ปีกหงส์
ตอนที่ 11
“ยังไงเหรอคะ” ลินินมองเขาด้วยความสงสัย ทินภัทรลงไปคุกเข่าข้างเตียงกุมมือเธอไว้ ยังไม่ทันพูดอะไร มีเสียงมือถือของเธอดังขัดจังหวะ เขาแอบถอนใจโล่งอกที่ไม่ต้องเสแสร้งแกล้งทำคว้ามือถือส่งให้เธอ เลขาฯของเธอโทร.มาแจ้งว่าเธอมีนัดตอนเก้าโมงเช้า
“ขอบใจ” ลินินวางสายแล้วดึงทินภัทรมาจูบหน้าผาก ไล่ไปที่เปลือกตาและที่ปาก เขาจูบเธอตอบจะอุ้มไปที่เตียง เธอดันตัวเขาไว้ มีนัดสำคัญต้องไปทำ ทินภัทรทำท่าเสียดาย เธออยากรู้ว่าเขาจะรออยู่นี่หรือจะกลับห้องตัวเอง เขาหวานไม่เลิก
“ผมจะซื้อเวลาได้ที่ไหนจะได้อยู่กับคุณต่อ... ผมกลับห้องก่อนแล้วจะมาใหม่ครับ”
ooooooo
ตั้งแต่ปรับความเข้าใจกันได้ ทินภัทรมาขลุกอยู่ที่ห้องพักของลินินบ่อยครั้งมาก กินข้าวด้วยกัน อาบน้ำด้วยกัน นอนด้วยกันราวกับคู่รักข้าวใหม่ปลามันมาฮันนีมูน แทบไม่ได้ออกจากห้อง
การกระทำทั้งหมดไม่มีใครรู้ใครเห็น แม้แต่แมคเพราะมัวแต่ระวังปรางทิพย์กลัวทินภัทรจะแอบมาเจอ...
ทางด้านสิโรจน์พยายามโทร.หาลินินแต่ไม่มีใครรับสาย บุกไปหาเธอถึงโรงแรมพร้อม
ช่อดอกไม้ก็ไม่ได้พบ ต้องฝากช่อดอกไม้ไว้กับพนักงาน เขานำเรื่องนี้มาบ่นให้แม่ฟัง เทวีคิดว่าลินินอาจจะเจอคนที่ใช่แล้วก็ได้ถึงได้เก็บตัวเงียบไม่ยอมพบเจอใคร แม้แต่เสี่ยบัณฑูรยังโทร.มาถามหาเธอจากตน แสดงว่าเธอไม่ต้องการเจอใครนอกจากคนที่อยากเจอ สิโรจน์สงสัยว่าคนนั้นเป็นใคร
“แม่กำลังพยายามคิดอยู่ แต่มันคิดไม่ออก แกทำใจเถอะสิโรจน์”...
แมคเองก็สงสัยเช่นกันว่าเกิดอะไรขึ้นกับลินิน ถามปรางทิพย์ว่าได้ติดต่อเธอบ้างไหม ปรางทิพย์ส่ายหน้าไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่งานเลี้ยงของโรงแรม เขาบ่นให้ฟังว่าพักนี้บอสดูแปลกๆไป ไม่ค่อยยอมลงมาเซ็นงาน ไม่ยอมพบใคร แถมรีบกลับห้องราวกับซ่อนอะไรไว้หรือซ่อนไอ้หน้ากากไว้ในนั้น
“ไม่จริงหรอกค่ะ คนทำความสะอาดห้องทุกวันใครอยู่ในนั้นก็ต้องเห็นสิคะ”
“แหมเพิ่งเห็นพูดจาฉลาด แต่พูดนี่เพื่อปกป้องคนอื่นล้วนๆ” แมคไม่วายแดกดัน...
ตลอดหลายวันที่ผ่านมา ทินภัทรปรนเปรอความสุขให้ลินินแบบที่ไม่เคยได้จากใครมาก่อน ทำให้เธอหลงรักเขาหัวปักหัวปําโดยไม่รู้เลยว่านี่เป็นแผนแก้แค้นให้อรนุช หลังจากมีความสุขด้วยกัน ทินภัทรแกล้งถามเธอว่าถ้าเขาทำให้เธอต้องเจ็บช้ำเธอจะทำอย่างไร
“คงไม่คิดบ้าไปฆ่าตัวตาย คงกล้ำกลืนมันไว้ในใจ คิดถึงแต่สิ่งดีๆที่เคยได้รับจากคุณ”
“คุณกลัวความผิดหวังไหม”
“กลัวค่ะ แต่ฉันมั่นใจว่าฉันจะทนมันได้...คุณพักในห้องนะคะ แม่บ้านกำลังจะมาทำความสะอาด ฉันจะไม่ให้เข้ามาทำในห้องนี้ ฉันจะออกไปดูแลอาหารให้คุณ รอจนแม่บ้านไปแล้ว เราจะมากินด้วยกัน” ลินินพูดจบก้มลงไปจูบทินภัทรซึ่งกอดจูบเธอตอบก่อนปล่อยให้เธอเดินออกจากห้อง เขามองตามลอบถอนใจเริ่มใจหวิวๆเพราะนี่จะเป็นวันที่เขาทิ้งไพ่ใบสุดท้ายใส่เธอ เขาพยายามคิดถึงน้องเข้าไว้เพื่อให้แผนแก้แค้นสำเร็จ
“พี่จะไม่ลืมสัญญา พี่จะเข้มแข็ง พี่จะไม่ใจอ่อน” ทินภัทรพึมพำเบาๆ
ooooooo
ระหว่างกินอาหารด้วยกัน ลินินคอยเอาใจทินภัทรทุกอย่าง มีความสุขเหลือล้นที่มีเขาอยู่ใกล้ๆ โดยไม่เฉลียวใจเลยว่าเขากำลังทิ้งเธอไป ลินินขอตัวลงไปดูงานข้างล่างหน่อยไม่ได้ลงไปหลายวันแล้ว
“ผมก็จะกลับห้อง”
“ค่ะ พบกันคืนนี้นะคะ” ลินินเห็นข้าวในจานของเขาไม่พร่องถามว่าทำไมกินน้อยจัง เขาอ้างว่าไม่ค่อยสบาย แต่เดี๋ยวกลับไปนอนพักที่ห้องสักครู่ก็คงหาย เธอเป็นห่วงเขามากบอกให้นอนพักเยอะๆ เขาอยากรู้ว่าถ้าเขาตายกะทันหันอย่างพ่อเลี้ยงอำนาจหรือพี่พงษ์ เธอจะทำอย่างไร เธอคงจะขาดใจตายตามไปอยู่กับเขา
“อยากแต่งงานกับผม ทำตัวเป็นสามีภรรยากันแบบเปิดเผยไหม”
