ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "เพชร"

ย่าถามว่าทำแล้วรู้สึกดีขึ้นไหมแล้วหันคว้าไม้เรียวฟาดเพชร สอนว่าถ้าจะสู้ก็ต้องสู้แบบอื่นไม่ใช่สู้ด้วยกำลังและอารมณ์แบบนี้ หนูพิมแอบดูอยู่ร้องไห้ทั้งกลัวและสงสารพี่ชาย

เพชรถามย่าว่าแล้วย่าจะให้สู้แบบไหน ถ้าไม่สู้แบบนี้ตนจะคุ้มครองปกป้องพ่อ ดูแลน้องได้ยังไง ถามว่า

“ย่าจะให้เพชรเป็นไอ้ขี้แพ้แบบที่ไอ้โบ้มันพูดใช่ไหม”

“แล้วเอ็งก็ฟังที่มันพูด เอ็งยอมเกะกะเกเรเป็นนักเลงหัวไม้ตามคำพูดของคนอื่น มากกว่าจะฟังสิ่งที่ข้าพยายามสอนให้อดทน อดกลั้น และไม่ทำร้ายคนอื่นมาตลอดชีวิตของเอ็ง...ข้าเสียใจที่ข้าสอนเอ็งไม่ดีพอ” พูดแล้วย่าเดินเศร้าออกไปอย่างเสียใจ เพชรมองตามย่าด้วยความรู้สึกผิดมาก

ย่ายังโทษตัวเองว่าไม่เคยฟูมฟักเลี้ยงดูใครให้ดีได้เลย ขอโทษเจ้าสร ขอโทษนะเจ้าเพชร เพชรถลาเข้าหาย่าอย่างสำนึกผิด ขอโทษย่าและย่าอย่าโทษตัวเองเลย ย่าไม่ได้ทำผิดอะไร จับมือย่ามาทุบลงโทษตัวเองจนย่ามองเพชรอย่างเวทนา ฝืนมือตัวเองไม่ให้ทุบ ลูบหัวเพชรที่ยังสะอื้นปลอบใจว่า

“ใจเย็นๆ อย่าปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือจิตใจของเรา ตอนนี้เอ็งก็กำลังให้ความเศร้า เสียใจ ครอบงำตัวเองอยู่...ถ้าเอ็งจะขอโทษหรืออยากจะพูดอะไรก็ตาม เอ็งต้องทำตัวเองมีสติสมบูรณ์ อย่าให้ความรัก โลภ โกรธ หลง มามีผลต่อสิ่งที่เอ็งทำ เข้าใจไหม”

เพชรพยักหน้าสะอื้นซบกับอกย่า ย่าแกล้งโวยวายว่าเสื้อย่าเปียกหมดแล้วทั้งน้ำมูก น้ำตา เพชรถามว่าย่าไม่โกรธตนแล้วใช่ไหม ย่าบอกว่าย่าโกรธตัวเองมากกว่า

ย่าบอกว่าที่พวกนั้นมาทำกับย่าเขาก็ทำตามหน้าที่ ย่าผิดสัญญากับเขาเอง...ก็สมควรแล้วที่เราจะต้องโดนลงโทษจากสิ่งที่เราทำโดยไม่มีสิทธิ์โกรธหรือแค้นใครทั้งนั้น เพชรมองหน้าย่าอย่างไม่ค่อยเข้าใจ

“เอาเถอะ วันนี้ยังไม่เข้าใจต่อไปเอ็งจะเข้าใจที่ย่าพูด แต่จากวันนี้ย่าขอเถอะนะเพชร เอ็งต้องอดทน อดกลั้นและใช้สติควบคุมชีวิตให้ดีกว่านี้ ถือว่าเป็นคำขอร้องของย่าได้ไหมลูก”

“จ้ะย่า” เพชรกอดย่าอย่างประจบ “เพชรให้ย่าได้ทุกอย่าง และเพชรสัญญา ต่อไปนี้เพชรจะไม่ทำให้ย่าเสียใจแล้วเพชรรับปาก”

“เออ...ย่าเชื่อเอ็ง” ย่าลูบหัวเพชรอย่างรักใคร่

หนูพิมเห็นย่ากอดเพชรก็โวยว่าพี่เพชรขี้โกง กอดย่าคนเดียว ย่าเป็นของหนูพิมด้วย แล้วหนูพิมก็โผกอดย่าอีกคน

สามย่าหลานกอดกันหัวเราะอย่างร่าเริง

ooooooo

ที่บ้านครูหมาย สร้อยภรรยาครูหมายเห็นครูเสียใจที่กล่อมเอไม่สำเร็จ สร้อยบอกว่า

“พี่หมายทำดีที่สุดแล้วนะ อย่างน้อยที่ผ่านมาพี่ก็ช่วยเด็กๆหลายคนให้มีอาชีพเลี้ยงตัวเองได้เยอะแยะแล้ว แต่พี่จะช่วยไปทุกคนไม่ได้หรอกนะ” เรื่องของเอนั้นสร้อยบอกว่า “เอเขาเลือกชีวิตของเขาแล้ว เราทำอะไรไม่ได้แล้ว...ฉันว่าพี่เอาเวลาเอาสมองมาคิดช่วยเหลือเด็กคนอื่นๆดีกว่านะ พี่ยังมีเด็กอีกหลายคนที่ต้องการการชี้นำที่ถูกต้องของพี่”

ครูหมายพยักหน้าเห็นด้วยกับที่สร้อยพูด