คมแฝก
ตอนที่ 4
กัลป์เพิ่งได้บรรจุเป็นตำรวจเวลานั้น ดอกไม้แต่งงานกับเขาและพยายามเอาอกเอาใจทุกทาง แต่กัลป์กลับมีท่าทีเย็นชาและหมางเมินจนเธออดน้อยใจไม่ได้ อาการเหม่อลอยเหมือนมีอะไรในใจทำให้เธอระแวง
“ยังไม่นอนอีกเหรอคะ”
“กำลังคิดเรื่องงานอยู่ ไม่มีอะไรหรอก”
“เหรอคะ...ดอกไม้นึกว่ากัลป์คิดถึงใครอยู่ซะอีก”
กัลป์ฝืนยิ้มเศร้าๆจนดอกไม้ดูออก
“อย่าพูดถึงคนอื่นเลยดอกไม้ ผมสัญญาว่าจะดูแลดอกไม้ให้ดีที่สุด”
“ตั้งแต่แต่งงานกัน คุณไม่เคยนอนที่บ้านเลยสักวัน...”
ดอกไม้ดึงตัวเองจากอดีต จำได้ดีว่ากัลป์ไม่ได้ตอบรับหรืออธิบายเหตุผล แต่เธอก็มั่นใจว่าคงเพราะเขาไม่เคยมีใจให้เธอ...หัวใจเขาไม่เคยลืมอัญชัน...รักครั้งแรกของเขาเลย...
แสนแค้นกัลป์มาก หลังจัดการเสี้ยนหนามชิ้นโตอย่างรองเพชร เขาก็เริ่มทำร้ายคนรอบตัวกัลป์ และวันนี้ก็ถึงเวลาของกระรอกน้องสาวคนเดียวของอดีตเพื่อนรัก!
กระรอกถูกแสนเรียกตัวมาหาที่ห้อง มาลัยตามมาด้วยความเป็นห่วง พยายามขอร้องให้แสนเปลี่ยนใจแต่เขาไม่ยี่หระแหวลั่นไล่เธอออกจากห้อง
“จะมาด้วยทำไม แล้วเลิกเรียกตัวเองว่าแม่ได้แล้ว เพราะฉันไม่เคยนับแม่ศัตรูเป็นญาติ!”
มาลัยไม่ยอมออก กระรอกก็ดึงดันจะให้แม่อยู่ด้วย แสนต้องขู่
“แน่ใจเหรอว่าอยากจะให้แม่เป็นพยานรักของเราสองคน”
“ไม่นะ...พ่อแสนจะทำเรื่องบัดสีกับนังกระรอกมันไม่ได้”
“กล้าสั่งฉันเหรอ บอกให้ออกไป!”
แสนผลักมาลัยล้มตึงกับพื้น กระรอกถลาหาแต่ถูกแสนกระชากตัวไว้ สมุนของแสนเข้ามาลากตัวมาลัยออกจากห้องตามคำสั่งแต่เธอขืนตัวไว้ ยกมือไหว้แสนอย่างน่าสงสาร
“ฉันไหว้ละพ่อแสน...อย่าทำอะไรนังกระรอกมันเลยนะ ฉันขอร้อง”
“เอาตัวมันออกไป!”
ooooooo
มาลัยถูกสมุนของแสนลากตัวไปจนได้ ดอกไม้ได้ยินเสียงเอะอะวิ่งมาดู ตกใจมากเมื่อได้ยินว่ากระรอกถูกแสนลากตัวไปขืนใจ แต่เธอช่วยอะไรไม่ได้ เพราะตัวเองก็แทบเอาตัวไม่รอด
กัลป์ยังไม่รู้เรื่องน้องสาว มุ่งหน้าไปโรงปอด้านในที่เคยเป็นบ้านเก่าของเขากับครอบครัว
“พ่อ...ในเมื่อบ้านของเรากลายเป็นคลังอาวุธของไอ้แสนไปแล้ว วันนี้ผมก็ขอถล่มมันเพื่อความถูกต้อง!”
สมุนของแสนเห็นคนทำลับๆล่อๆที่โรงปอพยายามจะจับตัวเลยถูกกัลป์ใช้แม่ไม้คมแฝกจัดการจนล้มไม่เป็นท่า
แสนไม่ได้สนใจเหตุการณ์ด้านนอก มัวทำท่าหื่นใส่กระรอก น้องสาวคนเดียวของกัลป์
กระรอกร่ำไห้อย่างหมดอาย “ชีวิตฉันไม่มีทางเลือกแล้วใช่ไหม”
“เธอหมดทางเลือกตั้งแต่เกิดมาเป็นน้องสาวไอ้กัลป์แล้ว”
“พี่แสนจะทำระยำอะไรกับฉันก็ทำเถอะ ฉันยอมทุกอย่างแล้ว...แต่อย่าหวังเลยว่าจะได้หัวใจจากฉัน”
“ฉันไม่เคยต้องการหัวใจจากเธอเลยสักนิด!”
แสนเอื้อมมือไปแตะแก้มกระรอกและค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเธอทีละเม็ด กระรอกหลับตาแน่นด้วยความกลัว
“ลืมตา....ฉันสั่งให้เธอลืมตา! เธอต้องเล่นตามเกมฉันทุกอย่าง ยิ้มให้เจ้าบ่าวหน่อยสิเจ้าสาว ถอดเสื้อออก ...ช้าๆ ฉันต้องการเห็นน้องสาวไอ้กัลป์ให้เต็มสองตา ...ถอด!”
