มนตร์กาลบันดาลรัก

“ก็แล้วคุณล่ะ จะเก็บมันไว้ทำไมในเมื่อมันไม่ได้มีความหมายอะไรกับคุณเหมือนกัน”

“มันมีความหมายกับผมมาก เพราะรูปเหล่านั้นเตือนให้ผมเข้าใจถึงความไม่แน่นอนและความโลเลของผู้หญิงที่ผมเคยรัก ถ้าคุณไม่มีเหตุผลเพียงพอก็อย่ามาทวงเสียให้ยาก”

เดียวสะอึกพูดไม่ออก กลับไปด้วยความเศร้าหมอง เอ๋ยเองก็ไม่ต่างกัน ดาราเห็นสีหน้าเขาก็อดถามไม่ได้ว่ามีเรื่องอะไรกัน เอ๋ยปฏิเสธ และขอโทษที่ให้เธอรอ เขาแค่จะบอกว่าเดี๋ยว ผอ.เข้ามา จึงจะชวนเธออยู่ด้วย เพราะเธอเป็นอาจารย์ประจำชั้นคู่กับวิธู ดารารับคำแล้วออกไปกินข้าวกับเขาตามคำชวน ก่อนที่ ผอ.จะมา

ooooooo

เรื่องคลิปทำให้พจน์กับปทุมอยู่ไม่เป็นสุขเพราะกลัวจะโดนสาวมาถึงตัว พจน์โกรธมากอยากรู้ว่าใครเป็นคนปล่อย แต่สิ่งที่เขาต้องรีบทำคือไล่สมุนสองคน

ในคลิปไปซ่อนตัวไกลๆก่อน แล้วค่อยหาทางกำจัดอาจารย์เอ๋ยขั้นเด็ดขาดเพราะพจน์เชื่อว่าเป็นคนปล่อยคลิปนั้น

แท้จริงคนที่ปล่อยคลิปฉาวคืออนันต์ลูกศิษย์ของเอ๋ยนั่นเอง อนันต์ทำเพื่อเบญจเพื่อนร่วมชั้นเรียน เพราะก่อนหน้านี้ใครๆก็เพ่งเล็งเบญจเรื่องเงินค่าทัศนศึกษาที่หายไป แล้วอนันต์ก็เคยมาอาสาอาจารย์เอ๋ยว่าจะสืบเรื่องนี้ให้ แต่เอ๋ยไม่ยินยอม

ในวันที่ความจริงเปิดเผยว่าวิธูคือขโมยตัวจริงและเอ๋ยได้เข้าไปช่วยวิธูให้พ้นเงื้อมมือนักเลงสองคน อนันต์รู้เห็นจึงแอบถ่ายคลิปนั้นไว้แล้วปล่อยมันลงโซเชียลเพื่อช่วยเบญจ ซึ่งเอ๋ยก็แน่ใจว่าต้องใช่อนันต์แต่ไม่ได้พูดให้ ผอ.รับรู้เพราะวิธูอยู่ด้วย แต่เอ๋ยกำลังหาทางไปพบอนันต์ที่บ้านเพราะเกรงว่าลูกศิษย์จะได้รับอันตราย

ค่ำนั้นขณะเดียวเล่าให้อาม่าฟังเรื่องเอ๋ยไม่ยอมคืนรูปแต่งงาน อาม่ารู้สึกเหมือนมีใครมาป้วนเปี้ยนหน้าบ้าน จึงออกไปจัดการโดยไม่ยอมให้เดียวออกมาด้วย

สมบัติสมุนของพจน์นั่นเอง มันมาดูลาดเลาเพื่อจัดการเอ๋ย แต่โดนอาม่าเล่นงานเสียจนตะเกียกตะกายหนีไปแทบไม่ทัน แล้วคืนนั้นเองอาม่าก็บอกเดียวว่าจะไปปฏิบัติธรรม ต้องไปแต่เช้ามืดและคราวนี้ต้องไปนานกว่าทุกครั้ง เดียวใจหายและรู้สึกสังหรณ์ใจ จึงตั้งนาฬิกาปลุกตอนตีสามหวังจะได้เห็นคนที่มารับอาม่า

ถึงเวลาปรากฏว่าไร้วี่แวว แต่ไฉนอาม่าถึงหายไป แถมข้าวของในห้องก็มีผ้าคลุมไว้เหมือนไม่ได้ใช้มายาวนาน ในกระถางมีธูปปักดอกเดียวยิ่งทำให้เดียวเชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิด เธอร้องไห้อย่างหนัก พอรุ่งเช้าก็โทร.หาแม่ที่โคราช

“นึกยังไงถึงได้มาถาม เดียวจำไม่ได้จริงๆเหรอว่าอาม่าเสียหลังจากเดียวแต่งงานไปได้ปีนึง อยู่ดีๆท่านก็หลับไปเลย...ตอนเอ๋ยชวนให้ไปอยู่ที่บ้านเขา เพื่อที่เดียวจะได้หายเศร้าบ้าง แต่เดียวก็ไม่ยอมไป ยืนยันที่จะอยู่ที่บ้านอาม่าอย่างเดิม เอ๋ยก็ตามใจ”