ไฟหิมะ

“ขอปลาทูทอดตัวนึงครับแม่ค้า”

เสียงลูกค้าหนุ่มดังทางด้านหลังทำให้สองแม่ลูกหันขวับไปมอง แล้วต้องอึ้งด้วยความดีใจ เพราะเขาคือหินยืนยิ้มแฉ่งทั้งที่ลึกๆในใจแอบเศร้า

หินคือลูกชายคนโตของสุนีย์ เขาชอบกินข้าวคลุกปลาทูเป็นชีวิตจิตใจไม่ต่างจากน้องสาว เพราะตั้งแต่เด็กแม่ทำให้กินมาตลอด จวบจนโตเป็นหนุ่มเป็นสาวก็ยังชอบไม่เปลี่ยน เรียกว่าเป็นอาหารจานโปรดกันเลยทีเดียว

เช้านี้สุนีย์แกะเนื้อปลาทูที่เหลือหนึ่งตัวคลุกข้าวสวยร้อนๆให้หินกับน้ำกิน แต่เพราะมีน้อยสองพี่น้องเลยตั้งท่าจะแย่งกัน โดยเฉพาะหัวปลาทูที่สองคนชอบมาก พอแม่แกะเนื้อเสร็จ สองคนก็รีบตะครุบแย่งหัวปลาทูกันทันที แต่หินไวกว่าคว้าไปได้ก่อน

“พี่หินอ่ะ เป็นพี่แย่งน้องได้ไง แถมเป็นผู้ชายต้องเสียสละให้ผู้หญิงสิ”

“สำหรับศึกชิงหัวปลาทูไม่มีคำว่าชายหญิง ไม่มีคำว่าพี่น้อง”

“แม่...ดูพี่หินสิ นิสัย!!”

สุนีย์ยิ้มขำลูก หินแกล้งชูหัวปลาทูขึ้นมองยั่วน้อง “ปากปลาทูกรอบๆ เคี้ยวกรุบๆ ยิ่งเคี้ยวยิ่งเพลิน...ตาปลาทูหอมหวานมันละมุนลิ้น” ยั่วแล้วหินเตรียมอ้าปากจะกัดหัวปลาทู แต่น้ำยอมง่ายๆเสียที่ไหน ใช้ไม้เด็ดเหมือนเคย

“ตำรวจอะไรรังแกประชาชน”

เท่านั้นเองหินชะงักกึกอ้าปากค้าง “โห่! มาไม้นี้ก็จบสิ” น้ำไม่สน ฉกหัวปลาทูมาทันที แล้วจัดการเลียทำการจอง แค่นี้ก็สำเร็จ...สุนีย์อดขำลูกๆไม่ได้ แล้ว

ถามหินว่ามาแต่เช้ามีอะไรหรือเปล่า

หินไม่บอกว่ามีปัญหากับเมีย กลบเกลื่อนฝืนยิ้มบอกแม่ว่า “มีสิครับ ก็จะมาขอกินข้าวคลุกปลาทูของแม่ไงครับ” พูดจบก็รีบคว้าจานข้าวในมือแม่มาตักกินเคี้ยวตุ้ยๆ พี่น้องแย่งกันกินข้าวจานเดียวกันสนุกสนาน

หลังจากกวาดข้าวคลุกปลาทูกันเกลี้ยงจาน สองพี่น้องช่วยกันขนหม้อและจานชามไปล้างหลังบ้าน สุนีย์ตามเข้ามาเห็นลูกชายล้างจานเหยงๆก็รีบห้าม

“หิน...ไม่ต้องลูก ทำงานมาเหนื่อยแล้ว”

“อ้าวแม่...ความยุติธรรมอยู่ตรงไหน” น้ำท้วงงอนๆ

สุนีย์ลงนั่งพร้อมกับไอออกมา หินรีบวางมือเข้าไปหาแม่ทันที

“แม่ครับ เชื่อผมเถอะ แม่อย่าขายข้าวแกงให้เหนื่อยเลยครับ ผมเลี้ยงแม่ ดูแลแม่ได้”

“เราน่ะมีครอบครัวแล้วนะ จะมาดูแลอะไรแม่ ไปดูแลเมียเรานู่นไป ดูซิ นี่ทิ้งเมียไว้ที่ไหน แย่จริงๆ”

หินนิ่งอึ้ง นึกย้อนคำพูดของรตีที่ตัดพ้อต่อว่าเขาหลายอย่าง แต่กลับบอกแม่ตรงกันข้ามว่า

“รตีเขาไม่เคยว่าอะไรเลยครับ”

“ถึงเขาไม่ว่าก็ไม่ต้องมาบ่อยๆ แม่เป็นเมียตำรวจ แม่เข้าใจหัวอกเมียตำรวจดี กว่าจะมีเวลาว่างให้เมียให้ลูกน่ะมันยาก...ว่าแต่หนูรตีเขาน่ารักมากนะที่เข้าใจลูก”