ตอนที่ 9
มนปริยาได้ยินพ่อพูดโทรศัพท์กับจักรก็ห่วงเหมราชจนต้องตัดใจปล่อยธามันจากที่กักขังให้ไปช่วยชมพูนิษฐ์และกันเหมราชไม่ให้ปะทะคนของพ่อ ธามันไม่เห็นด้วยแต่ยอมรับปากเพราะห่วงชมพูนิษฐ์...
เหมราชอาการดีขึ้นหลังพักหนึ่งคืน ชมพูนิษฐ์ดีใจมากเมื่อเห็นเขาฟื้น
“คุณเหมราช...คุณเป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บแผลหรือมีไข้รึเปล่า”
“ไม่นึกว่าเธอจะมีความสามารถพาฉันมาถึงหมู่บ้านนี้ได้ ฉลาดเหมือนกันนี่”
“อ้าว...หัดสำนึกบุญคุณกันเป็นไหม”
“เธอสิที่ต้องสำนึกบุญคุณฉัน ถ้าฉันไม่ตามมาเธอได้เป็นผีเฝ้าป่าไปแล้ว”
“จริงสิ...คุณรู้ได้ไงว่าฉันมาที่นี่”
“มีคนส่งข้อความมาบอกฉันว่าเธอกำลังอยู่ในอันตราย”
ชมพูนิษฐ์ไม่คิดว่าเจ้าของข้อความจะเป็นโบนิตาเพื่อนรัก นิ่วหน้าจับต้นชนปลายไม่ถูก
“ฉันไม่เข้าใจ...คนที่จ้างวานโจรพวกนั้นมาฆ่าฉันคือใคร แล้วฉันไปทำอะไรให้ถึงต้องฆ่ากันขนาดนี้”
เหมราชถอนใจยาว ย้อนถามเสียงอ่อน “เธอมาที่นี่เพราะใครล่ะ”
“คุณลุงไพศาล...ไม่จริงหรอก คุณลุงจะอยากฆ่าฉันไปทำไม”
“เพราะเธอจะได้ไม่ไปขัดขวางการประมูลสุขสยามของเขาไง”
“อะไรนะ! ประมูลสุขสยาม! ไม่จริง...คุณไปเอาข่าวนี้มาได้ยังไง”
สีหน้าแตกตื่นของชมพูนิษฐ์ทำให้เหมราชสงสารแต่จำต้องยื่นการ์ดเชิญเข้างานประมูลที่ดินของไพศาลให้ดู
“ทำไมเป็นแบบนี้ พวกเราเชื่อใจคุณลุงไพศาลมาตลอด ทำไมเขาถึงทำกับเราได้”
“คุณไพศาลอยากได้สุขสยามมาตลอดแต่เขาทำแบบนั้นได้ยังไง...ฉันก็ไม่เข้าใจ”
“ฉันเอาโฉนดที่ดินของสุขสยามให้ลุงไพศาลไปจำนองกับเพื่อนเพราะอยากได้เงินมาปรับปรุงสุขสยาม แต่ยังไงที่ดินนั่นก็เป็นชื่อพ่อฉัน เขาได้โฉนดไปก็ทำอะไรไม่ได้”
“ยกเว้นว่า...เขาจะมีหนังสือมอบอำนาจที่มีลายเซ็นของพ่อเธอน่ะสิ”
ชมพูนิษฐ์หน้าเสีย ทั้งโมโหทั้งเสียความรู้สึกตีกันให้วุ่น เหมราชเห็นใจรีบพยุงตัวเองใส่เสื้อ
“เราต้องรีบไปก่อนที่การประมูลจะเริ่ม”
“แต่คุณยังบาดเจ็บอยู่ แล้วจะไหวเหรอ”
“ไม่ไหวก็ต้องไหว!”
ooooooo
ชมพูนิษฐ์จำได้ว่าบ้านมาดามกานต์ชนิตอยู่เขาใหญ่จึงขอให้พวกชาวบ้านไปส่งข่าว กวินทร์กับอิงขวัญเลยตามมาสมทบทันเวลาโดยมีลูกน้องมาดามมาช่วยคุ้มกันอีกแรงจนกว่าคณะของเหมราชจะถึงกรุงเทพฯ
จักรรอเก็บงานฆ่าชมพูนิษฐ์กับเหมราชตามคำสั่งของไพศาล ได้ยินพวกชาวบ้านคุยกันว่ามีชายหนุ่มจากกรุงเทพฯถูกยิงบาดเจ็บก็มั่นใจว่าเป็นเหมราชแต่ไม่ทันลงมือซ้ำธามันก็โผล่มาขวาง
ระหว่างทางกลับกรุงเทพฯ...เหมราชไม่ยอมเสียเวลาโทร.เรียกทนายความประจำบริษัทให้ล่วงหน้าไปงานประมูล และสอบถามจนมั่นใจว่าไพศาลต้องมีแผนตุกติกจะโกงที่ดินของสุขสยามถึงกล้าจัดงานใหญ่โตแบบนี้
ไพศาลรู้ข่าวจากจักรก็แค้นมาก อยากเร่งงานประมูลให้เสร็จแต่ทำไม่ได้เพราะมาลินียังมาไม่ถึง
มนปริยาซึ่งมาช่วยพ่อดูแลแขกแปลกใจมากที่พ่อให้ความสำคัญกับมาลินีขนาดนี้
“แม่ของเหมรู้เรื่องการประมูลนี้ด้วยเหรอคะ”
“ใช่...มาลินีคือเป้าหมายของพ่อเลยล่ะ พ่อเชื่อว่ามันจะต้องทุ่มสุดตัวเพื่อเอาชนะการประมูลนี้ให้ได้แน่ๆ”
“ไม่เห็นจะเข้าใจ แค่สวนสนุกเน่าๆ ทำไมแม่เหมจะต้องทุ่มเทขนาดนี้ด้วย”
“เพราะความแค้นยังไงล่ะ”










