มนตราลายหงส์

ขวัญกมลเห็นหางคิ้วเต้แตกก็จับหน้าเต้หันมาดู ถามว่านี่มันอะไรกัน พวกเราจะโดนรังแกไปถึงไหน ทำไมไม่มีใครมาคุ้มครองเราเลย ทำไมพวกเราจึงตกเป็นเหยื่ออย่างนี้ แล้วปิดหน้าร้องไห้อย่างสิ้นหวัง พัสกรดึงขวัญกมลไปกอดปลอบ แล้วพากันขึ้นไปที่ห้องนอน แหวนพลอยจึงทำแผลให้เต้ เต้มองแหวนพลอยแววตาอ่อนโยน บอกว่าอย่าโกรธขวัญกมลที่ดุเมื่อกี๊เลย ช่วงนี้สภาพจิตใจเขากำลังย่ำแย่มาก แหวนพลอยบอกว่าตนไม่ถือหรอก มองไปที่ห้องนอนพัสกร ถามว่าตกลงสองคนใครเป็นคนพยาบาลใครกันแน่หายเงียบไปเลย

“ต่างคนก็คงต่างพยาบาลให้กันนั่นแหละ อย่าไปสนเลย ตกลงจะทำแผลให้พี่ได้ไหมเนี่ย” เต้ถามอ้อนๆ

“ได้สิคะ” แหวนพลอยฮึดหายใจลึกๆตั้งใจทำแผลให้เต้จนเสร็จ เต้มองแหวนพลอยแววตาลึกซึ้ง...

พัสกรบอกขวัญกมลว่าจันทิมาเป็นทีมฉัตรชัย ฉัตรชัยอาจเป็นคนวางระเบิดเราก็ได้ แล้วจันทิมารู้อะไรด้วยหรือเปล่า ขวัญกมลถามว่าจันทิมาเคยบอกเขาไหมว่ารู้จักฉัตรชัยหรืออยากไปทำงานกับฉัตรชัย

พัสกรบอกว่าไม่เคย ขวัญกมลวิเคราะห์ว่าอาจเป็นปัญหาส่วนตัวของจันทิมาที่ต้องการเงินเร่งด่วนหรือมีภาระทางบ้าน พอดีฉัตรชัยก็พร้อมที่จะจ่ายเพื่อซื้อตัวซื้อใจเธอ พัสกรตำหนิตัวเองว่าเป็นเพื่อนที่แย่มากไม่เคยรู้เรื่องของจันทิมาเลย เขาอาจต้องการความช่วยเหลือแต่ตนก็ไม่เคยสนใจ

พัสกรเสียใจมากที่จันทิมาไม่ไว้ใจตน แต่กลับไว้ใจฉัตรชัย ขวัญกมลปลอบว่าอย่าโทษตัวเองเลยเขาทำดีที่สุดแล้ว พัสกรกอดขอบคุณเธอ

“ก็เรามีกันแค่นี้นี่คะ ขวัญจะไม่ทิ้งคุณ แล้วก็จะไม่โกหกคุณเหมือนคนอื่น คุณก็กอดขวัญไว้แน่น ๆ อย่าปล่อยขวัญไปนะคะ” ขวัญกมลกอดพัสกรไว้แน่น

ooooooo

นิรุตต์กับหมวดนะโทรศัพท์คุยกัน นิรุตต์บอกว่าทางพัสกรไม่มาแจ้งความ หมวดนะบอกว่าทนายของฉัตรชัยก็บอกให้เราไปดูประมวลกฎหมายอาญาเกี่ยวกับการป้องกันตัวโดยชอบด้วยกฎหมาย มีพยานยืนยันว่าพัสกรเป็นคนเริ่มก่อน

“เลว รวย แถมหัวหมอซะด้วย แต่ยังไงมันต้องมีช่องโหว่ให้เรามุดเข้าไปได้บ้างแหละวะ” นิรุตต์เดินเข้าไปถึงเคาน์เตอร์ร้านกาแฟพอดี สั่งพนักงานว่าเหมือนเดิมเอากลับ

“ทานที่นี่แหละค่ะ” เสียงจันทิมาแทรกขึ้น มองนิรุตต์เหมือนอยากคุยด้วย จึงเดินไปหาที่นั่งในมุมสงบ