กุหลาบเกราะเพชร
ตอนที่ 1
ในเวลาต่อมา กานดา นัธมนกับนักฆ่าหญิง ถูกนำตัวขึ้นรถพยาบาล ชยธรบาดเจ็บเช่นกันมีแผลแตกที่หัวตามเข้ามาสมทบถามเตชิตว่าจะให้ทำอย่างไรกับคนร้ายดี เตชิตสั่งคุมตัวให้แน่นหนา รอจนกว่าจะฟื้น
กัญญาวีร์เห็นหน่วยแพทย์พากานดาขึ้นรถจัดแจงจะตามไปด้วย เตชิตโวยวายจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นต้องไปให้ปากคำกับเขาก่อน เธอโวยกลับจะอะไรกันอีก เธอเป็นผู้เสียหายไม่ฟ้องร้องก็ดีเท่าไหร่แล้ว เขายืนยันเธอต้องไปเป็นพยานว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้น เพราะมีเธอคนเดียวที่ไม่สลบ เธอหนีไม่ออกจำใจไปนั่งรอบนรถตำรวจ
“น้าคุณไม่ต้องห่วงเราจะดูแลเป็นอย่างดี” เตชิตร้องบอกไล่หลัง แล้วหันไปทางชยธร อย่างน้อยวันนี้เราก็ได้ตัวเบาะแส แล้วกำชับให้เขาไปรวบรวมฮาร์ดดิสก์จากกล้องวงจรปิดทุกตัว อย่าให้รั่วไหลไปไหนได้ ตนต้องการดูคนเข้าออกย้อนหลังและก่อนหน้าหนึ่งอาทิตย์ ใครไม่เกี่ยวข้องห้ามแตะต้องกล้องวงจรปิดเด็ดขาด ทั้งคู่มัวแต่คุยกันไม่ทันเห็นกล้องวงจรปิดแถวนั้นกำลังหันมาทางทั้งคู่...
ณ ห้องบัญชาการ องค์กร ONE พิพัฒน์กำลังดูภาพสดจากในจอคอมพิวเตอร์ เห็นเตชิตขึ้นรถไปกับตำรวจ ก็หันมาโวยวายกับวรมันปล่อยให้เป็นอย่างนี้ได้อย่างไร ถ้านักฆ่าหญิงนั่นให้เบาะแสกับตำรวจ โครงการที่ตนวางแผนมาเป็นสิบปีมิพังหมดหรือ วรมันรับรองจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับแผนการของท่าน
“จะให้ฉันไว้ใจเหรอ ยังมีหน้า ไหนบอกว่านังนั่นเป็นมือขวาแกไง วรมัน...ไปจัดการ” สั่งเสร็จพิพัฒน์ส่งรีโมตขนาดเล็กให้ วรมันทักท้วงว่ามือขวาของตนเพิ่งทำพลาดเป็นครั้งแรก พิพัฒน์ขู่หรือจะให้ตนปรับคลื่นเป็นความถี่ของวรมันไหม แล้วหมุนปุ่มที่รีโมต
ไฟแดงกะพริบขึ้น วรมันสะดุ้งเฮือก เจ็บปวดจนตัวงอ ตาข้างซ้ายมีแสงแดงวาบออกมาแถมปูดโปนเกือบถลนออกนอกเบ้า
พิพัฒน์ยิ้มสะใจก่อนหมุนรีโมตกลับคืนจนไฟกะพริบเป็นสีเขียว วรมันกลับมาเป็นปกติ พิพัฒน์วางรีโมตลงตรงหน้า เขาจึงหยิบรีโมตออกไป สวนกับชัชและปอมที่เดินเข้ามา ชัชรายงานพิพัฒน์ว่าได้ของกลับมาเรียบร้อย พิพัฒน์ชมทั้งคู่ว่าทำงานดีมาก ปอมจะขอให้ท่านเปลี่ยนให้เขาเป็นเหมือนวรมัน ท่านยกมือห้าม ยังไม่ถึงเวลา เอาไว้ให้ระบบอยู่ตัวก่อนค่อยว่ากัน...
การให้ปากคำของกัญญาวีร์ไม่มีอะไรน่าสงสัย เธอไม่ได้รู้จักกับคนร้ายมาก่อน เตชิตสอบปากคำไปพลางดึงขนตาปลอมออกจากตาตัวเองไปด้วย เนื่องจากดึงแล้วเจ็บก็เลยดึงไม่ไหว เธออาสาช่วยดึงให้ แทนที่จะดึงเบาๆ เธอกลับกระชากพรวดเดียวหนังตาแทบหลุดติดมาด้วยเขาถึงกับร้องโอ๊ยลั่น เธอเป่าขนตาปลอมออกจากมืออย่างชิลๆ พร้อมกับบอกว่าหายกันที่เขาทำให้น้าของเธอถูกยิงแล้วขอตัวไปดูน้าก่อน
“รู้เหรอ อยู่ที่ไหน”
กัญญาวีร์ชะงัก หันมาถามว่าอยู่ไหน เตชิตพาไปไว้ที่เซฟเฮาส์ แล้วอาสาจะพาเธอไป เธอแดกดันช่างมีความลับเต็มไปหมด เขาเตือนว่าไม่รู้ปลอดภัยกว่า
ooooooo
