บ่วงรักซาตาน

โบนิตายอมเป็นเมียเก็บของไพศาลแลกกับค่าเทอมและค่าใช้จ่ายภาษีสังคมให้ทัดเทียมคนอื่น ธามันตกใจมากที่รุ่นน้องสาวที่เคยเอ็นดูกลายเป็นทาสเงินขนาดนี้จึงตัดสัมพันธ์ทันที แต่ถึงกระนั้นโบนิตาก็ไม่เคยเปลี่ยนใจจากธามัน เธอพยายามกีดกันและขัดขวางผู้หญิงทุกคนที่เขารักและยังหวังเสมอจะได้ยืนข้างเขาในวันหนึ่ง...

เหมราชกับชมพูนิษฐ์ถูกส่งตัวเข้าหอตามฤกษ์ ทุกอย่างทำท่าจะดีถ้าเจ้าสาวหมาดๆจะไม่ขอแยกห้อง

“เราแต่งงานกันแล้วก็ต้องนอนด้วยกันสิ”

“ไม่ได้นะ...เราตกลงกันแล้วนี่ว่าการแต่งงานครั้งนี้เป็นแค่ในนามเท่านั้น ในสัญญาก็ระบุ”

“งั้นเหรอ...สัญญาข้อไหน ฉันไม่เห็นมี”

ชมพูนิษฐ์เลิกคิ้วก่อนคว้าหนังสือสัญญามาอ่าน เหมราชแย่งไปอ่านแทนและทวนข้อสัญญาเจ้าปัญหาที่ว่าเขากับเธอต้องใช้ชีวิตคู่เหมือนสามีภรรยาทั่วไปทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย ชมพูนิษฐ์ไม่ยอมโวยวายจนเหมราชต้องดุให้ใจเย็นๆ แถมด้วยบทเรียนยาวเหยียดเรื่องการทำธุรกิจที่ต้องอ่านสัญญาอย่างละเอียด

เจ้าสาวหมาดๆหน้างอ ไม่ยอมให้เข้าใกล้จนเหมราชอ่อนใจ

“กระดาษใบเดียวทำอะไรฉันไม่ได้หรอกชมพูนิษฐ์แต่คำพูดที่ออกจากปากฉันต่างหากที่ฉันจะรักษา เธอเชื่อฉันนะ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกถ้าเธอไม่ยินยอม...ฉันสัญญา ขอแค่ฉันกอดเธอแบบนี้ได้ไหม”

ชีวิตคู่ของเหมราชกับชมพูนิษฐ์เริ่มต้นไม่แย่นัก ชมพูนิษฐ์ยอมโอนอ่อนให้เขาตามที่หัวใจเรียกร้อง ส่วนเหมราชก็ให้เกียรติเธอทุกอย่างและช่วยเธอกอบกู้สุขสยามตามที่สัญญา ซาตานหนุ่มพาเธอไปเปิดตัวที่บริษัทในฐานะภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายและว่าที่คู่ค้าคนใหม่ที่จะร่วมทุนด้วยกัน

กวินทร์นำแผนงานปรับปรุงสุขสยามที่ชมพูนิษฐ์เคยนำมาเสนอลิมเปงเซียงจนกลายเป็นรูปร่าง สวนสนุกจะอยู่เช่นเดิมแต่เพิ่มเครื่องเล่นใหม่ และเหมราชจะสร้างห้างขนาดใหญ่เพื่อดึงให้ลูกค้าให้มาใช้บริการมากขึ้น

เหมราชช่วยชมพูนิษฐ์เสนอโครงงานร่วมทุนกับสุขสยามจนเหล่าผู้ถือหุ้นของพัทธนกิจอนันต์อดทึ่งไม่ได้ มีเพียงมาลินีประธานใหญ่ซึ่งคัดค้านงานแต่งของลูกชายอย่างหัวชนฝาที่ไม่เห็นด้วย

เหล่าผู้ถือหุ้นมองหน้ากันเครียดๆเพราะมาลินีเป็นเสียงสำคัญของโครงงานทุกอย่างของพัทธนกิจอนันต์ เหมราชรู้ดีและพยายามช่วยภรรยาอย่างเต็มกำลังเพราะแม่ยกเรื่องเงินทุนและความเสี่ยงมาเป็นข้ออ้าง

ชมพูนิษฐ์มองสามีหมาดๆด้วยความซึ้งใจ ก่อนโพล่งแทรก “สำหรับฉัน...การทำธุรกิจเพียงเพื่อเงินเพียงอย่างเดียวคือความโง่ค่ะ กำไรไม่ได้มีแต่ในรูปแบบของเงินเท่านั้นนี่คะ ความสุขต่างหากที่มีค่ามากกว่าเงิน”

เหมราชยิ้มกว้างภูมิใจ มาลินีอยากค้านเต็มแก่แต่จำต้องเงียบเมื่อบรรดาผู้ถือหุ้นขอนำเรื่องนี้เข้าที่ประชุม...

ooooooo