ดวงใจในไฟหนาว
ตอนที่ 1
คำสั่งขาดของเปรมจิตไม่เคยมีใครขัดได้ แต่ปิ่นมุกกลับปฏิเสธในครั้งนี้
“คุณแม่...ตั้งแต่เกิดมาคุณแม่บังคับหนูเรียน บังคับหนูทำนั่นนี่ เรื่องแฟนขอสักเรื่องไม่ได้หรือคะ”
ปิ่นมุกขอร้องทั้งน้ำตาแต่นั่นไม่ทำให้เปรมจิตใจอ่อน “เรื่องคู่นี่แหละสำคัญสุด ฉันต้องเป็นคนเลือกเอง เพราะฉะนั้นต่อให้มันทำบ้าอะไรบนดาดฟ้าก็อย่าไปใจอ่อน...เข้าใจไหม!”
ooooooo
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุคือสิ่งที่ปิ่นมุกกำลังเผชิญเวลานี้ คำสั่งห้ามของเปรมจิตผู้เป็นแม่ไม่มีความหมายเพราะความรักมันจุกอกจนเธอยอมขัดคำสั่งแม่ไปพบเยี่ยมยุทธที่โรงแรมในวันต่อมา
เยี่ยมยุทธลำพองใจมากที่อ่านเกมขาด ใช้ความรักปั่นหัวปิ่นมุกจนอยู่หมัด กระนั้นเขาก็ไม่ผลีผลามลงมือตามแผนการที่เตรียมไว้แต่กลับแวะไปหาเปลว จิตแพทย์หนุ่มพ่อลูกอ่อนถึงคลินิกในวันเดียวกัน
เปลวรู้เรื่องคลิปบอกรักสนั่นเมืองแล้ว อดไม่ได้จะแขวะคนไข้หนุ่มทันทีที่เจอหน้า
“คุณเยี่ยมยุทธ...วีรกรรมเมื่อวานของคุณน่าจะหมดไปเยอะ บอกหมอได้ไหมว่าคุณแจกเงินทำไมครับ”
“เงินพวกนั้นก็ค่าจ้าง ไม่งั้นใครจะถ่ายคลิปผม ไม่งั้นหมอจะได้เห็นผมเป็นไวรัลเต็มหน้าโซเชียลหรือครับ”
“ตกลงที่ขึ้นไปบนนั้นอยากให้มีคนถ่ายคลิปบอกรัก อยากให้ผู้หญิงประทับใจงั้นหรือ...แล้วสำเร็จไหม”
เยี่ยมยุทธไม่ตอบเพราะยังไม่ได้ตกลงกับปิ่นมุกแต่เขาเชื่อว่าเธอจะไม่ปฏิเสธ เปลวหรี่ตามองคนไข้หนุ่มอย่างครุ่นคิดก่อนโพล่งถามตรงๆว่าเหตุใดอีกฝ่ายจึงแวะมาแต่เช้าทั้งที่น่าจะมีความสุขตามประสาคนกำลังมีความรัก
“ความรักก็แค่คำหวานหลอกลวงเพื่อผลประโยชน์... อ่านผู้หญิงคือความชำนาญของผมพอๆกับอ่านหุ้น ผมเห็นเธอในงานปาร์ตี้ บังเอิญน่ะครับไม่ได้ตั้งใจหรอก โชคชะตาคงพาเธอมาหาผม จู่ๆเพื่อนก็มาแนะนำว่าเธอคือธนานุวัตร”
ชื่อธนานุวัตรแฝงความนัยบางอย่างที่เปลวยังไม่รู้แต่แอบจดไว้เป็นข้อมูลในสมุดบันทึกอาการของคนไข้หนุ่ม เยี่ยมยุทธไม่ทันคิดว่าได้เผยตัวตนบางด้านออกไป มัวหลงกับความสมบูรณ์แบบของแผนที่คิดไว้
“ผมตัดสินใจเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ ด้วยความชำนาญผมรู้ทันที...ผู้หญิงอารมณ์เยอะ เธอแค่อยากสมรักสมรสกับใครสักคนที่พร้อมรองรับอารมณ์ของเธอแล้วก็ตายไป”
เปลวเอะใจน้ำเสียงเยาะหยันของคนไข้หนุ่มแต่ไม่กระโตกกระตาก
“ตกลงว่าเรื่องเมื่อวานเพื่อผลประโยชน์ว่างั้น”
“เอาเป็นว่าผมอยากรู้จักประวัติของผมให้มากกว่านี้...ผมบอกหมอได้แค่นี้”
“อืม...งั้นอยากเล่าเรื่องที่คุณเป็นเด็กกำพร้าไหมครับ ผมเห็นในใบประวัติ...”
