ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "เพชร"

เพชรหิ้วปีกเอมาถึงตรอกเล็กๆ บอกเอให้อดทนอีกนิด เดี๋ยวก็ถึงบ้านครูหมายแล้ว พอเพชรพูดจบเอก็สะบัดจากเพชรอย่างแรง บอกให้เพชรหนีไปเลยเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขา

“เกี่ยวสิพี่ ก็เงินนั่นเงินเดิมพันใช่ไหมล่ะ...ถึงผมไม่ได้รับ แต่ผมก็มีส่วนในเรื่องนี้ แล้วที่สำคัญถ้าผมจะหนีตอนนี้ ผมก็ไม่เข้ามาช่วยพี่ตั้งแต่แรกหรอกนะ ป่านนี้ผมกลับไปกินผัดผักฝีมือย่าตั้งนานแล้ว”

เพชรพูดติดตลก แต่เอไม่ขำบอกเพชรว่าพวกมันไม่ธรรมดา เพชรบอกว่านั่นยิ่งทำให้ตนทิ้งพี่ไปไม่ได้

“พี่เอ...ถึงพี่จะทำอะไรมากมายในงานของพี่ แต่ในเรื่องส่วนตัว สำหรับผมพี่เป็นพี่ชายที่ผมนับถือในหลายๆเรื่องมาตลอด แล้วพี่ก็ช่วยผมมาหลายครั้งแล้ว อย่าเพิ่งมาเถียงกันเลยพี่ รีบไปเหอะ ยังไงบ้านครูหมายก็ปลอดภัยที่สุดสำหรับพวกเรา”

เอเชื่อว่าพวกนั้นคงไม่คิดว่าเพชรจะพาตนมาที่นี่ เดี๋ยวตนไปเอง แต่พูดไม่ทันขาดคำเสียงโบ้ถามณรงค์ว่าแน่ใจหรือว่าสองตัวนั้นมาทางนี้ และไม่ทันที่เอกับเพชรจะตั้งตัว โบ้กับลูกน้องก็เดินตรงเข้ามาพร้อมมีดไม้ เพชรกับเอตกใจ ณรงค์กับวุธโผล่มาแอบดูอย่างสะใจ

โบ้บอกเอให้คืนเงินให้พี่เขาเรื่องจะได้จบ เอด่าโบ้ว่าขี้ขลาด คนอย่างนี้ต้องเอาผ้านุ่งมาคลุมหัวถึงจะเหมาะ โบ้กระโจนเข้าหาเอทันที เพชรจ้องอยู่ เหวี่ยงถุงผักสวนโบ้ไปเต็มแรงแล้วถีบซ้ำกลางอากาศจนโบ้ทรุด

เอกับเพชรช่วยกันปัดป้องต่อสู้เต็มที่จนพวกโบ้แม้จะมากกว่าก็ทำอะไรไม่ได้ ซ้ำยังเสียอาวุธให้เอกับเพชรอีก แก๊งค้ายาเห็นพวกโบ้เสียท่าจึงชักปืนออกมายิงขู่ เพชรรีบลากเอมาหลบใกล้ๆ

“เลิกซ่าได้แล้ว เอาเงินของกูคืนมา แล้วก็เงินค่าเสียหายที่ทำพวกกูเสียเวลาด้วย” หนึ่งในแก๊งค้ายายกปืนขู่ท่าทางขึงขัง เพชรกับเอมองปืนที่จ่อหน้านิ่ง ณรงค์ที่แอบดูอยู่ยิ้มอย่างสะใจ แต่แล้วก็หงุดหงิดที่แก๊งค้ายาไม่ยิงสักที

แก๊งค้ายาเดินเข้าหาเพชรกับเออย่างคุกคาม

ถามว่าคิดจะลองดีกับกูใช่ไหม

ทันใดทุกคนก็สะดุ้งเมื่อมีเสียงขึ้นลำกล้องปืนลูกซองดังขึ้น แล้วครูหมายก็เดินหน้าเครียดเข้ามา

“เอ็งกล้ามากนะที่มาทำร้ายเด็กในถิ่นของข้า”

พวกนั้นตกใจกับท่าทีดุดันของครูหมาย ครูหมายเดินผ่านทุกคนไปลากตัวเพชรกับเอออกมา แก๊งค้ายา

บอกว่าเด็กของครูล้ำเส้นตนก่อน มันเอาเงินของตนไป เอโต้ว่าไม่จริง เงินนั่นตนได้มาเพราะเพชรชนะไอ้โบ้วันที่พวกมันซัดกันคราวก่อน เพราะฉะนั้นเงินนั่นต้องเป็นของตน บอกพวกค้ายาว่า

“ถ้ามึงอยากได้คืน มึงก็ไปรีดเอาจากไอ้โบ้สิวะ มันเอาของมึงมาใช้ ไม่เกี่ยวอะไรกับกู”

แก๊งค้ายาหันไปถามโบ้ โบ้หน้าเสียหันรีหันขวางแล้วตะกายหนีไป แก๊งค้ายามองครูหมายที่ยืนนิ่งแล้ววิ่งตามโบ้ไป

ครูหมายมองสภาพของเพชรบอกว่ากลับไปแบบนี้มีหวังโดนย่าฟาดน่วมแน่ บอกให้ไปทำแผลที่บ้านครูก่อนค่อยกลับบ้าน