มนตร์กาลบันดาลรัก
ตอนที่ 11
วิธูไม่ได้กลับห้องพัก แต่ไปโผล่หน้าบ้านดาราทั้งที่เกือบสี่ทุ่มแล้ว ดาราจึงไม่ยอมเปิดประตูรับเขา แต่หาทางออกด้วยการโทร.ตามเจ๊ขมิ้นที่อยู่บ้านใกล้กันมาเป็นเพื่อน ซึ่งขมิ้นหัวไวทำทีเอาสเต๊กมาให้ดาราไว้เป็นอาหารเช้า
“นึกว่าฉันโง่เหรอ” วิธูโพล่งขึ้นอย่างฉุนๆ
“โอ๊ย...ใครจะว่าอาจารย์โง่ได้ล่ะคะ อาจารย์น่ะฉลาดเกือบตาย”
วิธูนิ่วหน้า แต่ไม่ทันจะพูดอะไร ดาราก็ออกมาเปิดประตูรับและเชิญทั้งคู่เข้าไปคุยกันข้างใน ตนกับขมิ้นไม่มีอะไรปิดบังกัน เราเป็นเพื่อนกันมานาน วิธูเลยจำยอมทั้งที่ไม่อยากให้ขมิ้นอยู่ด้วย
“คือเมื่อตอนหัวค่ำผมไปบ้านพี่เอ๋ยมา ผมไปขอโทษเขา แล้วก็เลยตัดสินใจมาขอโทษคุณด้วย ก็เรื่องเมื่อตอนกลางวันนั่นแหละครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่ได้โกรธอะไร”
“ผมเครียดหลายเรื่อง เอาไว้คุณลองถามพี่เอ๋ยดูก็แล้วกัน ที่อยากพบคุณก็แค่จะขอโทษ ไม่ได้มีเจตนาร้ายเลย”
“ฉันเป็นผู้หญิงอยู่บ้านตามลำพัง ไม่ว่าใครมาพบก็ต้องระวังตัวทั้งนั้น โดยเฉพาะเวลาค่ำๆมืดๆอย่างนี้ คุณคงเข้าใจ”
“ผมเข้าใจครับ แล้วก็ต้องขอโทษที่มารบกวน ผมกลับละครับ ขอโทษด้วยนะขมิ้น”
“ไม่เป็นไรค่ะ ขมิ้นก็ต้องขอโทษอาจารย์ด้วยเหมือนกันที่พูดจาไม่ดี”
“เป็นอันว่าเราหายกันนะ”
สองคนยิ้มให้กัน และเมื่อวิธูขึ้นแท็กซี่ออกไปแล้ว ขมิ้นบ่นสงสารเขา แต่ดาราบอกว่ายังเชื่อไม่ได้หรอก
“แกชอบครูดาราจริงๆ”
“คุณวิธูเป็นหัวหน้าครอบครัวใครไม่ได้หรอก ขอบใจนะขมิ้น”
ขมิ้นรับคำแล้วบอกให้ดาราปิดหน้าต่างปิดประตูให้หมด จากนั้นก็รอจนกระทั่งดารากลับเข้าบ้านเรียบร้อยแล้วถึงเดินกลับไปบ้านตัวเอง
ooooooo
รุ่งขึ้นเดียวเข้าออฟฟิศเช้ากว่าปกติจนแบมที่มาทีหลังแทบไม่เชื่อสายตา แล้วพอรู้เห็นว่าเดียวรีบเข้ามาพิมพ์จดหมายสมัครงานแบมก็แตกตื่น บอกให้เล่ารายละเอียดมาเดี๋ยวนี้
“ไม่มีอะไรหรอก เดียวก็แค่อยากจะลองดูที่ใหม่บ้าง”
“แต่พี่ว่ามีมากกว่านั้น หรือว่าแกไม่อยากเล่าให้พี่ฟัง”
“ทำใจน้อยไปได้พี่แบม”
“เดียวส่งจดหมายสมัครงานใหม่เป็นเพราะเรื่องตำแหน่ง บก.สปริงหรือเปล่า ก็ไหนคุณโรสให้เวลาอีกเดือนนึงไง”
“เดียวขอไปอย่างนั้นแหละ แต่เดียวรู้ว่าตลอดชาตินี้เดียวก็ไม่ได้สัมภาษณ์คุณเขมินทร์ ต่อให้เกิดใหม่อีก 10 ชาติด้วย เพราะคุณเขมินทร์เขาจะยอมให้
คุณโรสสัมภาษณ์อยู่คนเดียว แต่คุณโรสแกก็ไม่ยอม
เมื่อช้างสารชนกัน หญ้าแพรกอย่างเดียวก็แหลกลาญไปเท่านั้นเอง”
“แล้วเอ๋ยว่าไง”
