มนตร์กาลบันดาลรัก
ตอนที่ 13
ทวีได้ฟังยิ้มมาบอกว่าเขมินทร์ตกลงให้สัมภาษณ์เดียวแล้ว เขาไม่เชื่อเด็ดขาด เพราะมั่นใจว่าคนอย่างเขมินทร์พูดคำไหนคำนั้น
“แต่คุณโรสพูดเหมือนเขายอมให้สัมภาษณ์แล้ว”
“พี่จะไปถามคุณบังคม ยิ้มรออยู่นี่แหละ” ทวีรีบเดินออกไป ยิ้มมองตามด้วยความกระวนกระวาย
ooooooo
ขณะนั้นบังคมกำลังคุยโทรศัพท์กับเขมินทร์ด้วยสีหน้าท่าทางพออกพอใจอย่างยิ่ง
“โอเค ผมจะไม่ถือโทษโกรธเคืองทั้งโรสทั้งเดียวแน่นอน ยังคิดอยู่ว่าจะตกรางวัลให้เป็นพิเศษด้วยซ้ำ ในฐานะที่โน้มน้าวให้คุณยอมสัมภาษณ์กับซีซั่นเพียงฉบับเดียวได้ เดี๋ยวก่อนกลับนิวยอร์กผมขอเป็นเจ้ามือหน่อย”
ทวีเปิดประตูเข้ามาอย่างใจร้อน บังคมรีบบอกลาปลายสายแล้วถามทวีว่ามีอะไร?
“เมื่อกี้ผมได้ยินคุณพูดถึงเดียว”
“ก็ใช่”
“แต่เดียวทำงานไม่สำเร็จ มันต้องออกจากบริษัทตามสัญญาทั้งอาทั้งหลาน”
“ใครบอกคุณ”
“ก็คุณนั่นแหละบอก”
“ซอรี่ที่โกหก”
“หมายความว่า...”
“คุณเขมินทร์ยอมให้เดียวสัมภาษณ์ในที่สุด”
“โกหก!”
“ระวังคำพูดหน่อยคุณทวี”
“คุณโกหกผมเพื่อจะปกป้องยัยโรส ใครๆก็รู้ว่าคุณกับยัยนั่นเคยคบกัน คุณต้องไล่ยัยโรสกับนังหลานสะใภ้ออกไปตามสัญญา”
“คุณนั่นแหละที่ต้องเป็นคนออกไป เขมตกลงกับเดียวแล้วว่าจะให้สัมภาษณ์อาทิตย์หน้าก่อนกลับนิวยอร์ก เมื่อกี้ผมเพิ่งคุยกับเขา”
“พวกครอบครัวตอแหล!”
ทวีด่าแรงจนบังคมโกรธจัดหยิบโทรศัพท์ออกจากลิ้นชักโต๊ะ บอกว่าโรสส่งคลิปมาให้ตน ทวีสวนทันควันว่าตนส่งให้โรสเอง
“แล้วมันก็กลับย้อนมาฆ่าตัวคุณเอง...ทั้งคุณทั้งยิ้มต้องออกจากสรรค์สื่อดี บริษัทเราไม่ต้องการคนอย่างพวกคุณ ไม่ต้องห่วงเรื่องเงินค่าชดเชย เพราะผมจะจ่ายให้คุณเต็มจำนวนทั้งๆที่จะไม่จ่ายก็ได้”
ทวีจนตรอกโวยวายดังลั่น “ไปก็ได้เว้ย! คนมีความสามารถอย่างผมไม่ว่าไปที่ไหนก็มีแต่คนต้องการ”
“มีความสามารถแต่ไม่มีจริยธรรมก็คงยาก”
“แล้วจะได้เห็นกัน”
“ผมจะคอยดู”
ทวีผลุนผลันกลับออกไปอย่างหัวเสียสุดๆ ไปชวนสาธิตออกจากซีซั่นด้วยกัน แต่สาธิตปฏิเสธเสียงแข็ง ทำให้ทวีด่าลั่นด้วยความไม่พอใจ อ้างว่าตนเป็นคนพาเขามาทำงานที่นี่
“พามาแล้วไง ฉันไม่ได้ถูกไล่ออกเหมือนแกนี่”
เปรี้ยง! ทวีต่อยปากสาธิตทันที ผู้คนแถวนั้นหันมอง รวมทั้ง รปภ.ตัวสูงใหญ่วิ่งเข้ามาจับทวีไว้ ส่วนบังคมเดินอาดๆมาถามว่ามีเรื่องอะไรกัน สาธิตฟ้องว่าทวีบังคับให้ตนออกไปด้วย แต่ตนไม่ยอม
“ไอ้เพื่อนทรยศ ฉันเป็นคนพาแกมา”
“พูดอย่างนั้นก็ไม่ถูกนะคุณทวี คุณพาสาธิตมาทำงานที่นี่ก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าพอคุณออกเขาจะต้องออกไปด้วย”
“จริงครับคุณบังคม ผมภักดีกับสรรค์สื่อดีเพียงแห่งเดียว”
“ไอ้สอพลอ!”
