กุหลาบเกราะเพชร

บนถนนมุ่งหน้าสู่สถานโยคะฟลาย ชยธรกำลังขับรถตู้ปาดซ้ายป่ายขวาเพื่อเร่งให้ถึงที่หมาย เตชิตสารวัตรหนุ่มที่อยู่ในชุดหญิงสาวกำลังจะทาลิปสติก ถูกแรงเหวี่ยงของรถทำให้ลิปสติกเลอะไปที่แก้ม

“เบาๆหน่อยผู้หมวด” เตชิตเสียงเข้ม

“ขอโทษครับสารวัตร...อาวุธเป็นยังไงมั่ง” ประโยคหลัง ชยธรหันไปพูดกับนัธมนที่กำลังบรรจุกระสุนยาสลบใส่รังเพลิงปืน เธอรับประกันกระสุนยาสลบของเราโดนแรด ยังหลับ เขาไม่วายปากเสียบอกเธอให้ระวังหน่อยเดี๋ยวจะโดนตัวเองหลับ เธอถอนใจเซ็งหันไปเรียกเตชิตเป็นทำนองให้จัดการเขาหน่อย

“ไม่ใช่เด็กๆแล้ว พวกคุณจริงจังกันหน่อยได้ไหม” ปรามเสร็จเตชิตจัดการดัดขนตาปลอม จากนั้นแบมือขอซิลิโคนจากลูกน้องสาว เอามายัดใส่หน้าอกอย่างชำนาญ แล้วถามความเห็นจากทั้งสองคนว่าเป็นอย่างไรบ้าง ทั้งคู่ไม่ขอตอบคำถามเกี่ยวกับความงามของเจ้านาย...

ในเวลาเดียวกันที่สถานโยคะฟลาย กัญญาวีร์กำลังเล่นโยคะฟลายอย่างคล่องแคล่วพร้อมกับหญิงสาวคนอื่นในคลาสเดียวกันอีกห้าคน รวมทั้งกานดาผู้เป็นน้า เธอเล่นท่ายากใช้ผ้าม้วนตัวยกขึ้นไปเกือบถึงเพดาน

กานดาจะทำบ้างแต่ตัวไม่ม้วนขึ้นดันร่วงลงไปกองกับพื้นก้นกระแทก มีเสียงเตือนจากมือถือของกัญญาวีร์ ที่อยู่ในกระเป๋าถือดังขึ้น กานดาหันไปเรียกหลานสาวว่าโทรศัพท์หรือเปล่า เธอม้วนตัวลงจากเพดาน เดินไปหยิบมือถือมากดอ่านสีหน้าเคร่งเครียดก่อนจะไลน์ตอบ จากนั้นกลับไปเล่นโยคะต่อ...

อีกมุมหนึ่งที่ลานจอดรถใต้ถุนตัวอาคาร ชยธรขับรถพรวดเข้ามาจอด เตชิตลงจากรถเอาปืนเหน็บไว้ใต้กระโปรง มองเงาสะท้อนของตัวเองในกระจกรถก่อนจะหันไปถามลูกน้องทั้งสองคนให้ช่วยบอกทีได้ไหมทำไมเขาถึงต้องทำขนาดนี้ ชยธรมองเขาสีหน้าหนักใจก่อนตอบคำถามว่า

“โอกาสที่เราจะเข้าถึงตัวนักฆ่าคนนี้ไม่ใช่ง่ายๆ อาจจะไม่มีอีกแล้วก็ได้”

“แล้วที่สำคัญ ต้องจับเป็นเท่านั้น เบาะแสจากนางสำคัญมาก” นัธมนเสริมพร้อมชูปืนยาสลบในมือ

“แล้วที่นี่ก็ไม่อนุญาตให้ผู้ชายเข้าด้วย” เตชิตเสียงเครียด

ชยธรจะดักรออยู่ตรงทางออกด้านนอกเผื่อมีอะไรผิดแผน เตชิตเสียงเข้มใส่เราจะพลาดไม่ได้ แล้วหันไปยิงฟันให้ลูกน้องทั้งสองคนดูว่าลิปสติกเปื้อนฟันไหม ทั้งคู่ส่ายหน้า เขาสูดลมหายใจเข้าเพื่อรวบรวมพลัง ชวนนัธมนไปจับนังผู้ร้ายคนนี้กัน ก่อนมันจะรู้ตัว...

ระหว่างขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นเป้าหมายชยธรแจ้งกับเตชิตผ่านหูฟังสื่อสารตัวจิ๋วว่าเจอรถต้องสงสัยแล้ว เตชิต สื่อสารผ่านทางลิปสติกสั่งให้เขารวบรวมหลักฐานแต่อย่าทิ้งร่องรอย เขารับคำแล้วใช้อุปกรณ์บางอย่างสแกนเปิดท้ายรถต้องสงสัยได้อย่างง่ายดาย ครั้นเห็นอาวุธสงคราม ในนั้นถึงกับตะลึง

“นี่มันระดับพระกาฬเลยนะครับ”

ลิฟต์ขึ้นมาถึงชั้นเป้าหมายพอดี เตชิตจึงเลิกการติดต่อทันที

ooooooo