ปีกหงส์

ทันทีที่กลับถึงบ้านที่เชียงใหม่ ทินภัทรตรงไปที่ห้องนอนของอรนุช หยิบรูปถ่ายของน้องที่วางบนโต๊ะหัวเตียงขึ้นมายิ้มเศร้าๆให้

“หลับให้สบายนะน้อง พี่แก้แค้นให้น้องสำเร็จแล้ว ป่านนี้ผู้หญิงคนนั้นคงรู้รสแล้วว่าการโดนผู้ชายทิ้งมันเจ็บปวดแค่ไหน ถ้าน้องคิดว่ายังไม่สาสม พี่จะแก้แค้นเธอต่อไปอีก พี่สัญญา” ทินภัทรพูดไม่ทันขาดคำ ขวัญวิ่งหน้าตื่นเข้ามารายงานว่าแม่ของเขาช็อกไปแล้ว...

ภายในห้องพักฟื้นผู้ป่วย ลินินนอนไม่ได้สติเพราะพิษไข้มีสายน้ำเกลือระโยงระยาง ฝันร้ายว่าถูกทินภัทรฉุดกระชากลากถูมาตามทางในป่า คร่ำครวญว่าแค้นอะไรเธอมากมายอย่างนั้นหรือถึงทำกับเธอแบบนี้ เขาตะคอกใส่อย่ามารยาเสแสร้งว่าไม่รู้หน่อยเลย เธอยืนยันว่าไม่รู้จริงๆไม่เคยไปทำร้ายอะไรใคร

“โกหก...เจ้าเล่ห์ชอบล่อลวงผู้ชายให้หลงรัก แย่งผู้ชายที่มีเจ้าของจากผู้หญิงอื่นยังมาทำหน้าซื่อตาใส”

“คุณเลยมาหลอกให้ฉันรัก มาหลอกให้ฉันหลงแล้วทิ้งฉันเหมือนเทขยะเทอาจม ใจร้ายมาก”

“เราสองคนต่างใจร้ายพอกัน” พูดจบทินภัทรลากลินินต่อไป...

ขณะที่ลินินนอนฝันร้ายอยู่ในโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯ แม่เลี้ยงละม่อมนอนไม่ได้สติอยู่ที่โรงพยาบาลในเชียงใหม่ ทินภัทรเห็นสภาพแม่ที่มีอุปกรณ์ช่วยชีวิตเต็มตัวถึงกับน้ำตาคลอ พาลแค้นเคืองลินิน

ขึ้นมาอีก

“เพราะเธอ...ลินิน เธอฆ่าน้องฉัน เธอกำลังฆ่าแม่ฉันให้ตายทั้งเป็นอีกคน ชาตินี้ฉันไม่มีวันอภัยให้เธอแน่” ทินภัทรกุมมือแม่ไว้ “คุณแม่ครับ ผมไม่แก้แค้นผู้หญิงคนนั้นไม่ได้แน่ เขาทำร้ายคนที่ผมรักที่สุดในโลกสองคนให้มีอันเป็นไปขนาดนี้ ผมขอโทษที่ผมต้องขัดคำสั่งคุณแม่”

ooooooo

ลินินยังคงฝันร้ายว่าทินภัทรลากเธอมาถึงแม่น้ำสายหนึ่งหวังให้เธอสำนึกผิดแล้วกระโดดน้ำตาย เพราะเธอทำให้คนอื่นตายก็ต้องตายตกไปตามกัน เธอตัดพ้อนี่เธอเป็นเมียของเขา อยากเห็นเมียตายต่อหน้าหรือ

“เมียเลวอย่างเธอสมควรตาย ฉันเกลียดเธอ... ฉันเกลียดเธอ”

“แต่ฉันรักคุณ ฉันรักคุณได้ยินไหมว่าฉันรักคุณ”

ไม่ใช่แค่ฝันร้าย แต่ลินินยังละเมอออกมาอีกด้วยว่า “ฉันรักคุณ” ปรางทิพย์ที่นั่งเฝ้าไข้อยู่ข้างเตียงได้ยินเต็มสองหู ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆสงสัยว่าเธอบอกรักใคร แมคที่นั่งอยู่ตรงโซฟาเห็นปรางทิพย์ขยับตัวเข้าไปหาลินินรีบลุกมาดู ปรางทิพย์ถอยหลังออกมาเล็กน้อย แอบถ่ายคลิปเธอละเมอบอกรักใครก็ไม่รู้เอาไว้

แมคมาเกาะข้างเตียง เห็นลินินพึมพำบางอย่างแต่เสียงเบามาก หันมาถามปรางทิพย์ว่าเธอพูดอะไร ปรางทิพย์โกหกว่าไม่รู้ว่าเธอพูดอะไร น่าจะละเมอเพราะพิษไข้ ลินินค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นเห็นแมคยืนอยู่คิดว่าเป็นทินภัทรก็ยิ้มให้พร้อมกับขอบคุณที่เขายังอยู่

คราวนี้แมคได้ยินชัดเจน คิดไปเองว่าเธอพูดถึงไอ้หน้ากาก ปรางทิพย์กลัวเธอจะเพ้ออะไรออกมามากกว่านี้ จับมือเธอบีบเบาๆพร้อมกับเรียกให้รู้สึกตัว เธอกะพริบตาถี่ตื่นเต็มที่มองไปอีกทีเห็นแต่แมคกับปรางทิพย์ไม่มีทินภัทร แมคเล่าว่าเธอไม่สบายก็เลยพามาส่งโรงพยาบาลแล้วจะให้ปรางทิพย์นอนเฝ้า

“พวกเราเข้าไปพบคุณลินินนอนฟุบข้างเตียง ตัวร้อนหัวเปียก” ปรางทิพย์เสริม