มนตร์กาลบันดาลรัก
ตอนที่ 14
“คนเดียวกันครับ”
“น่ากลัวจังเลย คุณเอ๋ยต้องแจ้งความนะคะ ดาราว่าแกต้องตั้งใจตามคุณเอ๋ยแน่ๆ”
“คงไม่หรอกครับ...ผมไม่เคยรู้จักเขา”
“แต่เขารู้จักคุณเอ๋ย คือ...ขมิ้นเล่าให้ฟังว่า
ก่อนจะมาหาคุณเอ๋ย เขามาถามหาคุณเอ๋ยกับขมิ้น...บอกด้วยว่าเป็นเพื่อนสนิทของคุณเอ๋ย คุณเอ๋ยต้องระวังตัวนะคะ”
“ครับ...ทานข้าวดีกว่าครับ” เอ๋ยตัดบทจนดาราไม่กล้าพูดอะไรต่อ
ooooooo
เดียวขับรถมาอย่างหงุดหงิด ลองแวะไปที่ร้านซีแซ่บเว่อร์ทั้งที่ร้านยังไม่เปิด ร้องเรียกนางฟ้าอาม่าแต่ท่านไม่ปรากฏตัว จึงขับรถมุ่งหน้ากลับบ้านด้วยใจที่หวาดหวั่น
พอวิ่งเข้าบ้านก็ร้องเรียกอาม่าเอ็ดอึงไปหมด
อาม่ากำลังทำกับข้าวตกใจถือตะหลิวติดมือออกมาด้วย เดียวโผเข้ากอดท่านแน่น
“อาม่าอยู่นี่เอง เดียวกลัวว่า...”
“ไอ้หยา! อาม่าหายใจไม่ออก ปล่อยอาม่าก่อน... หมู่นี้ลื้อเป็นอะไรถึงดูพิศวาสบาดใจอาม่าเหลือเกิน
ทำอย่างกับกลัวอาม่าจะ...”
“ไม่เอาค่ะ ห้ามพูดต่อ นี่อาม่าถือตะหลิวออกมาทำไมคะ”
“ก็ลื้อน่ะสิ เรียกเสียอาม่าตกอกตกใจหมด
อาม่าผัดเส้นหมี่ผักกระเฉดให้”
“งั้นไปทำต่อเลยค่ะ เดียวจะไปช่วย”
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เดียวขอรับสายก่อน
อาม่าเลยปล่อยให้หลานคุยโทรศัพท์ไป
แบมโทร.มาเตือนเดียวว่าอย่าลืมงานคืนนี้ แต่เดียวกลับถามงงๆว่างานอะไร?
“เฮ้ย! ไรวะ ยังไม่ทันแก่เลยเป็นอัลไซเมอร์
ซะแล้ว ก็งานเปิดผับเพื่อนพี่ไง ไอ้อ๋อมันก็จะไป มันเป็นรุ่นน้องเพื่อนพี่คนนี้ เขาจะจัดเป็นงานปีใหม่เลย”
“งั้นก็ตรงกับงานที่ออฟฟิศเรา”
“ออฟฟิศเราเขาจัดวันที่ 31 พรุ่งนี้มัน 30 โอ๊ย! ยัยคนนี้นี่”
“ว้า...ติดกันสองวัน เดียวคงต้องเลือกวันเดียวค่ะ สงสารอาม่า”
“งั้นขอแนะนำให้เลือกวันพรุ่งนี้ เพราะมี Blind date ด้วย จำได้ไหมที่พี่บอกว่าจะแนะนำชายหนุ่ม
สุดยอดเพอร์เฟกต์ สเปกแกให้รู้จัก แต่งานที่ออฟฟิศเราก็มีจับสลากรางวัลใหญ่ๆหลายรางวัล ควรไปเหมือนกัน เอางี้ ไปมันทั้งสองงานเลย”
“เดียวยังไม่แน่ใจ”
“เออน่า...แล้วเจ๊จะไปรับเอง” แบมรวบรัดแล้ววางสายทันที
เดียวท่าทีลังเล แล้วพอมานั่งกินอาหารกับอาม่ารู้ว่าท่านจะไปฏิบัติธรรมพรุ่งนี้ซึ่งเป็นวันพระ เดียวจึงมีข้ออ้างรีบโทร.บอกแบมว่าตนต้องอยู่เฝ้าบ้าน
“โอเค ไม่ไปก็ไม่ไป ว่าแต่เย็นนี้ช่วยไปเป็นเพื่อนปลอบใจไอ้อ๋อกันหน่อย ถูกเทส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ มันโทร.มาระบายเซ็งๆ พี่ก็เลยชวนมันไปเลี้ยง”
“พี่แบมไปกับมันเถอะ เดียวขี้เกียจไปขัดคอ”
“ขัดคออะไร”
“ไม่มีอะไร”
