คมแฝก
ตอนที่ 4
กัลป์โกรธมากที่แสนไม่เลิกรา ตามอาฆาตเขาไม่หยุดหย่อน ผลุนผลันจากโต๊ะกินข้าวไปคว้าคมแฝกคู่ใจจะไปฟาดฟันกับอดีตเพื่อนรัก อัญชันตะปบมือเขาไว้ ขอร้องทั้งน้ำตา
“อย่าตอบแทนฉันด้วยวิธีนี้ ฉันช่วยชีวิตคุณไม่ใช่เพื่อให้คุณมาฆ่าพี่แสน...หรือฆ่าตัวตาย...ฉันขอร้อง”
น้ำตาของอดีตแฟนสาวทำให้กัลป์ใจอ่อนยวบ ยอมลดท่าทีเกรี้ยวกราดและตามเธอออกไปทางหลังบ้าน พวกแสนมองเห็นความเคลื่อนไหวผ่านกล้องส่องทางไกลรีบตามไปล่าตัว สามสหายจึงตัดสินใจแยกกันหนี โดยกัลป์ไปกับอัญชัน ส่วนเพลิงกับองอาจจะล่อพวกแสนไปอีกทาง
แนวป่าหนาทึบทำให้ง่ายต่อการซ่อนตัว แสนรู้จักนิสัยอดีตเพื่อนรักอย่างกัลป์ดี ตะโกนท้าทาย “วิญญาณของพ่อมึงต้องขายหน้า ที่มีลูกชายอย่างมึง อาศัยชายกระโปรงผู้หญิงเอาตัวรอด นี่เหรอวะ...กัลป์ เกรียงไกร!”
กัลป์ชะงัก แค้นแทบกระอัก อัญชันพยายามฉุดให้เดินต่อ แต่ถ้อยคำแดกดันของแสนก็ทำให้กัลป์ก้าวไม่ออก
“คนอย่างมึงไม่สมควรถือคมแฝก มึงไม่ใช่นักเลงไอ้กัลป์ ใจเสาะเกาะผู้หญิงอย่างมึงมันเป็นแค่แมงดาโว้ย...เฮ้ย...ลูกศิษย์อาจารย์อัคนีมันเป็นแมงดา...มีใครเห็นบ้าง”
แสนไม่หยุดยั่วประสาทอดีตเพื่อนรัก กัลป์หมดความอดทนจะออกไปชนกับแสน อัญชันตามไปกอดเขาไว้
“ไม่นะกัลป์ อย่าทำแบบนี้”
“ปล่อยผมอัญชัน”
“เขาจะฆ่าคุณ”
“ผมไม่กลัว...ผมยอมตายดีกว่าถูกหยามแบบนี้!”
อัญชันไม่ยอมกระชับอ้อมกอดแน่น กัลป์ยอมหยุดชั่งใจเป็นครั้งสุดท้ายก่อนดึงมือเธอออก
“ผมขอโทษอัญชัน”
กัลป์ผละจากไปแล้ว อัญชันมองตามทั้งน้ำตาและตัดสินใจรั้งตัวเขาไว้ด้วยจูบของเธอ
“ฉันขอร้อง...คุณได้ยินไหม...คุณจะฆ่าฉัน จะทำอะไรฉันก็ได้ แต่อย่าออกไปเลยได้โปรด...”
องอาจกับเพลิงเห็นพวกแสนตามไปใกล้พวกกัลป์จึงตะโกนล่อไปอีกทาง แสนโกรธมาก ยิ่งเห็นหลังองอาจกับเพลิงไวๆยิ่งแค้นใจ สั่งให้พวกสมุนตามไปจับตัวมาให้ได้!
พวกแสนถูกลวงไปอีกทาง เปิดโอกาสให้กัลป์กับอัญชันหนีไปได้อีกระยะแต่สุดท้ายก็ไม่พ้นถูกสมุนของแสนขี่มอเตอร์ไซค์ล้อมจับ กัลป์ใช้คมแฝกสู้เต็มกำลัง โดยมีอัญชันคอยช่วย กว่าแสนจะตามมาทันน้องสาวคนเดียวของเขาก็ใช้ปืนพกยิงถังน้ำมันรถมอเตอร์ไซค์จนเกิดระเบิดตูมใหญ่
กัลป์รวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายพาอัญชันหนี แสนมองเห็นแค่เงารางๆแค้นใจมากตะโกนไล่หลัง
“สักวันมึงจะต้องพินาศด้วยคมแฝกของกู...ไอ้กัลป์ เกรียงไกร!”
ooooooo
เพราะต้องวิ่งหนีพวกแสน อาการบาดเจ็บของกัลป์จึงกำเริบ อัญชันรีบพาเขามาหลบแถวน้ำตก
“คุณเป็นยังไงบ้างคะ”
“ไม่ต้องห่วง...ผมไหว”
อัญชันมองสภาพอ่อนแรงของกัลป์แล้วส่ายหน้า
“ยังจะปากแข็งอีก คุณบาดเจ็บอยู่ แล้วต้องมาหนีตายแบบนี้อีก จะไหวเหรอ”
“ถึงยังไงตอนนี้ผมก็รอดตายแล้ว...ว่าแต่คุณเถอะจะแก้ตัวกับนายแสนว่ายังไง”
“ฉันเป็นน้องสาวของเขา เขาคงไม่ทำร้ายฉันหรอก”
สีหน้าสลดของอัญชันทำให้กัลป์ต้องเอื้อมไปกุมมือ
“เมื่อไหร่คุณจะเชื่อผมซะทีว่าแสนพี่ชายคุณไม่ใช่คนเดิมแล้ว ที่ผมกับองอาจเจ็บปางตายก็เพราะระเบิดที่เขาผลิต ตอนนี้เขามีทั้งอาวุธ ทั้งสะสมกำลังพล คุณยังคิดว่าเขาเป็นคนดีอีกเหรอ”
ทำไมอัญชันจะไม่รู้สึก แต่ยังทำใจยอมรับไม่ได้ และกัลป์ก็รู้ดีกดดันหนักขึ้น
“ถ้าคุณไม่ช่วยผม เมืองพลจะลุกเป็นไฟ ประเทศชาติจะฉิบหายเพราะพี่ชายของคุณ”
“แต่ฉันไม่อยากทรยศใคร พี่แสนคือครอบครัวของฉันนะกัลป์”
