเอะอะจากขี้เมาไกรสรก็ขัดจังหวะขึ้น

“ปล่อยกู อย่ามายุ่งกับกู”

“แหมพ่อ...ถ้าปล่อยจริงๆพ่อจะเดินไหวเหรอ” เสียงเพชรถามพ่ออย่างใจเย็น

ทุกคนหันมองไกรสรอย่างชินตากับสภาพเมาหัวราน้ำ ของเขา จิตรามองอย่างรังเกียจ แต่อ่องที่เป็นนายช่างใหญ่ประจำอู่ของเฮียตงเป็นเพื่อนรักกับไกรสรและคนในครอบครัว เพราะย่าพุดกรองเลี้ยงโตมาด้วยกันกับไกรสรกลับมองขำๆ ที่เอะอะโวยวายไม่ยอมกลับบ้านในขณะที่เพชรก็พยายามจะพากลับบ้านบอกว่าย่าเป็นห่วงพ่อมากนะ

อ่องถามเพชรว่าไปเจอซากพ่อที่ไหน เพชรบอกว่าหน้าโรงเรียน อ่องถามไกรสรว่าเมื่อไหร่เอ็งจะเลิกก็ถูกไกรสรตวาดว่าไม่ใช่เรื่องของเอ็งอย่ามายุ่ง แล้วเดินไปฟ้องจิตราที่ยืนทำหน้าแหยงสมเพชอยู่ว่า

“จิตจ๋า ช่วยพี่สรด้วย บอกไอ้ผัวตัวดีของจิตว่าอย่ามายุ่งกับพี่”

“อย่ามายุ่งกับฉันนะ ไอ้ขี้เมา” จิตราถอยห่าง ไกรสรเลยเสียหลักเซล้มลงไปในรถเข็นเล็กๆ ก็เลยเป็นจังหวะดีที่อ่องกับเพชรช่วยกันเข็นรถพาไกรสรกลับบ้าน

ooooooo