มนตร์กาลบันดาลรัก
ตอนที่ 13
“ผมรู้ว่าคุณเกลียดผมอยู่แล้ว ยังไงๆผมก็ไม่มีวันดีขึ้นมาในสายตาคุณหรอก”
“ใจเย็นๆนะคะ อย่าไปต่อปากต่อคำ” ขมิ้นแทรกขึ้น แต่ดาราก็ไม่สนใจอีก พูดกับวิธูว่าตอนนี้เธอยิ่งเกลียดเขามากขึ้นกว่าเดิม
“ผมผิดนักเหรอที่อยากจะร่ำรวยมั่งมีเงินทองกับเขาบ้าง”
“ไอ้อยากน่ะไม่ผิด ที่ผิดคือวิธีการของคุณ ฉันคงไม่ต้องทบทวนนะว่าคุณมันทุเรศแค่ไหนที่ขโมยแม้แต่เงินของเด็ก”
วิธูขบกรามแน่น กำปืนเดินกลับไปกลับมาอย่างพลุ่งพล่าน ดาราไม่มีท่าทีเกรงกลัว ในขณะที่ขมิ้นหน้าซีดเสียวไส้เต็มที กลัวจะได้กินลูกปืนแทนข้าวก็คราวนี้
ในที่สุดวิธูตะโกนดังลั่นระบายอารมณ์อัดอั้นและเก็บกด สองสาวสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนจะพากันโล่งอกที่วิธูผลุนผลันออกไปอย่างไม่เหลียวหลัง
ขมิ้นแนะนำให้แจ้งความแต่ดาราขอปรึกษาเอ๋ยก่อน รุ่งขึ้นไปสอนหนังสือเจอกันที่โรงเรียน ดาราจึงเล่าเหตุการณ์เมื่อคืนให้เขาฟัง ซึ่งเอ๋ยเชื่อว่าวิธูไม่มีเจตนาทำร้ายเธอ
“พอเขาออกไป ดาราก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ เขาคงไม่มีที่จะไป ดาราถึงได้ห้ามไม่ให้ขมิ้นแจ้งความ”
“ผมว่าตอนนี้คุณอย่าเพิ่งอยู่ที่บ้านดีกว่า”
“อ้าว! ไหนคุณเอ๋ยบอกว่าเขาไม่มีเจตนา...”
“ใช่...แต่ผมก็ยังไม่ไว้ใจเสียทีเดียว”
“คุณวิธูไม่รู้จักบ้านขมิ้น...ดาราไปอยู่บ้านขมิ้นก่อนก็ได้”
“บ้านคุณกับบ้านขมิ้นอยู่ใกล้กัน วิธูอาจจะตามไปได้ คงไม่ปลอดภัย”
“ไม่เป็นไรค่ะ บ้านขมิ้นมีคนเยอะ คุณวิธู
คงไม่กล้าเข้า”
เอ๋ยตกลงตามนั้น แต่กำชับดาราว่าหากมีอะไรให้โทร.ถึงตนได้ทันที
ooooooo
เช้าวันเดียวกันนี้ เดียวไปโผล่ที่บ้านจำรัสโดยไม่บอกกล่าวล่วงหน้า ทำให้จำรัสกับทรรศิกาประหลาดใจ แต่ก็หมดข้อสงสัยเมื่อเดียวเล่าว่าตนมาปฏิบัติธรรมไม่ไกลจากที่นี่ พอครบกำหนดก็เลยมาเยี่ยมแม่
“แม่เป็นไงบ้าง เดียวว่าแม่ดูสดใสแข็งแรงขึ้นนะคะ”
“แม่ทำคีโมครบไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แต่หมอก็นัดเป็นระยะตลอด”
“ดีแล้วล่ะค่ะ”
ปิ่นยกถาดอาหารเช้าเข้ามาวาง เดียวสูดกลิ่นหอมของข้าวต้มแล้วบอกว่าตนกำลังหิวพอดี ทรรศิกาให้ลูกกินข้าวให้อิ่มก่อนแล้วค่อยคุยกันต่อ
หลังจากเดียวอิ่มหนำกับอาหารมื้อเช้า ทรรศิกาเล่าเรื่องแบมโทร.มาชวนตนไปเลี้ยงวันเกิดเอ๋ย ตนก็งงๆว่าวันเกิดเอ๋ยผ่านไปแล้ว
“เขาจะเลี้ยงย้อนหลังให้น่ะค่ะ แล้วแม่จะไปหรือเปล่า”
“ทีแรกแม่กับจำรัสก็ว่าจะไป แต่พอดีจำรัสติดงานด่วน”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไม่ว่างก็ไม่เป็นไร เดียวยังไม่รู้เลยว่าเขาจะยังจัดงานกันอยู่อีกมั้ย”
ทรรศิกามองลูกสาวอย่างเพ่งพิศ ถามว่ามีเรื่องกับเอ๋ยหรือเปล่า เดียวตอบกว้างๆว่าปกติของลิ้นกับฟัน แต่คนเป็นแม่เชื่อว่ามีมากกว่านั้น เดียวเลยต้องแย้ม
อีกนิดว่า
