ชาติ ลำชี
ตอนที่ 2
แผนหลอกเสือพรานให้พาเข้ารังโจรของชาติกับป๋องล่มไม่เป็นท่า แต่กระนั้นสองนายทหารหน่วยเฉพาะกิจก็ไม่เสียใจที่ได้ช่วยชีวิตข้าราชการชั้นดีอย่างกำนันบุญ
กำนันบุญคาใจเรื่องชาติกับป๋อง ท่าทางของสองหมอนวดมีพิรุธอย่างเห็นได้ชัด เมื่อถึงบ้านก็รีบเปิดบันทึกลับที่เขาแอบซ่อนไว้ใต้กระถางต้นไม้มุมห้องทำงาน
บันทึกลับของกำนันบุญมีรายชื่อและประวัติสั้นๆของเหล่าทหารและตำรวจที่เป็นสายลับให้ทางราชการ แต่เพราะภารกิจส่วนมากเป็นความลับทำให้เขาไม่สามารถแพร่งพรายเรื่องนี้ให้ใครรู้แม้แต่คนในครอบครัว
กำนันบุญไม่พบชื่อชาติ ลำชี ในบันทึกลับของเขา นั่นทำให้เขาสงสัยมากว่าอีกฝ่ายเป็นใครมาจากไหน...หรือว่าจะเป็นคนของพวกไตรพยัคฆ์!
โพธิ์แก้ว ลูกสาวคนเล็กของกำนันบุญ เห็นพ่อซ่อนบางอย่างใต้กระถางต้นไม้มุมห้องทำงานจึงแอบเข้าไปค้นตอนพ่อไม่อยู่แล้วพบว่าเป็นแค่สมุดบันทึกไม่ใช่เงินสดที่พ่อซ่อนไว้อย่างที่คิด
กำนันบุญเป็นข้าราชการตงฉินที่มีความเป็นอยู่สมถะ ครอบครัวเขาประกอบด้วยชลัย เมียรัก บัวหลวง ลูกสาวคนโต และโพธิ์แก้ว ลูกสาวคนเล็ก สมาชิกทุกคนรักใคร่กันดีจนกระทั่งคืนหนึ่ง...กำนันบุญก็ถูกลวงออกจากบ้าน!
เสือโบก น้องชายฝาแฝดของกำนันบุญนั่นเองที่กลับมาล้างแค้นพี่ชายเพราะความแค้นในอดีต โดยไม่มีใครรู้ว่าข้าราชการตงฉินอย่างกำนันบุญจะมีฝาแฝดเป็นอดีตนักโทษฆ่าคนตาย!
กำนันบุญไม่รู้ตัวจะถูกลวงไปฆ่า เมื่อมีชาวบ้านไปแจ้งว่ามีคนต่างถิ่นถูกดักปล้นกลางทางจึงรีบตามปลื้มกับยิ้ม ลูกน้องคนสนิทให้ไปด้วยกัน กว่าจะรู้ตัวว่าพลาด เขากับลูกน้องทั้งสองก็ถูกล่อไปติดกับในโรงสีร้างนอกหมู่บ้านเสียแล้ว
เสือโบกให้ลูกน้องปลอมตัวเป็นชาวบ้านต่างถิ่นลวงพวกกำนันบุญให้เข้าไปในโรงสีร้าง ก่อนฟาดให้สลบและพาตัวไปเค้นคอเรื่องรายชื่อสายลับของทางราชการ
กำนันบุญถูกมัดมือมัดเท้าในสภาพเปลือยทั้งตัว ส่วนยิ้มกับปลื้มถูกทำร้ายเลือดอาบ นอนหายใจรวยรินข้างๆ เสือโบกยังไม่ยอมเผยตัวแต่สวมหน้ากากเค้นคอกำนันบุญ
“ข้ารู้ว่าในแถบนี้มีสายลับของทางการจากหลายฝ่ายหลายหน่วยงาน เอ็งรู้ว่ามีการติดต่อกับสายลับพวกนี้ รายชื่อสายลับพวกนี้อยู่ที่ไหน...บอกมา!”
น้ำเสียงดุดันไม่ได้ทำให้กำนันบุญสะทกสะท้าน สีหน้านิ่งสงบเหมือนเตรียมใจไว้แล้วว่าจะมีวันนี้
“ถ้าเอ็งรู้ว่าข้ามีการติดต่อกับคนพวกนี้ เอ็งก็น่าจะฉลาดพอจะรู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องความลับ ดังนั้นข้าจะไม่จดรายชื่อพวกนี้นอกจากจดจำเอาไว้ในสมองและข้าก็จะไม่บอกเอ็งแน่ๆ”
“แม้ว่าข้าจะฆ่าเอ็ง”
“ข้าไม่กลัวตาย”
“ท่าทางเอ็งนี่ไม่ค่อยรักชีวิตตัวเองเลยนะ”
“รัก...แต่ข้ายอมสละเพื่อชาติ ศาสนาและองค์พระมหากษัตริย์”
“ข้าเชื่อ...ข้ารู้ว่าเอ็งเป็นคนแบบนั้นมาแต่ไหนแต่ไร รู้ไหมทำไมข้าถึงรู้...เพราะข้าคือคนที่รู้จักเอ็งดีที่สุดในโลก!”
จบคำเสือโบกก็กระชากหน้ากากออก เผยให้เห็นใบหน้าเหมือนกันราวกับแกะของฝาแฝด กำนันบุญตกใจมาก แต่ไม่ทันอ้าปากพูดก็ถูกน้องชายฝาแฝดรัวกระสุนปืนใส่จนหมดลูกโม่!
ooooooo
นอกจากเพื่อล้างแค้น เสือโบกยังฆ่ากำนันบุญพี่ชายฝาแฝดเพื่อสวมรอยเป็นอีกฝ่าย ภาพลักษณ์ดีงามในฐานะข้าราชการมือสะอาดของกำนันบุญจะช่วยให้การขยายอิทธิพลของพวกไตรพยัคฆ์ที่เขาทำงานให้ง่ายดายขึ้น
“ต่อไป...บ้านของเอ็งจะเป็นบ้านของข้า ลูกเมียของเอ็งจะเป็นลูกเมียของข้า ชื่อของเอ็งจะเป็นชื่อของข้า แล้วความลับที่เอ็งหวงแหนไว้ ข้าจะค่อยๆแงะมันออกมา... ในที่สุดข้าก็ชนะเอ็ง...ไอ้พี่ชาย”
กำนันบุญยังไม่ตายแต่ใกล้หมดลมเต็มที ส่งสายตาแค้นจัดไปให้น้องชายฝาแฝด
เสือโบกหัวเราะสะใจ “ไง...แค้นข้ามากเหรอวะ”
“ไอ้โบก...วันนี้ถึงข้าจะตาย แต่ความดีที่ข้ายึดมั่นจะคงอยู่ ส่วนเอ็ง...ข้าขอให้เอ็งกลับตัวกลับใจซะ แต่ถ้าเอ็งยังคิดร้ายทำลายชาติ...ข้าขอสาปแช่งเอ็งให้พบกับหายนะ...ตายไปไม่ได้ผุดได้เกิด!”
กำนันบุญขาดใจตายหลังจากนั้น แต่เสือโบกยังไม่หายแค้น กระหน่ำเตะศพพี่ชายฝาแฝด
“คนดีอย่างเอ็ง...ตายไปซะ...อยู่ไปก็ขวางทางพวกข้า!”
กำจัดพี่ชายฝาแฝดได้ เสือโบกก็สวมรอยเป็นกำนันบุญเดินโซซัดโซเซเข้าไปในหมู่บ้าน ใบหน้าที่เหมือนราวกับเป็นคนคนเดียวกันทำให้ชาวบ้านเชื่อสนิทว่าเขาคือกำนันบุญจึงเชื่อฟังและทำตามคำสั่งแต่โดยดี
