ไฟหิมะ
ตอนที่ 12
“ลินอย่าพูดอย่างนี้ ลินอย่าทำแบบนี้กับพี่เลยนะ พี่รักลิน แล้วก็ห่วงลินมาก เมื่อคืนพี่แทบเป็นบ้าที่ติดต่อลินไม่ได้ กลัวว่าลินจะเป็นอะไร กลัวว่าใครจะทำร้ายลิน พี่ไม่เหลือใครอีกแล้วนอกจากลินคนเดียว...พี่ขอโทษ พี่ขอโทษจริงๆ”
คิมหันต์สวมกอดน้องสาวแน่น...นลินร้องไห้โฮอย่างอัดอั้นราวกับมีเรื่องเศร้าสะเทือนใจที่ไม่อาจพูดออกมาได้
ooooooo
เช้านี้ที่โรงพยาบาล รตีโวยวายพยาบาลที่ไม่ยอมเอากระจกมาให้ส่องใบหน้าที่เธอสงสัยนักหนาว่าเป็นอะไรทำไมต้องพันผ้าเอาไว้ด้วย
พยาบาลอิดออดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรับคำว่าจะไปหากระจกมาให้ แต่แล้วเธอก็เงียบหายไม่โผล่เข้ามาอีกเลย รตีอดรนทนไม่ได้ลุกเดินโผเผเข้าห้องน้ำแต่ในนั้นไม่มีกระจก จึงคว้ากะละมังสเตนเลสสำหรับใส่น้ำเช็ดตัวคนไข้มาส่องหน้าตัวเองหลังจากถอดผ้าพันแผลออกหมดแล้ว
ภาพที่เห็นแม้จะไม่ชัดเจนร้อยเปอร์เซ็นต์แต่ก็ทำให้รตีเห็นถึงความน่าเกลียดน่ากลัว เธอรับไม่ได้
กรีดร้องวิ่งซวนเซออกจากห้องเจอใครต่างก็ผงะถอยหนี เด็กๆกลัวมากถึงขนาดร้องไห้นึกว่าเธอเป็นผี ยิ่งทำให้รตีสติแตกโวยวายอาละวาดจนเป็นลมหมดสติ
พิชัยรีบรุดมาโรงพยาบาลหลังจากได้รับแจ้งและไม่ลืมที่จะตามหินมาด้วย
“คุณพ่อครับ มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ไงครับ”
“รตีถอดผ้าพันแผลแล้วเห็นแผลที่หน้าตัวเอง
ก็เลยตกใจมากยอมรับความจริงไม่ได้ ตอนนี้สลบไป
นี่หมอกำลังตรวจอยู่ในห้อง”
หมอกลับออกมาพอดี บอกว่า “หมอให้ยาให้คนไข้หลับไปแล้ว แล้วก็พันแผลที่หน้าให้ใหม่แล้วด้วย ตอนนี้สภาพจิตใจของคุณรตีแย่ลงมากกว่าเดิม ญาติต้องเข้ามาดูแลอย่างใกล้ชิดและให้กำลังใจเธอมากๆนะครับ”
พิชัยรับคำแล้วเข้าไปในห้องพร้อมหิน เวลานั้นรตีหลับสนิทเพราะฤทธิ์ยา พิชัยสงสารลูกจับใจ ขอร้องลูกเขยให้มาเยี่ยมรตีบ่อยๆตามที่หมอแนะนำ
“ผมไม่แน่ใจนะครับ ตอนนี้ผมได้งานใหม่ งานของผมไม่เป็นเวลา”
“พ่อเข้าใจ หินอาจจะคิดว่าพ่อเห็นแก่ตัวที่ขอให้หินทำเพื่อรตี ทั้งที่รตีทำเรื่องไม่ดีเอาไว้กับหิน แต่พ่อสงสารลูกที่ต้องมามีสภาพแบบนี้ ตอนนี้รตีไม่เหลืออะไรอีกแล้ว แม้แต่ความสวยซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้รตีภูมิใจมาตลอด หินอย่าทิ้งรตีนะ”
หินลำบากใจแต่ไม่พูดอะไรออกมาเพราะสงสารพิชัยที่เริ่มกลั้นน้ำตาไม่อยู่ขณะจับมือลูกสาวมากุมไว้
ooooooo
ด้านติ๊ยาที่ตกอยู่ในความทุกข์ใจเพราะหินเข้าใจเธอผิด ไหนจะเรื่องของพ่อที่ต้องตกเป็นเบี้ยล่างคิมหันต์จนส่งผลมายังตัวเธอด้วย แถมวันนี้ก็เคราะห์ซ้ำกรรมซัดประเสริฐหน้ามืดหมดสติต้องหามส่งโรงพยาบาลกันโกลาหล
