ตอนที่ 11
“ยอมแพ้ง่ายๆมันก็เสียชื่อซีซั่นกันพอดีสิคุณทวี จริงไหมคุณโรส”
โรสสีหน้าเรียบเฉย สาธิตกระทุ้งต่อไปอีก
“หรือไม่คุณเขมินทร์ก็อาจจะไม่ถูกชะตากับเดียว เลยไม่ยอมให้สัมภาษณ์สักที เอาอย่างนี้ไหมครับ ลองส่งคนอื่นไปบ้าง เผื่อจะทำให้เขมินทร์ใจอ่อน”
“เราตกลงในที่ประชุมแล้วว่าจะให้เดียวสัมภาษณ์” โรสเสียงเข้ม...ทวีสบตาสาธิตแล้วทำท่าพยักพเยิดกวนๆอยู่ในที
“อ้อ ลืมไปเลยว่างานนี้ต้องให้เดียวเท่านั้นเป็นคนสัมภาษณ์ โอย...ปวดหัวแทนคุณโรสจังเลย มองไปทางไหนก็เจอแต่ทางตัน”
“เขาเรียกมืดแปดด้าน”
“นั่นสิ จะเปลี่ยนให้คนอื่นไปสัมฯแทนเดียว
ก็ไม่ได้ ไอ้ครั้นจะเปลี่ยนให้เดียวไปสัมฯเซเลบฯคนอื่นๆ แทนเขมินทร์ก็ไม่ได้อีก ไม่งั้นเดียวจะอดได้เป็น บก.สปริง ตายล่ะ! ถ้าเกิดเดียวไม่ได้เป็น บก.สปริงขึ้นมา คุณโรสจะโดนหลานชายต่อว่าด้วยไหมเนี่ย”
“ทวี! สาธิต! ไอ้การที่ได้เยาะเย้ยถากถาง
คนอื่นโดยเฉพาะผู้หญิงเนี่ย มันทำให้พวกคุณอิ่มเอมปลื้มเปรมใจมากใช่มั้ย มันทำให้พวกคุณตื้นตันทรวงในจนถึงกับกินข้าวกินปลาไม่ลงราวกับอิ่มทิพย์ล่ะสิท่า
ผมขอประกาศยกย่องให้คุณสองคนเป็นวีรบุรุษสุดจะทุเรศแห่งปี”
ทวีกับสาธิตที่ช่วยกันรุมโรสโดนบังคมตอกหน้า
เสียจนนิ่งอึ้ง แล้วบังคมก็หันมาที่โรส ถามจี้ว่าจะเอายังไง?
“เดียวเขาขอเวลาเดือนนึงค่ะ ถ้าไม่สำเร็จคราวนี้ก็จบจริงๆ”
“ตามนั้น บอกเดียวด้วยว่าผมให้โอกาสครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะไม่อยากให้เขารำคาญและมองนิตยสารของเราในแง่ลบเหมือนกับที่สาธิตพูด”
“ผมพูดเองครับ” ทวีแย้งขึ้น บังคมทำตาดุใส่ บอกว่าใครพูดก็เหมือนกัน...
เมื่อบังคมแยกไปแล้ว ทวีกับสาธิตยังตามจิกโรสไม่เลิก เริ่มจากทวีถามกวนๆว่า
“ผมขอสัมภาษณ์หน่อยได้ไหมว่าตอนนี้คุณรู้สึกยังไงที่รู้ตัวว่าเหลือเวลาเป็นนางพญาได้อีกแค่เพียง
เดือนนึง อย่าลืมว่าคุณต้องรับผิดชอบ ถ้าเดียวทำงานไม่สำเร็จ”
“สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหารสิคุณทวี”
“คุณนี่มันเหลือเชื่อจริงๆ ขนาดใกล้จะตกบัลลังก์ยังจะวางท่าอวดดี เวลานี้แทนที่จะพูดจายโสโอหัง คุณควรขอร้องผมในฐานะว่าที่บรรณาธิการบริหารคนต่อไปไม่ให้ไล่คุณออก”
“รู้ไม่ใช่เหรอว่าคนอย่างฉันไม่มีวันขอร้องใครอยู่แล้ว”
“แสดงว่าคุณจะสับปลับไม่รับผิดชอบ” สาธิตด่าแรง
“ฉันรับผิดชอบคำพูดของฉันเสมอ ไม่เหมือนบางคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ชายตรงที่นุ่งกางเกงเท่านั้น”
สองคนโกรธจัด...ทวียอกย้อนโรสอย่างเจ็บๆ
“ผมไม่มีทางเก็บคุณไว้อยู่แล้ว เพราะคุณมันไว้ใจไม่ได้ คุณทรยศได้ทุกคน แม้แต่เขม ผมถึงไม่แปลกใจ
เลยที่เขาจะไม่มีวันให้นิตยสารคุณสัมภาษณ์”










