คมแฝก
ตอนที่ 4
รองเพชรตั้งใจแบบนั้นจริงๆแต่ไม่ทันเริ่ม ลูกน้องคนสนิทก็โผล่มาแจ้งข่าวร้าย
“มีคำสั่งจากพระนครแต่งตั้งหมวดนิตย์รักษาการแทนท่านรอง และขอให้ท่านรองไปรายงานตัวที่พระนครทันทีที่ออกจากโรงพยาบาล ตอนนี้หมวดนิตย์สั่งให้ยกเลิกด่านตรวจที่บริเวณไร่ของนายแสนจนหมดเกลี้ยงเลยครับ”
อัญชันหน้าชาเมื่อได้ยิน ส่วนรองเพชรไม่ได้มีท่าทางสะทกสะท้านเอ่ยเสียงเรียบ
“รู้สึกว่าพี่ชายของคุณจะไวกว่าผมอีกเช่นเคย”
ooooooo
หมวดนิตย์ลำพองใจมากที่ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นรองสารวัตรใหญ่รักษาการณ์เมืองพลแทนรองเพชร ที่จะถูกเรียกตัวกลับพระนครหลังออกจากโรงพยาบาล สั่งให้รื้อแฟ้มคดีสอบสวน แสน ราชสีห์ ออกมาอีกครั้ง
แสนรอจังหวะอยู่แล้วส่งสมุนเอกไปแสดงความยินดีถึงโรงพักและจะขอรางวัลตอบแทนเป็นแฟ้มคดีอาวุธเถื่อนของตัวเอง หมวดนิตย์ไม่ยอมเสียข้อต่อรองในมือง่ายๆ รีบคว้าแฟ้มคดีของแสนมากอดไว้
“พวกนายกลับไปก่อน เดี๋ยวฉันจะจัดการเอง”
เหล่าสมุนเอกของแสนมองมาอย่างรู้ทันแต่ไม่อยากพูดมาก...ถ้าไม่ทำลายทิ้งล่ะน่าดู!
อัญชันมั่นใจว่าเรื่องรองเพชรโดนย้ายเป็นฝีมือของแสน แม้ไม่อยากจะเชื่อแต่หลักฐานและข้อมูล
หลายอย่างก็โยงกลับมาที่เขาแบบดิ้นไม่หลุด หญิงสาวลำบากใจมากแต่ไม่ทันสะระตะทุกอย่างก็ต้องสติแตกอีกเรื่อง เมื่อแดงหญิงม่าย แม่ของแววที่เธอรับอุปการะเผยความจริง เกี่ยวกับแม่แท้ๆของเธอ
แดงเพิ่งรู้จากหมอว่าจะมีชีวิตอยู่อีกไม่นาน ตัดสินใจหยิบรูปถ่ายเก่าๆที่เธอถ่ายคู่กับฤทัยมามอบให้อัญชัน
“รูปนี้ถ่ายตอนที่ฉันยังอยู่บ้านน้ำพอง ถ่ายกับคุณผู้หญิงภรรยาเจ้าของไร่”
ผู้หญิงในภาพหน้าตาเหมือนอัญชันมากจนเธอเริ่มใจไม่ดี “นี่ใครกันคะ”
“คุณฤทัย...เธอคือแม่ของคุณ”
ความจริงจากปากแดงทำให้อัญชันช็อกพูดไม่ออกแต่แดงไม่สนใจ โพล่งอย่างเหลืออด
“นายสนปล้นฆ่าครอบครัวของเธอเพราะสามีเธอไม่ยอมก้มหัวให้พวกมัน แล้วมันก็ฉุดคุณฤทัยมาที่นี่ คุณฤทัยยอมรับปากจะเป็นนางบำเรอของมัน
เพื่อรักษาชีวิตของเด็กในท้องซึ่งก็คือคุณ...คุณอัญชัน”
“พี่แสนบอกว่าแม่ฉันป่วย แม่ฉันตายตั้งแต่วันที่ฉันเกิด”
“ไม่...เธอตายเพื่อปกป้องคุณ เธอพยายามพาคุณหนีไปจากนายสน”
แดงเล่าเรื่องที่ได้ยินมาว่าฤทัยหอบอัญชันในวัยไม่ถึงขวบหนีจากบ้านสนเมื่อหลายปีก่อน โจรหนุ่มพ่อของแสนถือปืนตามล่าและลั่นไกใส่ฤทัยตายคาที่
“นายแสนไม่ใช่พี่ชายคุณ คุณไม่จำเป็นต้องปกป้องมัน พวกราชสีห์มันทำลายชีวิตคุณ มันฆ่าพ่อแม่ของคุณ!”
ooooooo
สามสหาย...กัลป์ เพลิง และองอาจ ไม่ได้ออกจากเมืองพลตามที่บอกพวกชาวบ้าน แต่แอบไปกบดานในหลุมหลบภัยของตะโพนเพื่อรอเวลาล้างแค้นแสน และคืนนี้ก็ถึงเวลาที่กัลป์จะช่วยครอบครัวเขาออกมา
กัลป์วางแผนให้เพลิงกับองอาจไปช่วยมาลัย กระรอก และดอกไม้ ส่วนตัวเองลอบสังเกตการณ์ในไร่ราชสีห์และนั่นก็ทำให้เขาได้เจอดอกไม้อีกครั้งตอนเธอเพิ่งกลับจากเข้าเมือง
ดอกไม้โดนสมุนของแสนประกบตลอด หญิงสาวมีสีหน้าเศร้าหมองจนกัลป์อดรู้สึกผิดไม่ได้ โดยไม่รู้เลยว่าเธอยังคิดถึงเขาเสมอ โดยเฉพาะช่วงหลังแต่งงาน ซึ่งเธอมีโอกาสใกล้ชิดเขามากที่สุด
