ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ปัทม์"

ที่บ้านสมพรปลูกพืชสมุนไพรผสมผสานกับพืชผักสวนครัวไว้เต็มพื้นที่ สมพรนั่งกินข้าวอยู่กับโต มองไปนอกหน้าต่างแล้วแปลกใจเมื่อเห็นลินจงเดินน้ำตาไหลผ่านมา

สมพรเข้าไปกอดลินจงร้องไห้ไปด้วยกันพูดอย่างรู้ใจเข้าใจว่า พี่ไม่ต้องพูดอะไร มาอยู่บ้านฉันด้วยกันที่นี่แหละ พูดขาดคำเสียงโตก็ห้าวขึ้นมาว่า “ไม่ได้นะอีพร บ้านนี้กูกับมึงอยู่กันได้แค่สองคน”

ลินจงบอกสมพรว่าตนกับลูกไปอยู่ที่อื่นดีกว่า สมพรไม่ตอบแต่หันไปแว้ดใส่โตว่า ใครเป็นคนตั้งกฎว่าบ้านนี้อยู่ได้แค่สองคน ด่าโตว่า

“ตั้งแต่มาเป็นผัวกูทำตัวยังกับว่ามึงเป็นเจ้าของบ้าน ทั้งบ้านมีแต่กางเกงในที่เป็นของมึงโถๆๆๆ ไอ้แมงดา” โตทำกร่างยื่นคำขาดว่าให้เลือกเอาระหว่างตนกับอีนั่น “กูตัดสินใจง่ายมาก กูเลือกพี่กูสิ เชิญมึงย้ายตูดออกไปจากบ้านกูด้วย”

โตยังกร่างถามว่ามึงกล้าหรือ เมื่อสมพรไล่ก็ท้าว่า “ให้มันรู้ไป ไม่มีกูมึงจะอยู่ได้ไหม” เมื่อสมพรไล่ตะเพิด โตก็อาละวาดเตะสวนผักและสมุนไพรของสมพรจนเละเทะ สมพรเข้าไปดึงไว้ก็โดนผลักจนกระเด็น ปัทม์ทนไม่ได้โดดถีบโตจนล้ม โตคว้าเสียมเล็กๆจะเล่นงานปัทม์ ถูกลินจงกับสมพรคว้าพลั่วอันใหญ่กับจอบเงื้อรอ ลินจงประกาศกร้าว

“ถ้ามึงทำอะไรลูกกู มึงคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังมึงกระพริบตา”

โตมองจอบที่เงื้อรออยู่เหนือหัวตนก็ไม่กล้ากระพริบตาแล้ววิ่งเตลิดไปเลย

ลินจงโยนจอบทิ้งหันไปกอดปัทม์แน่น

ooooooo

ลินจงขอโทษสมพรที่ทำให้ทะเลาะกับแฟน สมพรพูดอย่างไม่ยี่หระว่า

“ผู้ชายเลวๆหาใหม่ได้ แต่พี่สาวดีๆหาไม่ง่าย...พี่กับลูกมาอยู่บ้านฉันนี่แหละ อยู่ไปตลอดเลย เวลาไปทำงานก็ไปพร้อมกัน”

“ฉันเลิกทำแล้ว”

สมพรตกใจถามว่าเลิกแล้วจะไปทำอะไร และป้าอบจะยอมให้เลิกเหรอ

“พี่คิดไว้แล้วว่าจะไปทำอะไร ส่วนป้าอบจะยอมหรือไม่ยอมฉันก็ไม่กลับไปที่นั่นอีกแล้ว ฉันไม่อยากเป็นขี้ปากของใครๆอีกแล้ว”

สมพรถามว่าไปสนใจมันทำไมเราไม่ได้ขอมันกิน มันเป็นอาชีพของเรา ลินจงบอกว่าตนห่วงความรู้สึกของปัทม์ บอกสมพรว่า

“ตอนที่ฉันไม่มีใคร ฉันก็คิดอย่างเธอ หลายปีมานี้ปัทม์ทำให้ฉันรู้สึกว่าผู้ชายดีๆบนโลกยังมีอยู่”

ขณะนั้นเองปัทม์เข้ามาบอกน้าพรว่าตนทำเสร็จแล้ว สมพรกับลินจงออกไปดู เห็นสวนครัวและสวนสมุนไพรกลับมาเรียบร้อยเหมือนเดิมแล้ว สมพรถามว่าทำคนเดียวเหรอ ปัทม์บอกว่าเห็นน้าพรกำลังคุยกับแม่

ตนเลยทำเอง สมพรบอกให้ไปอาบน้ำล้างตัวเสีย พอปัทม์เดินไป ลินจงพูดว่า

“เธอเข้าใจฉันมากขึ้นแล้วนะ...คำว่าผู้ชายดีๆ ไม่ได้หมายถึงคนที่จะมาเป็นผัว แต่เป็นลูกชายก็ได้นะ”

สมพรกับลินจงหัวเราะกันอย่างร่าเริง สมพรที่แต่งตัวเตรียมไปทำงานบอกปัทม์ว่า 

“น้าดีใจที่ลินจงมีคนที่รักขนาดนี้”

“ผมก็ดีใจที่น้ารู้สึกกับแม่แบบนี้”