ปีกหงส์

“มีใครมาทำร้ายบอสหรือเปล่า” แมคซัก ลินินส่ายหน้าไม่มีใครทั้งนั้น เขาพยายามคาดคั้นให้เธอพูด ปรางทิพย์สะกิดเตือนเขาว่าเธอไม่สบายมากอย่าเพิ่งเซ้าซี้ เขาหันขวับมองปรางทิพย์ตาเขียวปัด แล้วซักไซ้จะเอาความจริงจากลินินให้ได้ เธอหมดความอดทนกรีดร้องลั่น ไล่ตะเพิดเขาไปให้พ้น แล้วกดปุ่มฉุกเฉินบอกพยาบาลให้ช่วยตาม รปภ.มาไล่คนไม่พึงประสงค์ไปจากห้องของเธอด้วย

“จะไปดีๆไหม หรือจะให้เขามาลากไป” 

ลินินว่าพลางจ้องแมคอย่างเอาเรื่องพยาบาลเคาะประตูห้องก่อนเดินเข้ามาพร้อมกับ รปภ.สองคนถามลินินว่าจะให้ไล่คนไหน แมคหันหลังจะไปแต่นึกอะไรขึ้นได้หันกลับมาอีกครั้ง ขอให้ลินินจำไว้ว่าคนที่จริงใจกับเธอและเชื่อเธอเสมอมาคือเขาเท่านั้น แล้วเดินกระฟัดกระเฟียดออกจากห้องโดยมีพยาบาลกับ รปภ.ตามไปคุม

“ปราง เอาป้ายห้ามเยี่ยมไปติดหน้าห้องจนกว่าฉันจะบอกให้ปลด” ลินินสั่งเสียงเข้มทั้งที่ใจแทบแหลกสลายเพราะความช้ำใจ...

ฝ่ายทินภัทรจับมือแม่ที่ฟื้นแล้วมาวางบนหัว บอกว่าจะไปถือศีล ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้น้อง และไปสวดภาวนาให้ท่านอาการดีขึ้น แม่เลี้ยงละม่อมพยักหน้ารับรู้ขยับปากแต่ไม่มีเสียง

“ขอบคุณมาก” แม่เลี้ยงละม่อมยิ้มให้ทินภัทรด้วยความซาบซึ้งใจ

ooooooo

ธัญญากับแก๊งสาวแสบรู้ข่าวลินินเข้าโรงพยาบาล จากหน้าสังคมในข่าวออนไลน์จัดแจงโทร.ไปร้านดอกไม้ จากนั้นชวนกันไปเยี่ยมคู่อริด้วยกัน...

สายวันเดียวกัน ปรางทิพย์ปลดป้ายห้ามเยี่ยมออกจากหน้าห้องพักฟื้นเสร็จเข้ามาถามลินินอนุญาตให้คนมาเยี่ยมได้แล้วหรือ เธอไม่คิดว่าจะมีใครมาทันเพราะเรากำลังจะกลับโรงแรมกัน ปรางทิพย์แปลกใจนี่หมอยอมให้เธอบ้านกลับได้แล้วหรือ

“ฉันไม่ได้ขาแข้งหัก ไม่ได้เป็นมะเร็งและฉันก็เกลียดการนอนโรงพยาบาล”

ทันใดนั้นประตูห้องพักเปิดผลัวะ ธัญญา ดารณีกับพัดชาในชุดดำไว้ทุกข์เดินถือห่อกระดาษอันใหญ่เข้ามา ปรางทิพย์จำทั้งสามคนได้ถามลินินจะให้เรียกพยาบาลไหม เธอส่ายหน้าจะขอสู้พวกมันด้วยตัวเองแล้วบอกให้ปรางทิพย์ที่กำลังท้องอยู่ถอยไปห่างๆ ปรางทิพย์ทำตามที่เธอสั่ง สามสาวช่วยกันฉีกกระดาษที่ห่อหุ้มออกเผยให้เห็นพวงหรีดงานศพซึ่งมีคำไว้อาลัยในทางเสียๆหายๆมามอบให้เธอ

ดารณีเอาถุงพริกกับเกลือมาโรยที่พื้นอีกด้วย ปรางทิพย์ร้องห้ามเสียงหลงก็โดนธัญญาด่าลั่น

“แหมนังขี้ข้ารับใช้ผู้งี่เง่าหลังเขา ไม่รู้เหรอว่านังลินินมันเคยมีอะไรกับนายแมคผัวแก และก็กำลังมีอะไรกับคุณ...” ธัญญาพูดได้แค่นั้นก็โดน

ปรางทิพย์พุ่งไปตบหน้าหัน ลินินตะลึงคิดไม่ถึงว่าเธอจะกล้า ธัญญาตั้งหลักได้ รวมหัวกับเพื่อนจะรุมเธอ ลินินกระชากสายน้ำเกลือออกไม่สนใจเลือดที่ไหลย้อนออกมาเข้าไปขวางไว้

“หยุดนะนังคนบ้า ปรางออกไป ปรางไม่เกี่ยว พวกแกมันต้องเจออย่างฉัน” ลินินดึงปรางทิพย์ออกห่าง ตั้งการ์ดพร้อมสู้กับสามสาว แล้วสั่งปรางทิพย์ให้เรียกพยาบาล ธัญญาบอกดารณีกับพัดชาอย่าให้มันทำอย่างนั้น สองสาวจับปรางทิพย์ไว้ ลินินร้องห้ามปรางทิพย์อย่าไปสู้พวกมัน แล้วเตือนธัญญากับพวกว่าปรางทิพย์ท้อง

“อย่าทำร้ายมัน จับมันไว้ก็พอ ฉันจะจัดการเอาคืนนังลินิน” ธัญญาสั่งแก๊งเพื่อนเสร็จพุ่งไปจิกหัวลินิน แม้จะยังไม่หายป่วยดีแต่ลินินสู้สุดฤทธิ์เอาพวงหรีดฟาดธัญญาไม่ยั้ง แล้วเอามันสวมหัว

“ว้าย...พวกแกช่วยฉันด้วย” ธัญญาร้องลั่น