เส้นสนกลรัก

เปิ้ลบอกว่าร้านอาหารแถวนี้ ร้านอาหารกึ่งผับมันก็ต้องมีเหล้าเบียร์บ้างไม่เห็นแปลกเลย เหมียวถามว่าเปิ้ลโกหกตนหรือ เราเป็นเพื่อนกันมานานแค่ไหนแล้วทำไมตนจะไม่รู้ว่าเปิ้ลปิดบังตน

เปิ้ลย้อนว่าทีเหมียวยังไม่เล่าให้ตนฟังทุกเรื่องเลย เหมียวชอบโขงก็ไม่เคยบอก ทะเลาะอะไรกันก็ไม่เคยเล่า เหมียวที่กำลังหงุดหงิดเรื่องโขงกับทิชาโพล่งไปอย่างไม่อยากให้เปิ้ลรู้ว่า

“ก็มันเรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับแกไง”

เป็นเรื่องทันที เปิ้ลบอกว่างั้นเหมียวก็ไม่ต้องมาถามเรื่องของตนเพราะไม่ใช่เรื่องของตัวเองเหมือนกัน

เปิ้ลผลุนผลันออกไป เหมียวรู้ตัวว่าพลั้งปากพูดไม่ดีกับเพื่อนก็รีบตามออกไป

โขงยังอยู่หน้าบ้านเช่า เห็นมอเตอร์ไซค์วินคันหนึ่งผ่านมาจึงโบกเรียก พอมอเตอร์ไซค์จอดเปิ้ลก็โดดขึ้นสั่งให้ไปเลย เหมียวตามมาไม่ทัน โขงเรียกรถอีกคันบอกให้เหมียวซ้อนตามไปจะได้เห็นถนัด

ตามไปที่ตลาดก็ไม่เห็นเปิ้ล โขงให้นึกดูว่าเปิ้ลชอบไปที่ไหน จึงตามไปที่ริมทะเลเห็นเปิ้ลนั่งร้องไห้กระซิกๆอยู่ โขงเข้าไปทัก แต่พอเหมียวตามมา เปิ้ลถามว่าจะตามมาด่าอีกเหรอ

เหมียวขอโทษเปิ้ลที่พูดไม่ดีไป ยอมรับว่าตนชอบโขง แต่ไม่ได้บอกเปิ้ลเพราะไม่อยากยอมรับว่าตนชอบโขงจริงๆ และที่ไม่อยากให้เปิ้ลไปทำงานกลางคืนเพราะเจอผู้ชายขี้เมา เปิ้ลจะไม่รู้เลยว่าเขาจะทำอะไรบ้าง บอกว่าถ้าจะหาเงินให้แม่บอกตนตรงๆ เปิ้ลบอกว่า

ทุกวันนี้เหมียวก็ทำงานหนักอยู่แล้ว

“แต่ฉันก็ควรแก้ปัญหาที่ฉันก่อไม่ใช่สร้างปัญหาให้แกเพิ่ม แกช่วยฉันมามากแล้วนะเปิ้ล ฉันจะทำให้แกเดือดร้อนเพราะฉันอีกได้ไง”

ความผูกพันที่ต้องดิ้นรนหาเงินและช่วยเหลือกันมาตลอด ทั้งสองคุยอย่างเข้าใจกัน เปิ้ลบอกว่านอกจากแม่แล้ว ตนก็มีเหมียวคนเดียวที่เป็นเพื่อน เหมียวก็มีความรู้สึกเดียวกัน ทั้งสองกอดกันด้วยความเข้าใจ

โขงเห็นเพื่อนรักเข้าใจกันก็ดีใจ เอาเบอร์โทรศัพท์หน่วยงานที่จัดหางานให้ประชาชนให้ บอกสองคนว่าติดต่อไป ถ้าไม่เลือกมากยังไงก็ต้องมีงานทำ เดี๋ยวตนจะดูให้อีกที

“เปิ้ล แกรับปากกับฉันได้ไหม ถ้าที่ไหนเสิร์ฟแอลกอฮอล์ให้ลูกค้าโดยเฉพาะลูกค้าผู้ชาย ดูท่าทางไว้ใจไม่ได้ แกจะไม่ไปทำเด็ดขาดนะเปิ้ล ได้ไหม”

เหมียวจริงจังมากจนเปิ้ลอึ้ง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนนี้...

ooooooo

เมื่อคืนหลังจากเกิดเรื่องแล้ว โตส่งเปิ้ลไปให้พีระจัดการ พีระขอให้เปิ้ลบอกเหตุผลที่น่าเห็นใจ ไม่อย่างนั้นก็คงให้ทำงานที่นี่ไม่ได้ เปิ้ลบอกว่าบ้านจะถูกยึด เจ้าหนี้ทวงเช้าทวงเย็นและขู่จะทำร้ายแม่ด้วย ถ้าไม่ได้เงินอาทิตย์นี้แม่ต้องแย่แน่

พีระแสดงความเห็นใจถามพร้อมว่ายังพอมีตำแหน่งว่างบ้างไหม พร้อมบอกว่ามีแต่ต้องไปทำงานต่างจังหวัด ต้องการคนด่วนมาก ถ้าไปตอนนี้ก็เบิกเงินเดือนล่วงหน้าได้เลย พอเห็นเปิ้ลสนใจพีระควักเงินปึกหนึ่งให้ ถามว่าเท่านี้พอจ่ายหนี้ไหม

“งั้นฉันไปค่ะ จังหวัดไหนก็ได้ ไปพรุ่งนี้เลยก็ได้ ฉันไปทั้งนั้น” พีระมีข้อแม้ว่าห้ามเธอบอกใครเด็ดขาดว่าได้ทำงานที่นี่ เธอทำงานพลาดไปแล้ว คนอื่นรู้ว่าตนยังจ้างเธออยู่จะถูกหาว่าลำเอียง “ได้ค่ะ ฉันจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับสุดๆ ไม่บอกใครทั้งนั้น” พีระย้ำว่าเธอรับปากแล้วนะ พอเปิ้ลพยักหน้าพีระก็เอาเงินวางในมือให้