ตอนที่ 12
พวกพรานได้ เล่นงานมันซะหมอบกระแต เหลือเพียงพรานคนเดียวที่กระเสือกกระสนไปได้
ooooooo
พรานไปบอกพวกเต็งกี่ว่าชาติทรยศพากันหนีไปจากรังเสือแล้ว เต็งกี่รีบโทร.หาเสือโบกทันที ให้ดักเล่นงานพวกชาติให้ได้ อย่าให้มันหลุดรอดไปส่งข่าวถึงพวกทหารที่กำลังยกพลมา
เสือโบกจำต้องเล่นบทกำนันบุญคนดีเพื่อต้อนรับการออกจากรังเสือของพวกชาติ และเกือบจะสำเร็จอยู่แล้วถ้าบัวหลวงไม่ขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาร้องบอกชาติว่ามันไม่ใช่พ่อของตน มันคือเสือโบก
ชาติไหวตัวพุ่งเข้าดงไม้ข้างทาง ขณะที่ป๋องกับสาลินีรออยู่ในรถตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ป๋องบอกหมอสาวให้ขับรถหนี ส่วนเขาจะไปช่วยชาติ
สาลินีละล้าละลังมองตามป๋องลงจากรถไป ฝ่ายเสือโบกแค้นบัวหลวงมากยิงปืนใส่กลางหลังเธอจนมอเตอร์ไซค์ล้มก่อนที่ไพรจะโผล่พรวดมา
แท้จริงบัวหลวงไม่ได้บ้าอย่างที่เสือโบกคิด แต่เธอแกล้งเล่นละครตบตามันเพื่อหาทางแก้แค้นให้พ่อกับแม่ที่โดนมันฆ่าตายอย่างเลือดเย็น
บัวหลวงโดนยิงแต่ไม่ได้รับบาดเจ็บเพราะเธอเตรียมตัวมาดีมีเกราะกันกระสุนที่ทำเอง...คราวนี้
เสือโบกโดนเล่นงานด้วยมีดของไพรจนหนีไม่รอด ส่วนลูกน้องของเขานั้นชาติกับป๋องจัดการเรียบร้อย
บัวหลวงเล่าเรื่องทั้งหมดให้พวกชาติฟังก่อนย้ำหนักแน่นว่า
“ฉันต้องสานต่อสิ่งที่แม่ฉันทำไว้ให้สำเร็จ คือทำแบบเดียวกับพ่อที่แท้จริงของฉันทำ...ทำลายล้างคนชั่วที่คิดร้ายทรยศต่อแผ่นดินนี้ ไอ้คนหนักแผ่นดินอย่างแกไง ไอ้เสือโบก”
“อีปากดี ฉันน่าจะฆ่าแกตามแม่แกไปซะ”
“วิญญาณแม่ฉันคงดลใจให้แกนึกว่าฉันเป็นบ้าไปจริงๆ เพื่อที่จะให้ฉันรอดมาแก้แค้นแกไง”
บัวหลวงคว้าปืนจะยิงเสือโบก แต่ไพรร้องห้าม “อย่าฆ่ามัน เธอสูงส่งเกินกว่าจะแปดเปื้อนเลือดของมัน”
“ใช่...แกเข้าไปชดใช้กรรมของแกในคุกเถอะ”
เสือโบกลนลานพยายามหาทางรอด ต่อรองอย่างเจ้าเล่ห์ “พวกแกปล่อยฉันไปเถอะ ฉันมีข้อเสนอ”
“ข้อเสนออะไร” ชาติถาม
“ถ้าแกปล่อยฉันไป ฉันจะบอกว่าฉันฝังระเบิดไว้ตรงไหน ไม่งั้นพวกทหารจะตายเป็นเบือ ถ้าคิดว่าจะทรมานฉันเพื่อให้บอกล่ะก็...ฝันไปเถอะ ทางเดียวที่พวกแก จะรู้ตำแหน่งระเบิดคือฉันเต็มใจบอก”
ชาติไม่มีทางเลือก พยักหน้ายอมจำนน เสือโบกยิ้มอย่างผู้ชนะ
“ได้...ฉันจะปล่อยแก”
หลังจากฟังเสือโบกเฉลยเรื่องจุดฝังระเบิด...ป๋องรับหน้าที่ดูแลบัวหลวงกับสาลินี ส่วนชาติกับไพรเร่งรีบออกรถไปทำภารกิจสำคัญ
“ขอให้ทันเถอะ”
“หวังว่าตำแหน่งฝังระเบิดจะถูกต้องนะ”
“ผมเชื่อว่าต้องใช่แน่ๆ ฟังดูตำแหน่งนั้นเหมาะแก่การโจมตีจริงๆ”
“ไอ้เสือโบก...ไอ้แก่ร้อยเล่ห์” ไพรสบถเสียงเครียด
ชาติเหยียบคันเร่งรถพุ่งทะยานไปอย่างรวดเร็ว ...เวลาเดียวกันนั้นขบวนรถของทหารกำลังมุ่งหน้าเพื่อโจมตีพวกไตรพยัคฆ์ โดยไม่รู้ว่ามีกับดักรออยู่ตามเส้นทาง อีกทั้งกลุ่มของเต็งกี่ก็รอดักโจมตีอยู่เช่นกัน
ooooooo
ชาติออกรถไปกับไพรเพื่อภารกิจสำคัญ แต่ก่อนหน้านี้เขาเกือบเสียทีให้เสือโบกที่ต่อรองจะบอกจุดวางระเบิดหากมันได้รับการปล่อยตัว
โชคดีเป็นของพวกชาติที่บัวหลวงรู้จุดวางระเบิดเพราะเธอแอบได้ยินเสือโบกคุยโทรศัพท์กับพรรคพวก เสือโบกจึงถูกป๋องควบคุมตัวไว้ โดยมีบัวหลวงกับสาลินีอยู่ด้วย










