ตอนที่ 12
หลังจากมาก่อกวนคิมหันต์ด้วยการพาบอดี้การ์ดคนใหม่มาโชว์ฝีมือไปแล้วครั้งหนึ่ง...เช้าวันนี้ภาสกรมาพบคิมหันต์ถึงห้องทำงานอีกครั้งโดยมีหินประกบเป็นเงาตามตัว
เมื่อคิมหันต์เห็นผู้มาเยือนที่ไม่ยินดีต้อนรับก็
ถึงกับลุกพรวดโวยวายด้วยความไม่พอใจ
“ใครไม่เกี่ยวออกไป”
ภาสกรรู้ว่าคิมหันต์หมายถึงหินแต่แกล้งทำไขสือถามว่าใครที่ไม่เกี่ยว
“บอดี้การ์ดคนใหม่ของแกไง”
“ไม่เอาน่า จะคิดเล็กคิดน้อยทำไม ฉันรู้ว่าแกไม่ชอบขี้หน้ามัน แต่ไหนๆตอนนี้มันก็ทำงานให้ฉันแล้ว แกก็ยอมๆหน่อยสิวะ”
“ทำไมฉันต้องยอม”
“เอ๊า...ก็ทีแกเป็นชู้กับเมียมัน มันยังยอมเลย
เอาน่า คิดซะว่าเจ๊ากันไป...โอเคนะ”
“ไม่โอเค ฉันไม่โอเค ฉันไม่ยอมโว้ย”
“ไม่ยอมก็ไม่ยอม ทำไมต้องมู้ดดี้ด้วย”
คิมหันต์ฉุนมากกระชากคอเสื้อภาสกร หินเห็นดังนั้นชักปืนจ่อไปที่คิมหันต์ทันที
“ปล่อยเจ้านายผมเดี๋ยวนี้”
“ใจเย็น คนกันเอง” ภาสกรปรามคนของตนแล้วหันมาเย้ยคิมหันต์ “เห็นแล้วนะว่าลูกน้องฉันเอาจริง”
คิมหันต์โกรธแต่พยายามข่มอารมณ์ ปล่อยมือจากภาสกรที่ยิ้มยียวนเหลือเกินแล้วถอยไปนั่งตาขวางกำมือแน่น กระซิบถามภาสกรที่ลากเก้าอี้มานั่งตรงข้ามว่า
“แกแน่ใจว่าอยากให้มันรู้เรื่องที่เราทำ”
“ฉันไว้ใจมัน...มากกว่าใคร”
คำตอบของภาสกรเล่นเอาคิมหันต์อึ้งกิมกี่ เหลือบมองหินอีกครั้งอย่างขุ่นเคืองใจ
ooooooo
บอยโดนตำรวจจับได้ขณะส่งยาเสพติดซึ่งตำรวจพาเขามาโรงพักแล้วเจอกับเผือกที่คุ้นหน้าคุ้นตากัน
“แกเห็นที่นี่เป็นส้วมรึไงวะ ถึงได้เข้าๆออกๆ
เป็นว่าเล่นแบบนี้”
“ผมก็ไม่ได้อยากเข้ามา แต่ลูกน้องผู้กองจับผม
มาเอง”
“ถ้าแกไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วแกจะถูกจับไหม
คิดเยอะๆ” เผือกฟาดฝ่ามือไปที่หัวบอยอีกที
“โอ๊ย...พอได้แล้วครับ สมองบวมหมดแล้ว โหดยิ่งกว่าผู้กองหิน”
“แกรู้ได้ไง แกเจอผู้กองหินที่ไหน เมื่อไหร่”
“วันก่อนผู้กองมาหาผม มาให้ผมหางานให้ทำ”
“ให้แกหางานเนี่ยนะ งานอะไรวะ”
เผือกจ้องหน้าคาดคั้น บอยเลยไม่กล้าปกปิด... หลังจากนั้นเผือกรุดไปยังสนามมวยแล้วก็พบหินที่นั่นจริงๆ แต่ลูกน้องของภาสกรจำได้ว่าเผือกเป็นตำรวจ
เลยทำท่าจะเล่นงาน
“หยุด! ออกไปให้หมด” หินแผดเสียงแล้วเดินมาเผชิญหน้าเผือกหลังจากคนอื่นๆออกไปหมด
“แกทำบ้าอะไรอยู่ ทำไมแกถึงมาเป็นบอดี้การ์ดให้มาเฟียอย่างไอ้กร หรือว่าแกกำลังประชดชีวิตเพราะเรื่องที่คุณติ๊ไปคบกับไอ้คิม” เผือกใส่เป็นชุด
“เขาไม่ได้มีความสำคัญที่ฉันต้องทำขนาดนั้น”
“ถ้าไม่ใช่ งั้นเป็นเพราะอะไร”
“เงิน!! ฉันอยากมีเงินมากๆ จะได้เอาไปคืนไอ้คิม”
“ถ้าเป็นเพราะเรื่องแค่นี้แกควรหางานอื่นที่สุจริตทำสิวะ”
“งานอื่นที่สุจริตทำแล้วมันได้เงินมากเท่านี้หรือเปล่า”










