ชาติ ลำชี
ตอนที่ 10
เวลาเดียวกันนั้นเสือโบกยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจ เขาต้องฆ่าบัวหลวงให้ได้ก่อนที่เธอจะฟื้นขึ้นมาปากโป้ง เขาย้อนกลับมาที่หน่วยแพทย์อาสาอีกครั้งพร้อมซีรินจ์ที่จะส่งเธอไปอยู่กับกำนันบุญ แต่บัวหลวงที่นอนนิ่งดันลืมตาโพลงขึ้นเสียก่อน เล่นเอาเสือโบกตะลึงทำอะไรไม่ถูก
“พ่อ...นี่บัวอยู่ที่ไหนคะเนี่ย แล้วมาอยู่ที่นี่ได้ไง”
เสือโบกรีบเก็บซีรินจ์แล้วทำทีพูดดีราวกับพ่อที่รักและเป็นห่วงลูก สาลินีกับไพรเข้ามาเห็นบัวหลวงลุกนั่งได้ก็ตื่นเต้นยินดี โดยเฉพาะหนุ่มไพรที่ดีใจจนยิ้มไม่หุบ
หลังจากตรวจบัวหลวงอย่างละเอียดอีกครั้ง สาลินีบอกเสือโบกว่าบัวหลวงมีอาการความจำเสื่อมเนื่องจากสมองได้รับความกระทบกระเทือน จำช่วงคืนที่เกิดเรื่องไม่ได้ แต่ความทรงจำก่อนหน้านั้นยังคงเป็นปกติ
“เขาจำได้ถึงตอนไหนครับ”
“เท่าที่หมอคุยกับเขา คือตอนที่ขึ้นไปร้องเพลงบนเวทีกับคุณไพร เขาจำได้แค่นั้นเอง”
“แน่ใจเหรอครับ ไม่ใช่ว่าเขาแกล้งทำนะครับ”
“ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะคะ”
“เขาอาจจะกลัวอะไรบางอย่าง”
“คิดว่าไม่นะคะ เท่าที่ดูคุณบัวก็ตอบคำถามตรงไปตรงมา และอาการทางสมองก็สอดคล้องกับการบาดเจ็บในคืนนั้น”
เสือโบกโล่งอก...ส่วนไพรที่คุยกับบัวหลวงอยู่อีกมุม ชายหนุ่มพยายามฟื้นความทรงจำเหตุการณ์ในวันนั้น บัวหลวงเหลียวซ้ายแลขวาก่อนบอกเขาว่าตนมีอะไรจะบอก สำคัญมากห้ามเขาบอกพ่ออย่างเด็ดขาด
“ความจริงบัวจำได้มากกว่านั้น...บัวจำตอนพี่ไพรพาบัวไปส่ง แล้วก็จำตอนที่พี่ไพรให้ล็อกเกตนี้ได้ด้วย”
“ดีใจจัง นึกว่าต้องบอกรักบัวซ้ำอีก”
“ว้า...งั้นไม่น่าบอกความจริงเลย จะได้ให้พี่ไพรพูดซ้ำอีกรอบ”
“แหม...จะให้พูดซ้ำกี่รอบก็ได้ ความจริงตอนบัวยังไม่ได้สติ พี่ก็พูดไปหลายสิบรอบเลยนะ แต่หลังจากนั้นบัวก็จำอะไรไม่ได้จริงๆเหรอครับ”
“ใช่ จำได้ถึงตอนนั้นแหละ ไม่รู้จริงๆว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมบัวถึงกลายเป็นแบบนั้นได้” บัวหลวงหน้าหมองลงไปอีก ไพรเห็นแล้วสงสารรีบส่งยิ้มให้กำลังใจ...
ooooooo
เสือโบกขับรถพาบัวหลวงกลับบ้าน แต่รีบลงมาถามโพธิ์แก้วก่อน ปล่อยให้บัวหลวงรออยู่ในรถ
“แม่เป็นไงมั่ง”
“ก็เหมือนเดิม ขนาดบอกว่าพ่อรับพี่บัวกลับมาแล้ว เขาก็ยังเฉยๆ”
“แปลว่ายาสมุนไพรของพ่อได้ผล เออนี่แก้ว พ่อมีเรื่องจะบอกลูกก่อน...อย่าเล่าเรื่องที่แม่เขาเพ้อเจ้อให้บัวหลวงฟัง บัวหลวงเขาเชื่อแม่ เดี๋ยวเขานึกว่าเรื่องจริงอีก สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลใจให้เขาลืมเรื่องบ้าๆนั่นไปแล้วก็อย่าไปรื้อฟื้นอีก”
“ค่ะ แก้วเห็นด้วย พี่บัวน่ะหัวอ่อนยังกะอะไรดี ถ้าเราไม่ระวัง แก้วกลัวเขาจะบ้าตามแม่ไปอีกคน”
เสือโบกยิ้มพอใจ ปากหวานว่าเป็นบุญของตนที่มีลูกสาวฉลาดอย่างโพธิ์แก้ว จากนั้นเขาไปเปิดประตูรถอีกด้านให้บัวหลวงลงมา
เมื่อเข้าไปในบ้านเห็นแม่โดนล่ามโซ่ไว้กับเสา
บัวหลวงตกใจโผกอดแม่ที่เหม่อลอยไร้ความรู้สึก...ความจริงชลัยแกล้งทำเพราะตกลงไว้กับเสือโบกว่าเธอต้องแกล้ง
เสียสติเพื่อความปลอดภัยของลูกๆ
