หนึ่งด้าวฟ้าเดียว
ตอนที่ 5
พูดแล้วขันทองเดินเข้าข้างใน เยื้อนมองตาม สีหน้าแววตาเปลี่ยนไปทันที ไม่ร้องไห้แต่พึมพำไม่พอใจ
“สู้อุตส่าห์ทำถึงขั้นนี้แล้ว ยังไม่เข้าใจอีก สมแล้ว ที่ไม่ใช่ชายแท้”
เวลาเดียวกัน ที่ตำหนักกรมขุนวิมลกำลังมีการประชุม มีทั้งเจ้าจอมเพ็ญ เจ้าจอมอำพัน และเจ้าจอมอื่นนั่งตั่งระดับต่ำลงมา
“หลวงศรีมะโนราชมีอาวุโสสูงกว่าทุกคน แลทำราชการได้ดีไม่มีขาดตกบกพร่อง ฉะนั้นฉันเห็นควรให้หลวงศรีมะโนราชขึ้นเป็นหัวหน้าขันทีแทนพระราชาข่าน ทุกคนเห็นเป็นเช่นไร” กรมขุนวิมลมองหน้ารายตัว
เจ้าจอมอำพันเห็นว่าเป็นไปตามธรรมเนียม
ไม่มีผู้ใดคัดค้าน แต่พอกรมขุนวิมลจะสรุป เจ้าจอมเพ็ญก็ทักท้วงขึ้นว่า
“หม่อมฉันไม่เห็นด้วยเพคะ” กรมขุนวิมลถามว่าเหตุใดจึงไม่เห็นด้วย “หลวงศรีมะโนราชมีอาวุโสมากก็จริง แต่ก็มีคนไม่ชอบพออยู่มาก หากขึ้นเป็นหัวหน้าขันทีดูแลฝ่ายใน เกรงจะมีความวุ่นวายขึ้นได้เพคะ”
คุณท้าวโสภาถามว่าจริงหรือที่มีคนไม่ชอบพอหลวงศรีมะโนราชอยู่มาก เหตุใดตนไม่เคยรู้มาก่อน เลื่อนรีบตอบแทนว่า
“หลวงศรีมะโนราชเป็นคนเจ้าโทสะ โมโหร้าย มีหลายคราที่ดุด่าเหล่าข้าหลวงเกินกว่าเหตุ บางคราวก็ถึงขั้นลงมือทำร้าย เรื่องนี้แม่เป้าก็รู้เห็นอยู่เจ้าค่ะคุณท้าว”
คุณท้าวโสภาถามเป้าว่าจริงหรือ เป้าอ้อมแอ้มว่าจริง แต่เรื่องนี้เกิดขึ้นนานแล้ว คุณท้าวจึงให้เล่า
“เจ้าค่ะ ครานั้นมีข้าหลวงหลายคนจับกลุ่ม
คุยกันเสียงดัง หลวงศรีมะโนราชไม่พอใจจึงฟาดหวายเข้าใส่ ฉันอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเจ้าค่ะ”
เจ้าจอมเพ็ญยิ้มพอใจที่เป้าเล่า แต่เจ้าจอมอำพันทักท้วงว่า
“หลวงศรีมะโนราชทำตามกฎ หากไม่ควบคุมเข้มงวดจะรักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อยไว้ได้รึ” แล้วหันถามกรมขุนวิมลว่า “จากข้อนี้ หม่อมฉันยิ่งเห็นควรให้หลวงศรีมะโนราชขึ้นเป็นหัวหน้าขันทีเพคะ”
กรมขุนวิมลฟังความสองฝ่าย สีหน้าครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรดี เจ้าจอมเพ็ญยิ้มหวานเอ่ยขึ้นว่า
“ฉันรู้ว่าแม่อำพันสนิทสนมกับหลวงศรีมะโนราชมากกว่าคนอื่น”
“แล้วอย่างไร แม่เพ็ญพูดให้จบสิ อย่าพูดครึ่งๆ กลางๆให้คนอื่นเข้าใจฉันผิด”
เจ้าจอมเพ็ญเบือนหน้าไปทางอื่นไม่พูดอะไรอีก เจ้าจอมอำพันยิ่งโมโห กรมขุนวิมลเรียกปรามเจ้าจอมอำพัน เจ้าจอมอำพันไหว้ขอประทานอภัย กรมขุนวิมลจึงพูดกับทุกว่า
“ตำแหน่งหัวหน้าขันที แม้จะมีบรรดาศักดิ์เพียงแค่พระ แต่มีอำนาจมากกว่าบรรดาศักดิ์นัก ด้วยเหมือนควบคุมฝ่ายในเอาไว้กึ่งหนึ่ง ฉะนั้น ฉันจึงอยากให้คนที่เป็นหัวหน้า เป็นที่ยอมรับแก่ทุกฝ่าย” แล้วหันพูดกับเจ้าจอมเพ็ญ “แม่เพ็ญคงเข้าใจนะ”
“เข้าใจเพคะ แลเพราะเหตุนี้หม่อมฉันจึงอยากเสนอให้คนที่ทำราชการเข้ากับทุกผู้ทุกคนได้ แลเป็นกลาง ไม่เอนเอียงเข้ากับฝ่ายใดขึ้นเป็นหัวหน้าขันทีเพคะ”
“แม่เพ็ญหมายถึงผู้ใดรึ” กรมขุนวิมลถาม ในขณะที่ เจ้าจอมเพ็ญอมยิ้มมั่นใจ
ooooooo
ที่ศาลาในวัง...เย็นวันนี้มีการประกาศพระบรม ราชโองการโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้หลวงศรีขันทินขึ้นเป็นพระศรีขันทินตำแหน่งหัวหน้าขันที มีหน้าที่ดูแลขันทีและราชการฝ่ายใน นับแต่บัดนี้เป็นต้นไป
