บ่วงรักซาตาน
ตอนที่ 9
“แต่คุณก็รู้ว่ามันไม่จริง เราไม่ได้แต่งงานกันเหมือนคนอื่น เพราะงั้น...”
“ถ้าแต่งกับฉันมันปลอม แล้วของจริงของเธอเป็นยังไง...”
ooooooo
ธามันไม่ละความพยายามจะล้มเลิกงานแต่งระหว่างเหมราชกับชมพูนิษฐ์ ระดมหาทุนทุกอย่างแม้แต่กู้เงินนอกระบบเพื่อช่วยสุขสยามของชมพูนิษฐ์ แต่กลับต้องผิดหวังเมื่อเธอปฏิเสธข้อเสนอและยืนยันจะแต่งงานกับเหมราช
เหมราชสะใจมากที่ธามันผิดหวัง ก่อนจะได้เซอร์ไพรส์มากๆเมื่อชมพูนิษฐ์เนรมิตงานแต่งเรียบง่ายในวันต่อมา ซาตานหนุ่มมองบรรยากาศสบายๆรอบตัวอึ้งๆ ไม่คาดคิดว่านี่จะเป็นงานแต่งในแบบของเธอ
“เธอแน่ใจนะว่าต้องการแค่นี้จริงๆ”
ชมพูนิษฐ์พยักหน้า “พิธีกรรม งานเลี้ยงฉลอง การป่าวประกาศใหญ่โตให้ชาวโลกรับรู้ไม่มีความสำคัญหรอกค่ะ ถ้ามันผูกใจคนเราให้รักกันไม่ได้”
“นั่นสินะ...ถ้าจะรักมันก็คือรัก ถ้าไม่รักมันก็คือไม่รัก”
สองหนุ่มสาวมองหน้ากันนิ่งๆ ก่อนที่เหมราชจะได้สติก่อนควักแหวนมาสวมให้เจ้าสาว
“ถึงเธอจะไม่ต้องการอะไรแต่เธอก็ต้องมีสิ่งนี้ เครื่องหมายเตือนสติให้สำนึกว่าจากนี้เธอคือผู้หญิงของซาตาน!”
ชมพูนิษฐ์ส่ายหน้าอ่อนใจแต่ไม่ยอมแพ้ควักแหวนมาสวมให้เขาเช่นกัน
“ถ้างั้นคุณก็ควรจะมีเครื่องหมายเตือนสติเหมือนกัน...เครื่องหมายเตือนสติให้สำนึกว่าคุณคือพาร์ตเนอร์ผู้ร่วมลงทุนของสุขสยาม ต่อจากนี้ไป...คุณจะต้องรัก ต้องทำทุกอย่างเพื่อสุขสยามเหมือนกับที่ฉันทำ!”
ไม่ใช่แค่แหวนแลกแทนใจ เหมราชจดทะเบียนสมรสกับชมพูนิษฐ์ด้วย นัยหนึ่งก็เพื่อความสมจริงตามที่อ้าง แต่ที่เจ้าสาวไม่มีวันรู้ก็คือมันเป็นเหมือนบ่วงรักผูกใจและกายของเธอให้อยู่กับเขาตลอดไป
ชมพูนิษฐ์ยอมเซ็นชื่อในทะเบียนสมรสโดยไม่รู้ว่าซาตานหนุ่มสามีหมาดๆของเธอจะแอบเจ้าเล่ห์ทำข้อตกลงให้เธอกับเขาต้องใช้ชีวิตเหมือนคู่สามีภรรยาปกติ...ทั้งนิตินัยและพฤตินัย!
อิงขวัญได้รับสิทธิพิเศษในฐานะเพื่อนรักเจ้าสาวร่วมถ่ายภาพแต่งงานอย่างใกล้ชิด และภาพคู่รักหมาดๆก็กลายเป็นข่าวใหญ่ในวันต่อมา ธามันแทบคลั่งที่เสียของรัก โบนิตาอดไม่ไหวต้องแวะมาถากถาง
“เสียใจมากไหมคะ”
“ไปซะ...ฉันอยากอยู่คนเดียว”
“จำความรู้สึกตอนนี้ไว้ให้ดีๆนะคะ คุณจะได้รู้ว่าฉันรู้สึกยังไงเวลาที่คนรักมองไม่เห็นค่าตัวเอง”
“เธอคงลืมไปว่าตัวเองเป็นผู้หญิงของพ่อฉัน”
“แต่ฉันไม่ได้รักพ่อคุณ คุณก็รู้ว่าฉันรัก...”
“คนที่ทำทุกอย่างเพื่อเงินอย่างเธอ รู้จักคำว่ารักด้วยเหรอ”
“พี่ธาม...แต่ฉันจำเป็นต้องทำนะคะ”
“นั่นมันข้ออ้างของคนอ่อนแอ...นอกจากน่าสมเพชแล้วเธอยังน่ารังเกียจที่ทรยศเพื่อนตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีก!”
ooooooo
คำพูดแดกดันของธามันทำอะไรโบนิตาไม่ได้นอกจากความน้อยใจชั่วครั้งชั่วคราว เธอหลงรักเขามานานตั้งแต่ยังเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันที่มหาวิทยาลัย เขาเคยเป็นคนอ่อนโยนและเมตตาเธอเสมอจนกระทั่งความทะเยอทะยานของเธอ อยากได้อยากมีฐานะให้เหมือนเขาก็ทำให้เรื่องทุกอย่างเปลี่ยนไป...
