ตอนที่ 1
ณ ลานกว้างหน้าตึกสูงกลางกรุงเทพมหานคร...
บ่ายวันนี้เสียงปืนดังขึ้นหลายนัดสร้างความตระหนกตกใจให้ผู้คนจำนวนไม่น้อยที่ต่างกรีดร้องวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนชุลมุนวุ่นวาย
ชายฉกรรจ์คนหนึ่งล็อกคอหญิงตัวประกันที่กลัวตัวสั่นงันงกร้องไห้โฮ เขาลากเธอไปมาด้วยท่าทีลุกลี้ลุกลนคล้ายคนเสพยาบ้า มือที่ถือปืนชูขึ้นและแหกปากตะโกนดังลั่น
“ใครไม่เกี่ยวถอยไป ไม่งั้นอีนี่ตาย!!”
“อย่าทำฉันนะ ปล่อยฉันไปนะ”
“หุบปาก!!” คนร้ายตวาดตัวประกันที่พยายามร้องขอชีวิตทั้งน้ำตา
ตำรวจนอกเครื่องแบบเดินเข้ามาเจรจาแต่คนร้ายตัดบทเสียงเข้มว่าตนไม่คุย แถมมันยิ่งล็อกคอตัวประกันแน่นขึ้นและลากเธอเดินไปเดินมาอย่างงุ่นง่าน ไทยมุงเริ่มส่งเสียงลุ้นระทึก ขณะที่ตำรวจนอกเครื่องแบบยังพยายามเจรจาหว่านล้อมคนร้าย
“ใจเย็นนะพี่นะ กินน้ำก่อนจะได้ใจเย็นๆ”
“กูไม่กิน มึงใส่ยาสลบ กูรู้ กูไม่โง่”
“ยาสลบอะไร ใครจะไปใส่ จะใส่ทำไมพี่”
“ก็มึงเป็นตำรวจไง ไม่ต้องมาหลอกกู ถ้ามึงเข้ามากูจะฆ่าอีนี่”
หญิงตัวประกันกรีดร้องด้วยความกลัวสุดขีด
ไทยมุงฮือฮาหวาดเสียว สถานการณ์ท่าจะแย่ถ้าไม่มี
หน่วย “พิฆาตไพรี” กรูลงจากรถตู้ที่วิ่งเข้ามาจอดมุมหนึ่ง
ห่างจากจุดเกิดเหตุ
ทีมตำรวจหน่วยพิฆาตไพรีในชุดเต็มยศพร้อมเสื้อเกราะและอาวุธครบมือวิ่งโอบล้อมเพื่อหยุดยั้งคนร้ายและช่วยตัวประกัน ซึ่งใช้เวลาไม่มากพวกเขาก็สยบคนร้ายได้โดยละม่อมท่ามกลางเสียงเฮลั่นและเสียงปรบมือของไทยมุงนับสิบคน
ที่แท้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคือภารกิจปฏิบัติการซ้อมช่วยเหลือตัวประกัน หน่วยพิฆาตไพรีทั้งหมดยืนตั้งแถวอย่างสง่างาม รองผู้กำกับเดินยิ้มเข้ามายืนตรงหน้า สารวัตรรายงานว่า
“ภารกิจปฏิบัติการซ้อมช่วยเหลือตัวประกันเหมือนจริงสิ้นสุดลงแล้วครับ”
“ดีมาก รวดเร็วกระชับ ช่วยเหลือตัวประกันได้ปลอดภัยและไม่มีการสูญเสีย”
รองผู้กำกับเดินมาหยุดตรงหน้าหนุ่มหล่อคมเข้ม “นี่คงเป็นมือดีที่สุดของทีมสินะ ยิงปืนแม่นเหมือนจับวาง สั่งจุดไหนได้จุดนั้น”
“หน่วยพิฆาตไพรีทำงานเป็นทีม ทุกคนล้วนมีศักยภาพดีเยี่ยมครับท่าน” สารวัตรกล่าวเสียงดังฟังชัด แต่รองผู้กำกับยังให้ความสนใจหนุ่มหล่อคมเข้ม ถามเขาว่าชื่ออะไร
“ร้อยตำรวจเอกหิมาลัย สุริยศักดิ์ ครับผม”
รองผู้กำกับชะงักไปนิดก่อนหลุดปากเสียงแผ่ว “อืม...นี่ยังเป็นผู้กองอยู่อีกหรอ” แต่กระนั้นคนถูกทักก็ได้ยินชัดถึงกับหน้าจ๋อย ผู้บังคับบัญชาสังเกตเห็นจึงเปลี่ยนเรื่องให้กำลังใจ “ทำได้ดีมากนะผู้กอง ฝีมือ
ไม่ธรรมดา ขอให้พวกเราทุกคนตั้งใจปฏิบัติหน้าที่รับใช้ประเทศและประชาชนให้สมกับเกียรติภูมิที่เราได้รับนะ”










