ไฟหิมะ
ตอนที่ 1
“โอเคจบ ฉันยกโทษให้ แล้วก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าฉันกับคุณจะไม่ต้องเจอะเจอกันอีก”
“เมื่อเรื่องทุกอย่างจบแล้ว งั้นขอตัวพาน้องติ๊ไปเตรียมตัวก่อนนะคะ การแสดงใกล้จะเริ่มแล้ว”
ทีมงานพาติ๊ยาออกไป หินไม่ลืมคืนซิลิโคนให้เธอด้วย จากนั้นสารวัตรก็กำชับลูกน้องทุกคนให้ไปปฏิบัติหน้าที่ตามจุดต่างๆ
ooooooo
เผือกกับคิมหันต์เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียน เมื่อมาเจอกันในงานนี้สองคนทักทายกันครู่หนึ่ง คิมหันต์หัวสูงออกแนวเหยียดเผือก พอหันไปเห็นหินอีกคนก็ยิ้มเยาะอย่างไม่เคยให้ค่าเพื่อนพวกนี้เลย
ติ๊ยาใส่เครื่องเพชรเดินบนแคตวอล์กสวยสง่าอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่พิธีกรจะเปิดการประมูล ภาสกรถูกใจคนมากกว่าเครื่องเพชร เขาเสนอราคาสิบห้าล้าน แต่โดนคิมหันต์ตัดหน้าไปที่ยี่สิบล้าน รตีจับตามองคิมหันต์ตลอดเวลารู้สึกขุ่นเคืองที่เขาให้ความสนใจนางแบบใส่เครื่องเพชรคนนั้น แต่ภาสกรที่ตอนแรกท่าทีถูกใจนางแบบ พอเห็นรตีกลับยิ้มกรุ้มกริ่มสนใจเธอมากกว่า
หลังเสร็จสิ้นการประมูล คิมหันต์เข้ามาตอแยติ๊ยาโดยทำทีจะให้เธอรับเครื่องเพชรชุดนั้นไป แต่หญิงสาวก็หาทางปฏิเสธเขาได้อย่างเนียนๆ
คืนนั้นรตีกลับมาถึงบ้านก็ดื่มเหล้าเมามาย ความน้อยใจและผิดหวังในตัวสามีที่ไม่เคยมีเวลาให้ เป็นชนวนเหตุให้เธออาละวาดแล้วผลักไสไล่ส่งเขาอีก หินไม่รู้จะทำยังไงได้แต่นั่งเศร้าอย่างรู้สึกผิด...
รุ่งขึ้นติ๊ยามีภารกิจสำคัญต้องออกจากบ้านแต่เช้า เธอสลัดคราบคุณหนูแสนสวย แต่งตัวปอนๆติดดินไปสอนเด็กเร่ร่อนวาดรูปที่ทำมาอย่างต่อเนื่อง พอเสร็จปุ๊บจักรกฤษณ์ที่เป็นทั้งเพื่อนและหุ้นส่วนบริษัทออร์กาไนซ์ก็ขับรถหรูมาตามเธอเข้าออฟฟิศ
ในระหว่างที่ติ๊ยากับจักรกฤษณ์คุยงานกันอยู่ พนักงานหญิงคนหนึ่งเข้ามาบอกว่ามีคนฝากของไว้ให้ติ๊ยา
เมื่อติ๊ยารับของฝากนั้นมาเปิดดูปรากฏว่าเป็นสร้อยเพชรเส้นที่เธอใส่ประมูลเมื่อคืน จักรกฤษณ์เห็นแล้วแซวทันที
“เข้าใจแล้วที่ชอบหนีไปเป็นครูอาสาบ่อยๆ งานการไม่ค่อยทำก็เพราะมีเสี่ยเลี้ยงนี่เอง”
“ปากเสียไปนะจ๊ะจักร ไม่พูดก็ไม่มีใครว่าหรอกนะ”
จักรกฤษณ์ยักไหล่กวนๆ ติ๊ยาครุ่นคิดว่าจะเอายังไงกับสร้อยเพชรเส้นนี้ดี
ooooooo
วันเดียวกัน คิมหันต์อยู่บ้านดูแลเอาใจใส่น้องสาวเป็นพิเศษ นลินร่างกายอ่อนแอและขี้โรคทำให้คิมหันต์ห่วงมาก เลี้ยงดูเธอมาอย่างทะนุถนอม แค่วันนี้แม่บ้านเอาน้ำส้มที่ค้างเก่ามาให้นลินกินแล้วท้องเสีย คิมหันต์โกรธถึงกับไล่แม่บ้านออกทันที และกำชับคนรับใช้อื่นๆอย่างดุดันว่า
