ปีกหงส์

ครู่ต่อมา ทินภัทรกลับมาพร้อมคูลเลอร์ใส่อาหารจะเอามาทำกิน มองหาฟืนเห็นลอยอยู่ในลำธารก็ต่อว่าลินินว่าเล่นอะไรบ้าๆ ทีนี้จะเอาอะไร จุดไฟปิ้งอาหารกิน เธอไล่ให้เขาไปผ่าฟืนมาใหม่

“มือผมเจ็บ ผ่าฟืนไม่ได้ เสียสติมากไปแล้วนะ ยั่วโมโหใช่ไหม ถ้าผมอดกินคุณก็อดด้วย”

ลินินไม่พอใจที่โดนเขาต่อว่าถีบคูลเลอร์คว่ำลงในลำธาร อาหารข้างในเทกระจาดตกน้ำ เขาโกรธมากด่าเธอลั่นจะบ้าไปแล้วหรือ  เธอสั่งให้แก้มัดไม่อย่างนั้นจะอาละวาดให้หนักกว่านี้อีก

“โอเคจะปล่อยแล้ว จะไปไหนก็ไป  มีปัญญาก็ไปได้ทันที”

ลินินเป็นอิสระก็เดินเชิดหน้าคอตั้งออกไป ทินภัทรกำลังเคืองจึงไม่ทันเห็นเธอเดินเซๆเนื่องจากไข้กำเริบ เดินไปที่ลำธารดูว่ายังมีอะไรพอกินได้บ้าง แต่ไม่มีอะไรเหลือสักอย่าง ฝ่ายลินินกลับไปที่กระท่อมจะหาเสื้อผ้าแห้งๆเปลี่ยนแต่ไม่เหลือเสื้อสักตัวได้แต่นั่งตัวสั่น มีเสียงทินภัทรโวยวายเข้ามา

“ไม่ต้องกินอะไรกันแล้ว ดีกินฟ้ากินลมกินดาวกินเดือนไปก็แล้วกันคงอิ่มไปถึงทิพย์วิมาน” ทินภัทรว่าแล้วเดินไปหยิบร่วมยามาทำแผลที่เปียกน้ำอยู่หน้ากระท่อม ครั้นทำแผลเสร็จ คว้ามีดจะมาขี่จักรยานแต่จับไม่ถนัดมือเจ็บจึงเปลี่ยนใจเดินเท้าแทนแล้วเดินหายไปทางต้นไม้ใหญ่ ลินินแอบมองตามใจคอไม่ดีกลัวถูกทิ้ง...

ทางฝ่ายเจ้าแสงแก้วกลับมาเล่าให้เจ้าแม่ฟังเรื่องที่ไปขอร้องปรางทิพย์ให้คืนดีกับแมคแต่ไม่สำเร็จ ท่านบอกว่าถึงจะไม่สำเร็จแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าลูกจะต้องไปเห็นดีเห็นงามกับนายแมคคนนั้น เธอไม่ได้เห็นดีเห็นงามแค่ต้องการเพื่อนที่คุยกันเข้าใจ

“คนเราสร้างภาพลวงตากันได้เสมอ แม่คงห้ามแสงไม่ได้แน่ คงทำได้แค่แนะนำให้ระวังตัว”

ระหว่างนั้นเด็กรับใช้พาแมคเข้ามาพบกับเจ้าแสงแก้ว เจ้าแม่ถึงกับถอนใจเซ็ง...

ทินภัทรหายไปในป่าลึกตั้งแต่บ่ายยันค่ำถึงได้กลับมาพร้อมกล้วยป่าเครือใหญ่และน้ำผึ้งป่า ลินินเป็นห่วงเขามากแต่ไม่วายโกรธที่เขาหายไปนาน ไม่บอกกันสักคำว่าจะไปไหนปัดกล้วยที่เขายื่นให้ทิ้ง เสียงกร้าวใส่ว่าอยากฆ่าเขานัก เขาหยิบมีดส่งให้เชิญแทงตามสบายแต่อย่าทำเหมือนวันก่อนที่สร้างภาพจะแทงตัวเองจนเขาต้องเจ็บตัวแทน ลินินรับมีดมาเงื้อสุดแขนแต่หมดแรงเสียก่อนมีดหลุดมือ ตัวทรุดฮวบเขาต้องรีบประคองไว้

“เฮ้ย ไข้ขึ้นอีกแล้ว คงแช่น้ำมากตั้งแต่เมื่อวาน เมื่อเช้าด้วย”

“คุณบังคับให้ฉันอยู่ในน้ำเมื่อวาน คุณจับฉันกดน้ำบอกว่าหนาวก็ไม่ฟัง อย่ามาจับฉัน ปล่อยให้ฉันตาย”

“อย่าพูดมากเสื้อผ้าที่ตากไว้ก็ยังไม่แห้ง ที่ใส่อยู่นี่ก็หมาดๆมาก” ทินภัทรพูดจบตัดสินใจถอดเสื้อกับกางเกงที่สวมอยู่ให้เธอเปลี่ยนแทนชุดที่เปียก เธอไม่ยอมใส่เนื่องจากเขาใส่มันก่อนแล้ว เขาโวยนี่จะดื้อไปถึงไหน เธอต่อรองถ้าไม่ดื้อเขาจะบอกเธอได้ไหมว่าทำไมถึงต้องทำแบบนี้กับเธอ เขายอมบอกแต่เธอต้องนอนนิ่งๆและเชื่อฟังที่เขาพูดทุกอย่าง เขาพูดไม่ทันจบเธอหมดสติจากพิษไข้

ooooooo

แมคกำลังจะสารภาพความในใจให้ฟังแต่เจ้าแสงแก้วเสพูดเรื่องปรางทิพย์ว่าเมื่อวานตนไปหาเธอมา แมคตกใจว่าไปทำไม เจ้าแสงแก้วไปเพื่อขอให้เธอคืนดีกับเขา แต่เธอยืนยันว่าไม่คืนดีด้วย

“ผมเคยบอกแล้วว่าเธอคอยทินภัทร เจ้าคงไม่ทราบว่าผมพยายามไปง้อขอให้เธอกลับบ้านมาอยู่กับผม เธอยืนกรานอย่างที่เจ้าบอก เอ่อ แถมยอมรับ ด้วยว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกผม” คำโป้ปดของแมคทำให้เจ้าแสงแก้วเชื่อหมดใจว่าเป็นเรื่องจริง...