ไฟหิมะ
ตอนที่ 11
“ขอแนะนำให้รู้จักกับบอดี้การ์ดคนใหม่ของฉัน โอ๊ะ ลืมไปว่าไม่ต้องแนะนำ รู้จักกันดีอยู่แล้วนี่”
“สวัสดีครับคุณคิม” หินทักทายเสียงเรียบ คิมหันต์จ้องหน้า
คิมหันต์จ้องหินตาขวางก่อนจะหันขวับไปมองภาสกรอยากรู้ว่าจะมาไม้ไหน แต่เที่ยงใจร้อนถามเจ้านายว่าเล่นมันเลยไหม
“เอาให้ปางตายก็พอ”
เที่ยงรับคำแล้วปรี่เข้าใส่หินอย่างเร็ว สองคนแลกหมัดกันอยู่พักใหญ่ก่อนที่หินจะล้มเที่ยงลงได้ในสภาพปากแตกล้มตึงลุกไม่ขึ้น ภาสกรสะใจเป็นบ้าส่งสายตาข่มคิมหันต์และทำมือปาดคอเหมือนจะบอกให้รู้ว่าเขาคือรายต่อไป ระวังตัวไว้ให้ดี
คืนนั้นภาสกรพาหินไปเลี้ยงที่ผับ ชื่นชมบอดี้การ์ดคนใหม่แล้วตบท้ายว่า
“ฉันสะใจจริงๆที่แกจัดการไอ้เที่ยงได้ ไอ้หมอนี่ชอบทำตัวกร่าง ฉันอยากเล่นงานมันมานานแต่ไม่มีโอกาส แบบนี้ค่อยรู้สึกคุ้มค่ากับค่าตัวของแกที่ฉันจ่ายไป ตั้งแต่วันพรุ่งนี้แกคือมือขวาของฉัน ลูกน้องของฉันทั้งหมดฉันยกให้แกเป็นคนจัดการ”
“ขอบคุณที่คุณกรไว้ใจผม”
นอกจากได้รับความไว้วางใจยกให้เป็นมือขวาแล้ว หินยังได้ห้องพักหรูหราในคอนโดเป็นรางวัลอีกด้วย
“คุณให้ผมทำไม”
“เป็นคนสนิทของฉันทั้งทีมันก็ต้องดูดีมีระดับไฮคลาสหน่อยสิวะ ทำตัวตามสบาย คิดว่าเป็นบ้านของตัวเอง ห้องนี้มีครบทุกอย่าง แกหิ้วกระเป๋าเข้ามาอยู่ได้เลย”
“ขอบคุณคุณกรมาก”
“จำไว้นะเว้ย คนอย่างฉันไม่ต้องขอ ถ้าฉันถูกใจใครฉันเปย์ไม่อั้นอยู่แล้ว ตามสบาย ฉันกลับล่ะ...อ้อ ลืมบอก พรุ่งนี้แกไปกับฉัน”
“ไปไหนครับ”
“พรุ่งนี้รู้เรื่อง” ภาสกรตอบยิ้มๆ ยักคิ้วแล้วเดินออกไป...
ฝ่ายคิมหันต์ที่เจ็บแค้นใจทั้งภาสกรและหิน
เขาหัวเสียกลับมาบ้านแล้วยังต้องมาเจอนลินตั้งคำถามชวนให้โมโหยิ่งขึ้นไปอีก
“พี่คิมแย่งพี่ติ๊มาจากพี่หินเหรอคะ”
“ใครบอก”
“ใครบอกไม่สำคัญหรอกค่ะ พี่คิมแค่ตอบคำถามลินมาก็พอ”
“พี่ไม่ได้แย่งคุณติ๊มาจากไอ้หิน เพราะคุณติ๊กับไอ้หินไม่ได้เป็นอะไรกัน โอเคแล้วนะ”
“ลินไม่เชื่อ”
“ไม่เชื่อแล้วลินมาถามพี่ทำไม”
“เพราะลินอยากรู้ว่าพี่คิมโกหกลินรึเปล่าน่ะสิคะ แล้วพี่คิมก็โกหกลินจริงๆ โกหกเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา แล้วจะให้ลินไว้ใจพี่คิมอีกได้ยังไง”
“ถ้าลินอยากเชื่อคนอื่นมากกว่าพี่ชายตัวเองก็ตามใจ เพราะพี่มันไม่เคยดีในสายตาของลินอยู่แล้ว ต่อไปนี้
ลินอยากไปไหน ไปทำอะไรกับใครก็เชิญตามสบาย พี่จะไม่ยุ่งอีก” คิมหันต์ตะเบ็งเสียงแล้วเดินลิ่วขึ้นบ้าน ทิ้งให้นลินยืนร้องไห้อยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง
ooooooo
