คมแฝก

กัลป์เก็บตัวที่หลุมหลบภัยบ้านตะโพนรอเวลาให้ข้อมือหายและกลับมาใช้งานได้อีก อัญชันแวะมาหาเขาเสมอพร้อมอาหารโปรด แต่วันนี้เธอกลับหายหน้าหายตาไม่มาเยี่ยมเขาเหมือนเคย

ความสัมพันธ์ระหว่างกัลป์กับอัญชันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน เรื่องราวในอดีตพรากเขากับเธอออกจากกันไปหลายปี กัลป์ยังจำได้ว่าหัวใจเขาต้องร้าวรานแค่ไหนเมื่อได้ยินว่าเธอจากไปไกลหลังสนตาย พ่อก้านพ่อแท้ๆของเขาได้แต่มองวิถีชีวิตแบบซังกะตายของเขาด้วยความอ่อนใจ

“เอ็งอยากตายเร็วหรือไงวะไอ้กัลป์ อัญชันก็แค่ผู้หญิงคนนึง ทำไมเอ็งต้องหลงมันขนาดนี้ วันๆทำแต่งานเป็นบ้าเป็นหลัง บ้านช่องไม่ยอมกลับ พอโผล่มาที

ก็เมาหัวราน้ำ เอ็งทำลายตัวเองแบบนี้ไปเพื่ออะไร...ไอ้ลูกไม่รักดี!”

ดอกไม้แอบหลงรักกัลป์มานาน เธอฉวยโอกาสนี้ดูแลเขาแทนอัญชัน

“ถ้าเป็นฉัน...ฉันจะไม่ทำร้ายพี่กัลป์แบบนี้ ถ้าฉันเป็นอัญชัน ฉันจะไม่ทิ้งพี่กัลป์ไปไหน”

กัลป์ไม่เคยตอบสนองความรู้สึกเธอ หรือแม้แต่ให้ความหวัง แต่ดอกไม้ไม่เคยยอมแพ้

“พี่กัลป์ก็รู้ว่าฉันคิดอะไร ถ้าพี่มีใจให้ฉันสักเสี้ยวนึง ฉันจะอยู่กับพี่ตลอดไป ฉันจะทำทุกอย่างให้พี่ลืม

ฝันร้าย อย่าจากฉันไปไหนนะพี่ ไม่ว่าจะลำบากลำบนแค่ไหน ต่อให้ตกนรกหมกไหม้ ฉันก็จะขอตามพี่ไปด้วย”

ความปรารถนาของดอกไม้เป็นจริงเวลาต่อมาเมื่อกัลป์ตัดสินใจแต่งงานกับเธอ แต่กระนั้นชีวิตคู่ของทั้งสองก็เป็นไปอย่างจืดชืด กัลป์ไม่ค่อยกลับบ้าน คร่ำเคร่งกับงานตำรวจเหมือนจงใจจะหลบหน้าเธอ

กัลป์ดึงตัวเองจากอดีตเมื่อหลายปีก่อน เขาไม่แน่ใจตัวเองว่าเลือกทางเดินถูกหรือไม่เมื่อวันวาน แต่วันนี้ความรู้สึกของเขาต่ออัญชันงอกงามอีกครั้งและเขาจะไม่มีวันยอมเสียเธอไปเป็นอันขาด!

แสนไม่ได้สำเหนียกถึงความสัมพันธ์ระหว่างกัลป์กับอัญชัน มัวจ้องจับผิดเพลิงหรือชื่อใหม่ว่าอินทรีย์ เขมราฐ อดีตนักโทษฆ่าข่มขืนเพื่อนร่วมคุกของเซ่งมือขวาคนใหม่ และเพื่อทดสอบบางอย่าง เจ้าพ่อเมืองพลจึงคิดใช้แผนลองใจอินทรีย์ด้วยการส่งอีกฝ่ายไป

เล่นงานกัลป์ องอาจ และตะเภา

แผนลองใจแรกของแสนคือส่งเซ่งไปข่มขู่เก็บค่าคุ้มครองจากพวกชาวบ้าน เพลิงหรืออินทรีย์ร้อนใจ

รีบตามไปและช่วยตะเภาไว้ไม่ให้ตกเป็นเหยื่อของเซ่งซึ่งจ้องเขมือบเธอทุกขณะจิต

ตะเภาไม่ได้ยินดีที่เห็นหน้าเพลิง ทั้งทุบตีและอาละวาดใส่เขาจนเหนื่อยหอบ

“แกมันพวกเดียวกัน ไอ้พวกกุ๊ยข้างถนน ฉัน

ไม่กลัวพวกแกหรอกโว้ย ไอ้คนลวงโลก”

เพลิงไม่ปัดป้อง ปล่อยให้เธอระบายอารมณ์จนพอใจจึงเอ่ยเสียงเบา

“ฉันไม่อยากเห็นเธอถูกทำร้าย ไม่รู้หรือไงว่าพี่เซ่งเขาเล็งอยากได้ตัวเธออยู่”

“แล้วยังไง...ทำไมต้องเป็นห่วงฉัน ทำไมต้องกลัวฉันถูกทำร้าย ตกลงนายต้องการอะไร นายเป็นใครกันแน่...อินทรีย์ลูกน้องนายแสน  หรือว่านายเพลิงคนดีที่ฉันเคยรู้จัก”

คำถามแทงใจดำของตะเภาทำให้เพลิงอึดอัดใจมาก เจ็บแปลบในอกจนต้องคว้าเธอมากอดเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกตัวเอง ตะเภานิ่งไปอึดใจก่อนสะบัดตัวออก

“ฉันไม่รู้ว่านายเป็นใคร ฉันไม่รู้จักนายอีกแล้ว!”