มนตร์กาลบันดาลรัก
ตอนที่ 11
เมื่อสองคนกลับถึงบ้าน เป็นเวลาที่ป้ามอลลี่กำลังจะกลับออกไปเหมือนกัน ป้าโทร.ตามหลานชายขับรถมารับให้เผอิญหลานพูดต่อหน้าเดียวกับเอ๋ยทำนองว่าบ้านนี้มีผี ป้าเลยอยากรีบกลับทั้งที่ตอนแรกว่าจะค้างคืน เดียวได้ฟังก็สังหรณ์ใจ ครั้นเข้าบ้านเจออาม่าจึงพยายามจับผิดเรื่องผี แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้อะไรคืบหน้า แถมอาม่ายังดูเหมือนจะรู้ทันความคิดของเดียวเสียทุกอย่าง
ooooooo
เดียวเข้าออฟฟิศได้ไม่นาน เคี้ยงโทร.มาบอกข่าวร้ายว่าเขมินทร์ยืนยันคำเดิมว่าจะให้สัมภาษณ์กับโรสคนเดียวเท่านั้น
“ไม่มีวิธีอะไรที่จะทำให้คุณเขมใจอ่อนเลยเหรอคะ”
“ท่าจะยาก พูดกันจนชามจะแตกก็ยังไม่ยอม”
“ถ้าอย่างนั้นตำแหน่ง บก.สปริงคงหลุดลอยไปจากเดียวแน่นอนแล้ว ทำไงได้ เดียวไม่มีวาสนาพอ”
“ฝากขอโทษพี่กำธรด้วย...เรียนท่านว่าเข้ากรุงเทพฯคราวหน้าจะแวะไปเยี่ยม และต้องขอโทษหนูอีกครั้งนึงนะ หนูอยากได้อะไรบ้างมั้ย”
“ขอบคุณค่ะ หนูน่ะอยากได้คำสัมภาษณ์คุณเขมยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น ยิ่งกว่ารางวัลที่ 1 อีก”
“ถูกรางวัลที่ 1 คงง่ายกว่าอีกมั้ง โทร.มาบอกแค่นี้ละ”
“ขอบคุณมากค่ะคุณเคี้ยง” เดียววางสายเซ็งๆ แต่พยายามไม่แสดงความผิดหวังออกมาให้ใครเห็น กระนั้นวรรณก็ยังปากยื่นปากยาวเพราะเมื่อสักครู่เธอแอบเห็นเดียวคุยโทรศัพท์ นึกว่าเป็นชาลีโทร.มา ก็เลยคิดอกุศลจนแบมทนไม่ไหวออกโรงปกป้องเดียว แล้วเลยเถิดเกือบจะมีเรื่องกับยิ้มด้วย ถ้าเดียวไม่ทำให้ทุกคนอึ้ง เหวอ
“อย่าเถียงกันเลยค่ะ เดียวเฉลยก็ได้ว่าเอ๋ยโทร.มา พอดีเมื่อเช้าเดียวออกมาก่อน เลยไม่ทันได้จุ๊บๆกัน เขาเลยโทร.มาบอกจุ๊บๆ”
แบมหัวเราะถูกอกถูกใจ ขณะที่กลุ่มยิ้มต่างสะอึกอึ้ง โดยเฉพาะยิ้มหน้าม้านไม่พอใจอย่างแรง
ครู่ต่อมาเมื่อเดียวพูดความจริงกับแบมว่าเคี้ยงโทร.มาบอกข่าวร้าย และว่าตนคงหมดวาสนาได้เป็น บก.สปริงแล้ว แบมปลอบให้ใจเย็น และให้กำลังใจเดียวที่จะเข้าไปรายงานโรสว่า ปิศาจอาจเปลี่ยนเป็นนางฟ้าก็ได้
ภายในห้องทำงานโรส พุ่มในฐานะเลขานั่งหูผึ่งฟังเดียวรายงานเรื่องเขมินทร์...ได้ยินเดียวพูดเหมือนถอดใจยอมแพ้ก็จะส่งไลน์หายิ้ม แต่เดียวเหลือบเห็นจึงเปลี่ยนท่าทีเป็นเข้มแข็ง ตอบเด็ดเดี่ยวว่าตนไม่ยอมแพ้ แต่ขอเวลาอีกสักระยะหนึ่ง
