ดอกหญ้าในพายุ

พันไม่รอช้าวิ่งหนี นงรามกับสารินทร์รีบเข้ามาห้ามพร้อมกับขอร้องให้คุยกันดีๆ พงศ์ระพีฟ้องพ่อกับแม่เรื่องที่พันไปมีผู้หญิงอื่น นงรามเอ็ดพันทำไมทำตัวเหลวไหลแบบนี้

พันไม่ได้รักบัวอีกแล้ว เธอเองก็ไม่ได้รักตน ในใจเธอมีผู้ชายคนอื่น เขาคนนั้นคือพงศ์ระพีนั่นเอง ตนรู้เรื่องนี้ตั้งแต่วันที่บัวเดินทางไปเรียนต่อแล้ว เพ็ญพธูบอกตนว่าพงศ์ระพีเห็นตนรักบัวมากจึงยอมเสียสละด้วยการทำให้บัวและทุกคนเข้าใจผิดว่าเขากับเพ็ญพธูกลับมารักกัน บัวเองก็ต้องการตัดใจจากเขาจึงรับหมั้นตน

พงศ์ระพีพยายามอธิบายว่าเป็นการเข้าใจผิด แต่พันไม่ฟังและยืนกรานจะถอนหมั้น สั่งห้ามเขามาเสียสละอะไรให้ตนอีก พงศ์ระพีจะตามแต่สารินทร์จับแขนไว้

“น้องมันพูดถูก พ่อว่าพีคิดผิดแล้วที่เสียสละให้น้องด้วยวิธีนี้ มันไม่ใช่วิธีที่จะช่วยให้ใครมีความสุขขึ้นมาได้เลย ทั้งพัน บัว หรือแม้แต่พีเอง”

ขณะพงศ์ระพีเฝ้าแต่ครุ่นคิดถึงคำพูดของพ่อเมื่อตอนเย็น มีเสียงเตือนดังมาจากโน้ตบุ๊ก เขาลุกขึ้นไปเปิดดู เจอฝรั่งผู้ชายอยู่หน้าจอ แนะนำตัวเองว่าชื่อเคน

เขามองงงๆว่าเป็นใครไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เพ็ญพธูยื่นหน้าเข้ามาในจอ แนะนำว่าเคนเป็นแฟนของเธอเอง เราคบกันมาหลายเดือนตั้งแต่เขาปฏิเสธเธอวันนั้น เธอก็เลยต้องรีบหาบอยเฟรนด์มาดามหัวใจถึงนิวยอร์ก แล้วถามเขาว่าเจอใครบ้างหรือยัง

“จะหาใครที่ไหนได้ ผมไม่ได้เสน่ห์แรงเหมือนคุณนี่”

เพ็ญพธูแนะให้เขากลับไปหาคนเดิม มัวแต่คิดนั่นคิดนี่ระวังจะแก่จนไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากได้ เขายังไม่อยากคิดถึงเรื่องนี้ กำลังมีความสุขกับงาน ขี้เกียจหาเหาใส่หัว...

บัวกลับเมืองไทยโดยไม่บอกให้ใครรู้ สิ่งแรกที่มาถึงคือแวะไปเยี่ยมหาญที่เรือนจำจังหวัดชัยภูมิ เขาแปลกใจเธอมาได้อย่างไร ไหนว่าไปเรียนเมืองนอก เธอปิดเทอม มันเหงาเลยแอบบินกลับเมืองไทย

“คิดว่าจะนอนเล่นที่กระท่อมสักสองสามวันแล้วค่อยกลับกรุงเทพฯไปเยี่ยมพ่อ เดี๋ยวจะไปขอข้าวเตี่ยอุดมกินด้วย แล้วนายเป็นยังไงบ้าง ลำบากไหม”

“สารภาพผิดทุกข้อหา ทำตัวดีๆอีกไม่กี่ปีก็ได้ออกไปแล้ว บัวไม่ต้องห่วงเราหรอก เราฝึกงานฝีมือมันทุกอย่าง กะว่าออกมาจะหาอาชีพสุจริตทำเป็นคนดีกับเขาสักที”

ตกค่ำบัวนอนเล่นที่แคร่หน้ากระท่อมมองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว นึกถึงตอนที่อยู่บนเขาสามมุก เธอนอนหนุนตักพงศ์ระพีมองดาวที่เต็มท้องฟ้าเหมือนคืนนี้ เธอเปรียบตัวเองเหมือนดาวดื้อในนิยายพื้นบ้านที่หลงฟ้าหาทางกลับไม่ได้ เขาอาสาจะเป็นคนพาดาวดื้ออย่างเธอกลับบ้านเอง บัวอยากรู้ว่าตอนนี้เขากำลังมองดาวดวงเดียวกับเธออยู่หรือเปล่า แต่คงไม่ใช่ แม้แต่โทร.หาเธอยังไม่เคยสักครั้ง น้ำตาไหลด้วยความน้อยใจ

ooooooo