คมแฝก

กระรอกกลัวสุดขีด ยกมือสั่นๆจะถอดเสื้อตามสั่งแต่พลันได้รวบสาบเสื้อตัวเองแน่นเมื่อมีเสียงปืนดังจากด้านนอก แสนสบถอย่างหัวเสียรีบวิ่งไปดูตรงระเบียง

เพลิงกับองอาจได้ยินสัญญาณปืนจากกัลป์จึงจุดระเบิดรอบไร่ราชสีห์ ก่อนฉวยจังหวะที่แสนขึ้นรถพวกสมุนไปที่โรงปอบุกไปช่วยครอบครัวของกัลป์ในบ้าน

กระรอกรีบไปพามาลัยกับดอกไม้ออกจากเรือนใหญ่ ของแสน ดอกไม้เดินตามงงๆก่อนตัดสินใจหยุดเดิน

“ฉันไปไม่ได้ กระรอกพาแม่หนีไปเถอะ”

“ดอกไม้...แกจะบ้าหรือไง มัวชักช้าอยู่ได้” มาลัยเอ็ดลั่น

“แม่...ฉันรักพี่กัลป์ แต่ฉันจะไม่ยอมหนีไปแบบนี้ หนีไปแล้วจะกินอยู่ยังไง ต้องหลบๆซ่อนๆ ต้องถูกตามล่า แม่ก็รู้ว่าชีวิตฉันไม่เคยลำบาก ฝากบอกพี่กัลป์ด้วยว่าฉันพร้อมเมื่อไหร่ ฉันจะหนีไปหาเขาเอง”

เพลิงกับองอาจมองหน้ากันงงๆ พยายามบอกให้รีบหนีแต่ดอกไม้ไม่ยอมขยับตัว กระรอกต้องช่วยกล่อม

“พี่ดอกไม้ พี่กัลป์เป็นผัวพี่นะ ไม่ใช่ไอ้แสน”

“กระรอก...พี่ไม่กล้า พี่ไม่กล้าเสี่ยง ถ้านายแสนรู้เข้า มันฆ่าพี่แน่ พี่ไม่อยากตาย”

ดอกไม้สับสนมาก ทั้งที่พร่ำบอกตัวเองว่ายังรักกัลป์แต่เธอก็รักตัวเองมากกว่า ไม่อยากหนีโดยไม่มีจุดหมายแบบนี้ เพลิงกับองอาจจะพามาลัยกับกระรอกหนีก่อนแต่สมุนของแสนก็ผ่านมาเจอและยิงสกัดไปโดนมาลัยจนล้มทั้งยืน กระรอกเป็นห่วงแม่มากตัดใจไม่ไป และไล่ให้เพลิงกับองอาจหนีไปก่อน

กัลป์ผิดหวังและเสียใจมากที่ช่วยแม่กับน้องสาวออกมาไม่ได้ แต่ไม่มีเวลาคิดมากต้องแยกกันหนีกับเพลิงและองอาจ อัญชันที่ขับรถมาดูไร่ของพี่ชายผ่านมาเห็นก็ขวางไว้

“นี่คุณจะกลับไปอีกทำไม”

“ผมต้องไปช่วยแม่กับน้อง”

“เดี๋ยวก็ได้ตายกันหมด ตอนนี้พี่แสนคงกำลังตามล่าคุณอยู่ ไม่ต้องห่วง...ฉันจะดูแลแม่กับน้องสาวของคุณเอง”

อัญชันสบตานิ่งเหมือนเป็นคำสัญญา กัลป์จึงยอมถอยหนีไปซ่อนตัวที่บ้านอัญชัน...

ooooooo