ตอนที่ 1
“ส่วนใหญ่เก็บไว้บ้าน ไม่พกพา” เตชิตเหมือนแอบสอบสวนกฤตนัยกลายๆ ท่านเองก็รู้ตัว
“ไม่ได้กำลังสอบสวนผู้ต้องหาอยู่ใช่ไหม”
เตชิตปฏิเสธทันทีว่าเปล่า แต่ถ้ากฤตนัยมีเรื่องอะไรปรึกษาตนได้ ท่านว่าไม่มีอะไร ขอเขาแค่ช่วยสอนใช้ปืนให้ถูกวิธีก็พอแล้ว...
ในเวลาไล่เลี่ยกัน ที่ห้องดับจิตของโรงพยาบาล ขวัญรัตน์ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นบ่นกับเจ้าหน้าที่ประจำห้องทำไมศพที่อยู่ในช่องเก็บศพถึงไม่ตรงกับแฟ้ม แถมอวัยวะภายในของศพก็หายไปหมด บริจาคก็ไม่ใช่ โดยไม่รู้เลยว่ามีคนปลอมตัวเป็นเจ้าหน้าที่ลักเอาอวัยวะภายในของศพใส่กระติกน้ำแข็งใบใหญ่ไปใส่ท้ายรถคันที่ชัชกับปอมจอดรออยู่ ในนั้นมีกระติกตั้งอยู่หลายใบมีคราบเลือดติดอยู่ทุกใบ...
กฤตนัยติดงาน กัญญาวีร์จึงต้องกลับบ้านกับเตชิต บังเอิญเจอจิ๊กซอว์ที่ได้จากนำบุญซึ่งเขาวางไว้เบาะหลังรถ เธอท้าเขาต่อแข่งกัน คุยว่าตัวเองเป็นเซียนต่อของพวกนี้ เขาสบโอกาสเหมาะวานเธอช่วยต่อจิ๊กซอว์พวกนี้ให้ แล้วพาไปนั่งต่อที่ห้องพักของเขา เธอแปลกใจมากที่จิ๊กซอว์กล่องนี้ไม่มีภาพต้นแบบให้ดู...
คืนนี้ยังเจอศพที่ถูกควักเครื่องในออกไปหมดอีกหนึ่งศพ ชยธรกับนัธมนมาตรวจที่เกิดเหตุเห็นสภาพศพแล้วแปลกใจมาก แถมในช่องท้องยังสะอาดหมดจด ดังนั้นคนร้ายไม่น่าจะใช่พวกโรคจิตธรรมดา นัธมนเห็นด้วยกับชยธร
“แซะจนสะอาดขนาดนี้ เครื่องมือดีเลยทีเดียวแหละ”
ooooooo










