ไฟหิมะ

นลินยิ้มรับแล้วชวนทุกคนไปกินของว่างแต่หินปฏิเสธเพราะตนลางานมาได้ไม่นาน ตั้งใจมาแสดงความยินดีกับเธอแล้วจะขอกลับเลย

“อะไรกันคะพี่หิน อยู่ฉลองกับลินก่อนนะคะ”

 พูดขาดคำรถคิมหันต์แล่นเข้ามาจอด ทุกคนในงานมองเป็นตาเดียว ส่วนนักข่าวกรูกันไปข้างรถเพื่อถ่ายรูปหนุ่มหล่อสาวสวย พวกหินคาดไม่ถึงว่าผู้หญิงที่มากับคิมหันต์คือติ๊ยา ต่างจับจ้องเธอไม่วางตา คิมหันต์ทั้งจูงมือและโอบเอวติ๊ยาพร้อมกระซิบข้างหูว่า

“ยิ้มหน่อยสิครับ เรามางานรื่นเริงนะครับ ไม่ได้มางานศพ”

“นี่เป็นแผนของคุณใช่ไหม”

คิมหันต์ทำไขสือว่าแผนอะไร ติ๊ยาพูดรู้ทันว่าเขาจงใจให้หินมาเห็น

“ก็แล้วแต่จะคิด” คิมหันต์ตอบห้วนๆ แล้วยังทำให้ติ๊ยาหัวเสียหนักยิ่งขึ้นไปอีกด้วยการตอบคำถามนักข่าวที่ถามว่า

“นอกจากเปิดร้านดอกไม้ของคุณนลินแล้วยังถือเป็นการเปิดตัวแฟนของคุณคิมด้วยรึเปล่าคะ”

“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ ผมกับคุณติ๊ยาเราเพิ่งตกลงคบกัน”

ติ๊ยาจ้องคิมหันต์ตาขวาง ขณะที่พวกน้ำอึ้งมาก จักรงงเป็นไก่ตาแตกบ่นอุบว่าติ๊ยาไปคบกับคิมหันต์ตั้งแต่ตอนไหน ติ๊ยาเห็นสายตาหินมองมารู้สึกผิดมากแต่ไม่อาจอธิบายอะไรออกมาได้

นักข่าวคนหนึ่งส่งเสียงขึ้นมา “ดีใจด้วยนะคะคุณคิม แต่เอ๊ะ ทำไมคุณติ๊ถึงไม่ยิ้มเลยล่ะคะ”

“คุณติ๊คงจะเขินน่ะครับ ยิ้มหน่อยสิครับที่รักของผม”

บรรดานักข่าวฮือฮาชอบใจ แต่ติ๊ยาฝืนใจมาก จำต้องยิ้มออกมาเพราะคิมหันต์บังคับด้วยสายตาคมกริบ

“น่ารักที่สุด แบบนี้ต้องให้รางวัล” คิมหันต์พูดเร็วทำเร็ว หอมแก้มติ๊ยาฟอดใหญ่โดยเธอไม่ทันตั้งตัว

หินทนดูไม่ได้เดินลิ่วออกไปทันที น้ำกับเผือกตามไปช่วยกันหาแต่ไม่เจอ สองคนเป็นห่วงและแน่ใจว่าหินต้องเสียใจมาก...ไม่คิดเลยว่าชีวิตเขาจะซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนี้

ooooooo

ติ๊ยาหลบมานั่งร้องไห้น้ำตานองหน้า สักครู่ได้ยินเสียงฝีเท้าดังข้างหลัง เธอหันไปเห็นหินก็ลุกพรวดมองเขาหน้าเศร้า

“ผมต้องการคำอธิบาย” หินยิงตรงเสียจนติ๊ยาอึกอักพูดไม่ออก “ทำไมไม่พูดล่ะคุณติ๊ พูดออกมาว่าทำไมคุณกับไอ้คิม...แล้วคำสัญญาที่คุณเคยให้ไว้กับผมที่บอกว่าจะรอผมมันไม่มีความหมายอะไรอีกแล้วใช่ไหม”

ติ๊ยาพูดไม่ออกจริงๆ ได้แต่มองเขาอย่างรู้สึกผิด พลันเสียงตอบรับของคิมหันต์ดังขึ้น เขาเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างหินกับติ๊ยา พูดชัดถ้อยชัดคำอีกว่า

“คุณติ๊จะไม่รอแกอีก แกก็เห็นแล้วว่าคุณติ๊กับฉันเป็นอะไรกัน”

หินกำหมัดแน่น เค้นเสียงเข้ม “ฉันต้องการฟังจากปากคุณติ๊ไม่ใช่แก”

“จะฉันพูดหรือคุณติ๊พูดมันก็เหมือนกัน เพราะเราเป็นคนคนเดียวกันแล้ว”

“คุณคิม!!” ติ๊ยาตวาดแว้ด แต่ก็ทำได้แค่นั้นเมื่อเห็นสายตาดุดันข่มขู่ของเขา